ΣΙΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ποιος είναι τελικά ο Αντώνης Σαμαράς;

ΣΙΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ποιος είναι τελικά ο Αντώνης Σαμαράς;: Αφορμή γι αυτό το άρθρο στάθηκε η συνέντεξη του κ. Σαμαρά στην εκπομπή mega Σαββατοκύριακο στις 10/6/2012. Δεν θα σταθούμε στα λεγόμενα το...

ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ο φίλος του ο σκύλος και ο Φαήλος. (Η φιλομνημονια...

ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ο φίλος του ο σκύλος και ο Φαήλος. (Η φιλομνημονια...: Ο Αντώνης Σαμαράς εξηγεί γιατί είναι λάθος το πρώτο Μνημόνιο και γιατί δεν πρόκειται να αποδεχτεί και το δεύτερο, το οποίο είναι ακόμα χει...

Σαμαράς εναντίον ΕΛΕ -ιδού γιατί (με clips του Debtocracy)

ΕΛΙΑΜΕΠ: Προωθώντας την Νέα Τάξη Πραγμάτων στην Ελλάδα! - Λόγιος Ερμής

ΕΛΙΑΜΕΠ: Προωθώντας την Νέα Τάξη Πραγμάτων στην Ελλάδα! - Λόγιος Ερμής

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.fwtografia&lid=342

Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι και οι ιδέες του «Δικτύου 21» φαίνεται ότι έχουν βρει καταφύγιο στη Ρηγίλλης. Άλλοι επίσημα και άλλοι «ημιεπίσημα». Οι εκλεκτικές συγγένειες του Αντώνη Σαμαρά, πάντως, με τα μέλη του «Δικτύου» επιβεβαιώνονται και από άρθρο της 23ης Μαΐου, στο blog «φίλοι του Αντώνη Σαμαρά» που υπογράφει ο γνωστός Φαήλος Κρανιδιώτης. «Μη νομίζετε ότι ο Σαμαράς είναι κανένα παιδάκι, κανένα άβουλο επικοινωνιακό προϊόν που τον άγουν και τον φέρουν οι “σύμβουλοί” του. Ο πιο σαμαρικός από όλους είναι ο ίδιος ο Σαμαράς. Ακόμη και ο Χρύσανθος (σ.σ. Λαζαρίδης) τρέχει να τον προλάβει. Εκείνος εμπνέει και επηρεάζει εμάς κι όχι εμείς αυτόν», σημειώνει ο πρόεδρος του «Δικτύου 21». Σε άλλο άρθρο του, που δημοσιεύθηκε χθες στο ίδιο blog, λέει ξεκάθαρα: «ο λαός γνωρίζει ότι οι Τούρκοι είναι ο εχθρός. Ο λαός έχει Μνήμη. Και δεν ξεχνάει». Όπως, βεβαίως, δεν ξεχνά κανείς τι σημαίνει ακροδεξιά, αλλά και παρακράτος…

//newstime//

δικτυο 21

Ο πατριωτισμός στην Ελλάδα-Δίκτυο 21

Το τελευταίο διάστημα με έχει απασχολήσει αρκετά η δράση ομάδων όπως του Δικτύου 21 και πώς αυτές επηρεάζουν την πολιτική ζωή της χώρας. Μία απλή έρευνα στο διαδίκτυο θα δώσει κάποια πολύ βασικά στοιχεία της δράσης τους. Πρόκειται για οργανώσεις με νομική υπόσταση, δηλώνουν ότι δε μετέχουν στις πολιτικές διαμάχες, αλλά στηρίζουν πολιτικές που θεωρούν ότι συμφωνούν στις βασικές αρχές τους και επιδιώξεις τους. Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την υποστήριξή του Δικτύου 21 στο πρόσωπο του Α. Σαμαρά.

Πολλά λέγονται κι ειπώθηκαν για την εν λόγω οργάνωση, κάποια από τα οποία θα ήθελα να παραθέσω προς κοινή γνώση, με κάθε όμως επιφύλαξη και για αυτό προτρέπω μία περεταίρω έρευνα από τους ενδιαφερόμενους προς διασταύρωση στοιχείων. Καταρχάς άτομα όπως Φ. Κρανιδιώτης, Λυκουρέζος και Ζουράρις είναι στενά συνδεδεμένα με την ομάδα. Πολλά έχουν ακουστεί επίσης και για τον πρώην αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, για το ρόλο του πρώην δημάρχου Καλύμνου στην κρίση με τα Ίμια και για τις υπόγειες διαδικασίες στη χορήγηση ασύλου στον Οτσαλάν από την Ελλάδα και τις ενδεχόμενες συνέπειες που μπορεί να είχε αυτή η κίνηση. Δε θα επεκταθώ τέλος στην παρουσία μελών του Κ.Κ.Ε. σε πατριωτικούς σχηματισμούς και τι σχέση μπορεί να έχουν οι απόψεις του Μαρξ με τις τιμές προς τους αρχαίους ημών προγόνους. Δεν επιθυμώ να παραθέσω γενικά οτιδήποτε στοιχείο μπορώ να βρω στο διαδίκτυο αλλά να διατυπώσω τις επιφυλάξεις μου σχετικά με την εν λόγω ομάδα και κάθε άλλη η οποία στο όνομα των κοινών επιδιώξεων των ατόμων της νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να δρα στο όνομα όλων των πολιτών που βρίσκονται στα όρια του ελληνικού κράτους.

Για να εκκινήσω τη σκέψη μου, θα ήθελα καταρχάς να διατυπώσω την άποψη ότι ένα έθνος χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από τη γλώσσα του, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τη θρησκεία του και τον πολιτισμό του. Αρχαία Ελλάδα πλέον σήμερα δεν υπάρχει ούτε ως αντίληψη, ούτε ως γλώσσα και νομίζω θα συμφωνήσουμε ούτε ως DNA. Το στοιχείο για το οποίο είμαστε περήφανοι για την αρχαία Ελλάδα, νομίζω επίσης θα συμφωνήσουμε ότι είναι ο πολιτισμός της. Και αυτός βέβαια ανήκε σε μία ελίτ, η οποία είχε την πολυτέλεια να σκέφτεται ελεύθερη και αδέσμευτη. Να μου επιτραπεί να κάνω την παρατήρηση και σύγκριση: Η πνευματική άνοδος στην αρχαία Ελλάδα συντελέστηκε μετά τη θεσμοθέτηση της δουλείας που έδωσε τη δυνατότητα στους ελεύθερους να αφιερώσουν περισσότερη ώρα και σκέψη στο συλλογισμό μη καταναλώνοντας την ενέργειά τους στο πώς θα εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Οι πνευματικές αποδόσεις των Εβραίων στην Ευρώπη και το γεγονός ότι κατάφεραν κι έβγαλαν τόσους φιλόσοφους, επιστήμονες και ιδεολόγους στα πλαίσια μιας ελεύθερα σκεπτόμενης κοινωνίας, ήταν η συγκέντρωση κεφαλαίων που υπήρχε στις οικογένειές τους με αποτέλεσμα αυτοί να ακολουθούν την ανάλογη παιδεία και να έχουν την άνεση της ελεύθερης σκέψης, χωρίς επίσης να έχουν ανάγκη να ματώσουν για τα απαραίτητα. Πιθανώς να ήταν και η απεμπλοκή τους από την επικρατούσα θρησκεία στα κράτη που ζούσαν (καθολικισμός, προτεσταντισμός) και για να συγκρίνω, η μη απεμπλοκή των Ελλήνων από την ορθοδοξία τους απέτρεψε σε κάποιο ίσως ελάχιστο βαθμό μεταξύ των άλλων να έχουν ανάλογες επιδόσεις.

Η παραπάνω σύγκριση έγινε για να καταστήσω σαφές ότι τόσο οι Εβραίοι, όσο και οι Έλληνες που και οι δύο θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαία έθνη ανά τον κόσμο, απλώς είχαν βρει ένα τρόπο, μία δίοδο αν θέλετε ανάπτυξης του πνεύματος. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι αυτή η ανάπτυξη δε συντελέστηκε ούτε εξαιτίας κάποιας συγκεκριμένης ευφυΐας, ούτε κάποιου ιδιαίτερου χαρακτηριστικού στο DNA τους που τους προσδίδει κάποια ανωτερότητα. Εκτός κι αν ταυτίσουμε τη δολοπλόκο φύση και πονηριά, ή αν θέλετε το εύκρατο κλίμα, τη γεωγραφική περιοχή και άλλα στοιχεία που συνέβαλαν στο φαινόμενο, με κάποιο χαρακτηριστικό που μπορεί να κληρονομηθεί και άρα να μας δώσει το δικαίωμα του νόμιμου κληρονόμου αυτών. Και αναφέρω τα παραπάνω για να παρουσιάσω το πεδίο άντλησης επιχειρημάτων εναντίον οργανώσεων όπως το Δίκτυο.

Κανένας άνθρωπος σε τούτο τον κόσμο που ονομάζεται πολίτης της εκάστοτε χώρας, επειδή τυγχάνει να γεννηθεί στην εν λόγω χώρα, δεν είναι υποχρεωμένος να στερείται ελευθερία κινήσεων και απόψεων στα κοινά επειδή οι απόψεις του δεν ταυτίζονται με το κοινό αίσθημα περί εθνικής συνέχειας του κράτους στο οποίο ζει και δρα. Καμία οργάνωση στα πλαίσια και στο όνομα της προστασίας των αξιών και παραδόσεων του παρελθόντος δεν έχει δικαίωμα να δρα εκ μέρους του συνόλου και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να προσδιορίσει το τι είναι κοινό παρελθόν. Στο βαθμό που ο διεθνής σιωνισμός δρα εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας, στον ίδιο βαθμό ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός όπως τον αντιλαμβάνονται στη σύγχρονη Ελλάδα έχει βλάψει τα εδάφη τούτα. Πείτε μου ποιος έδωσε αφορμή για την κατάληψη της Κύπρου και ποιος επιχείρησε να εισβάλει ως την Άγκυρα πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή; Οι πατριώτες. Και επειδή το σύστημα είναι χαοτικό μεταξύ αιτίου και αιτιατού και μπορούν να γίνουν διάφορες υποθέσεις με μία κωμική χροιά διατυπώνω τα εξής: Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε τους Τούρκους που εκδίωξαν τους ελληνόφωνους χριστιανούς από τα εδάφη τους για να τους εγκαταστήσει ο Βενιζέλος στη Μακεδονία και να είμαστε σε θέση να μιλάμε σήμερα για ελληνικότητα της Μακεδονίας στο σύνολό της; Γιατί αλλιώς θα πασχίζαμε για την ελληνικότητα του σύγχρονου ελληνικού μόνο τμήματος της Μακεδονίας (όλοι γνωρίζουν πόσοι στη Μακεδονία μιλούσαν ελληνικά το 1912). Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε τους Λατίνους διότι μας κατέλαβαν σχηματίζοντας τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία σε μια περίοδο παρακμής για την Ελλάδα; Να τους ευχαριστήσουμε που θαύμασαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τον διέδωσαν, συμβάλλοντας και στην επικράτηση της ελληνικής γλώσσας σα διεθνή γλώσσα της εποχής και εν συνεχεία ως γλώσσα γραφής των ευαγγελίων (κάποιων);

Στην ουσία ταυτίζουμε το χριστιανισμό με τον ελληνισμό επειδή η διεθνής τότε ελληνική γλώσσα συνέβαλε στο να διαδοθούν οι ιδέες του χριστιανισμού και είναι η γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ευαγγέλια. Η ελληνική όμως γλώσσα ήταν διεθνής εξαιτίας των Ρωμαίων και όχι των Ελλήνων. Θεωρούμε τους εαυτούς μας ως τους πρώτους που ασπάστηκαν το χριστιανισμό και αντιπαραβάλουμε τους Έλληνες με τους Εβραίους ως το αντίπαλο δέος. Ξεχνάμε όμως (ή δεν το γνωρίζουμε), αυτό που διατύπωσαν μεγάλοι διανοούμενοι όπως ο Camus στα βιβλία τους, ότι το μέρος των χριστιανών που επιχείρησε να αφαιρέσει από το χριστιανισμό την ιουδαϊκή φιλοσοφία και να διατηρήσει ένα στοιχείο του ελληνικού τρόπου σκέψης αφορίστηκε ή καταπολεμήθηκε από διαρκείς συνόδους και χριστιανούς αυτοκράτορες. Το θέλουμε ή όχι ο σύγχρονος χριστιανισμός κουβαλάει τον ιουδαϊσμό και υπό αυτή την προοπτική απομακρύνεται ακόμα περισσότερο από το αρχαίο πνεύμα.

Με τον ίδιο τρόπο, ο σύγχρονος ελληνισμός χρησιμοποιεί μία γλώσσα η οποία ίσως να θεωρείται δυσκολότερη, περίπλοκη και εκφραστική σε σύγκριση με άλλες, αλλά η σχέση της με την αρχαία, απέχει πολύ από το να κάνουμε οποιαδήποτε αντιπαραβολή. Και είναι λογικό να δεχτούμε ότι μια ζωντανή γλώσσα εξελίσσεται και προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες αυτών που τη χρησιμοποιούν. Στο βαθμό λοιπόν που η αρχαία γλώσσα απλοποιήθηκε κι έγινε δημοφιλής ξεπερνώντας τα σύνορά της επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στον ίδιο βαθμό η διεθνής αυτή γλώσσα (που γράφτηκαν κάποια Ευαγγέλια), εξελίχθηκε περεταίρω για να προκύψει η σημερινή. Συνεπώς αν δεν υπήρχε απλοποίηση της γλώσσας, δε θα γινόταν διεθνής, δε θα υπήρχε το ελληνικό στοιχείο και συμβολή στο χριστιανισμό και ίσως τότε να καυχιόμασταν περί συνέχειας των αρχαίων λόγω της διατήρησης της γλώσσας, αλλά σίγουρα χωρίς το χριστιανικό στοιχείο. Γιατί προσωπικά μου είναι αδιανόητη κάποια συγγένεια μεταξύ Ιουδαϊσμού και αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας.

Συνεπώς τόσο η συνέχεια της γλώσσας, όσο και η αποδοχή του Ελληνισμού ως άξιου κληρονόμου του χριστιανισμού με κάποιο επιχείρημα πέραν αυτού της απλοποίησης της γλώσσας και θαυμασμού των αρχαίων από τους Ρωμαίους, πάσχει. Αντιστοίχως πάσχει και ο συλλογισμός ότι οι Νεοέλληνες αποτελούν τους κυριότερους συνεχιστές του πολιτισμού των αρχαίων. Ούτε τις συνήθειές τους και τα ήθη τους διατηρούμε, ούτε τη θρησκεία τους, ούτε τη γλώσσα τους, ούτε την καλλιέργειά τους. Θεωρώ ότι δεν απαιτούνται ιδιαίτερα επιχειρήματα για να αντιπαραθέσω σε αυτή την άποψη. Κάποια πράγματα είναι πασιφανή, για αυτούς βέβαια που δεν έχουν εξαρχής την τάση να πιστέψουν τη μία ή την άλλη άποψη.

Ο ορθολογισμός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του αρχαίου πνεύματος και άξιοι συνεχιστές του είναι ο δυτικός κόσμος και οι ισχυροί του, ενώ ο πατριωτισμός και η εθνική υπερηφάνεια μάλλον μόνο κατόπιν συναισθηματικής έντασης μπορούν να προκύψουν και είναι απόροια αρνητικών συναισθημάτων και συμπλεγμάτων. Αν υπάρχει διεθνής Σιωνισμός, τότε ναι, αυτοί θεωρώ ότι είναι οι άξιοι συνεχιστές του αρχαίου πνεύματος όπως το περιγράφετε, που κατέχουν μια αλήθεια αδύνατον να την κατανοήσει ο κοινός νους και δικαίως, με τη λογική σας πάντα, είναι αφέντες του κόσμου. Αν όχι πνευματικά, τότε υλικά. Διότι οι εθνικιστές και πατριώτες, εγχώριοι και μη, με τη στενή τους σκέψη, μόνο το ρόλο που έπαιζε ο δούλος της Αρχαίας Ελλάδας μπορούν να παίξουν. Μη ξεχνάτε ότι πολλοί από τους μεγάλους Εβραίους φιλόσοφους της Ευρώπης (αν όχι όλοι) βασίστηκαν στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και όχι στις διδαχές της δικής τους θρησκείας.

Ποιο το νόημα κ. Ζουράρη με μοναδικά σας όπλα τη γνώση σας της αρχαίας ελληνικής, την ευστροφία σας και τη γραφικότητά σας να μάχεστε για κάποιο ελληνικό πνεύμα που υποτίθεται θα έπρεπε να διαδοθεί στους κόλπους της σύγχρονης Ελλάδας; Αισθάνεστε ότι η σοφία και το πνεύμα το οποίο εσείς μάχεστε για τη διάδοσή του, αν εν τέλει αυτό επιτευχθεί, θα σας καταστήσει μπροστάρη και πρωτεργάτη αυτού του κινήματος; Γνωρίζετε πολλούς συμπολίτες σας κύριοι, που επιχειρούν να καταστήσουν τις γνώσεις τους αναγκαίες στο σύνολο του λαού, ώστε να επιβληθούν εκ των υστέρων μέσω του προβαδίσματος που θα έχουν ως βετεράνοι, ειδικοί και ειδήμονες στη γνώση αυτή; Γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη κάτι τέτοιο διαφαίνεται και με κινήματα όπως τα προαναφερθέντα.

Δυστυχώς το κοινό μας μέλλον σε αυτό τον τόπο που έτυχε να γεννηθούμε θα καθορίζεται πάντα από έχοντες τη μυστική γνώση. Στα ίδια μονοπάτια που βάδισε ο Πυθαγόρας, στα ίδια μονοπάτια που βάδισαν οι Ροδόσταυροι, οι Μασόνοι, οι Σιωνιστές τώρα επιχειρείτε σαν γραφικοί που είστε να βαδίσετε κι εσείς.

Πηγή: Ο πατριωτισμός στην Ελλάδα-Δίκτυο 21 - RAMNOUSIA

δικτυο 21

Κυριακή, 27 Ιουνίου 2010

Δίκτυο '21 κι Αντώνης Σαμαράς

Αναρτήθηκε από giannis karatheodoris στις 4:49 π.μ. Μια ακόμη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά στη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Νέα Δημοκρατία είναι η ανάδειξη των προσωπικών επιλογών του Αντ. Σαμαρά ως συμβούλων.

Με προεξάρχοντα τον Χρύσανθο Λαζαρίδη και δευτεραγωνιστές τον Διονύση Καραχάλιο και Φαήλο Κρανιδιώτη, ο Αντώνης Σαμαράς προώθησε την ανασύσταση του Δικτύου '21. Για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν την ιστορία του Δικτύου '21, μιας εταιρείας που βασικό της αντικείμενο ήταν η ανάδειξη κι η δράση μεγάλων προσωπικοτήτων του πατριωτικού χώρου για τα εθνικά θέματα. Μεγάλη δραστηριότητα επέδειξε τη δεκαετία του '90 για το Μακεδονικό αλλά και στη σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Η σκληρή αυτή προεδρική φρουρά θα επιδιώξει να ανέλθει όλα τα σκαλιά της ιεραρχίας προκειμένου να στηρίξει τον Πρόεδρο της Ν.Δ. να φτάσει στην καρέκλα της εξουσίας. Δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση αν όλοι οι όψιμοι πατριώτες της Ν.Δ., στην προσπάθεια τους να γίνουν αρεστοί στο νέο πρόεδρο, να βρεθούν ξαφνικά αντιστασιακοί για τη Μακεδονία και την Τουρκία..

δικτυο 21

Σεραφείμ Φυντανίδης: «Η τακτική (των μηνύσεων) του «Δικτύου 21» είναι η τακτική που ακολούθησε στη Γαλλία ο Λεπέν»

13/02/2008 από Po

(Οι απόπειρες Φίμωσης του Λόγου είναι θέμα όλων μας)

-

Ένα δημοσίευμα του Πάνου Σώκου (01.06.200) που «εντόπισε» και μου υπέδειξε ο φίλος και τακτικός σχολιαστής «π2» δείχνει καθαρά ότι οι απειλές που δέχθηκα στο «Ροΐδη Εμμονές» για την πρόσφατη ανάρτησή μου στις 9 Φεβρουαρίου: Η Δικαίωση Μ. Βασιλάκη, η Ελληνική «Δικαιοσύνη» και το…. «Δίκτυο 21» δεν ήταν καθόλου τυχαία. Είναι μία προσφιλής και οργανωμένη μέθοδος φίμωσης κάθε δημοκρατικής φωνής, που δρα ανενόχλητα εδώ και χρόνια στη χώρα μας.
Διαβάστε με προσοχή το κείμενο. Έχει ενδιαφέρον. Ίσως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε γιατί δεν έχω υπ’ όψη μου αν αυτή η «νομοθετική πρωτοβουλία» όπως αναφέρεται παρακάτω έχει «προχωρήσει»…
Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ
Πέμπτη 01/06/2000
Nομοθετική πρωτοβουλία επί θύραις για να δοθεί λύση στο μεγάλο πρόβλημα της εκδίκασης των αθρόων προσφυγών, αγωγών και μηνύσεων που έχει καταθέσει το «Δίκτυο 21» εναντίον δημοσιογράφων και εντύπων και που εξοντώνει τους μηνυόμενους, προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση.
Aυτό προέκυψε από την ομιλία του γραμματέα της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σκανδαλίδη στη χθεσινή συζήτηση που διοργάνωσε το ΠΑΣΟΚ για την προστασία της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης και στην οποία μίλησαν ακόμη ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σεραφείμ Φυντανίδης και εκπρόσωποι κομμάτων και φορέων.
Εκτός όμως από την κυβερνητική αυτή πρόθεση, στη χθεσινή εκδήλωση εκείνο που κυριάρχησε ήταν η κοινή φωνή όλων όσοι πήραν μέρος (εκπρόσωποι κομμάτων, διευθυντές ΜΜΕ, πανεπιστημιακοί, συγγραφείς) κατά του ρατσισμού και του φανατισμού, κατά των διακρίσεων, κοινωνικών ή θρησκευτικών, κατά των διώξεων κ.ά.
Συγκρούονται δύο κόσμοι

«Συγκρούονται δύο κόσμοι, περνάμε δύσκολη καμπή, να ξυπνήσουμε πριν είναι αργά», είπε ο Mίκης, που χαρακτήρισε το «Δίκτυο 21» ως μια μικρή ομάδα αναιδών υπερπατριωτών. «Γελιούνται αυτοί που νομίζουν ότι άλλαξε το δημοκρατικό φρόνημα του λαού κι εμείς θα γίνουμε θεούσες. Εδώ έπεσαν κορμιά, χύθηκε αίμα για να έχουμε αυτές τις κατακτήσεις. Αμφισβητήσαμε το δικαίωμα στο τανκ να το κάνει αυτό και θα ‘ρθουμε τώρα σε ορισμένες ομαδούλες που κατάφεραν να μας φέρουν σε σημείο ρήξης, μια μικρή ομάδα ανθρώπων υπερπατριωτών, αναιδών».

«Δεν είναι ο Μίκης που πρέπει να τραβάει το καρότσι. Πρέπει να ξεσηκωθούν όλοι για να σταματήσει αυτή η ιστορία», είπε ο κ. Φυντανίδης.
Οσον αφορά τις διώξεις, ο κ. Σκανδαλίδης είπε ότι η κυβέρνηση είναι πολιτικά ευαίσθητη για το θέμα και θα πάρει πρωτοβουλία, και την ιδια διάθεση διαπίστωσε και από την πλευρά του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλου, τον οποίο συνάντησε. Ποια θα είναι η λύση δεν ήταν έτοιμος να πει. Τόνισε όμως, υπό τη μορφή ερωτημάτων και ως σκέψεις που του γεννήθηκαν μετά τις επαφές που είχε, ότι θα μπορούσε να είναι η συνεκδίκαση των αθρόων προσφυγών, η προληπτική αντιμετώπιση μέσω αβάσταχτων οικονομικών επιβαρύνσεων που θα επιδικάζονται σε όσους αβάσιμα προσφεύγουν, ακόμη και η εκκαθάριση και η απόρριψη, πριν γίνει η δίκη, αβάσιμων αιτήσεων από ειδική επιτροπή δικαστών.
«Το πρόβλημα αναφέρεται στη δημοκρατία του παρόντος και του μέλλοντος», είπε ο κ. Σκανδαλίδης και τόνισε ότι θεωρεί υποχρέωση του πολιτικού και πνευματικού κόσμου να μη θεωρήσει ατομική υπόθεση τις διώξεις, οι οποίες μετατρέπουν πολιτικο-ιδεολογικές υποθέσεις σε αστικές διαφορές. «Αυτές τις ατραπούς πρέπει να εμποδίσουμε απέναντι στην ασυδοσία οργανωμένων μειοψηφιών, με την υπόμνηση ότι αυτή η διασφάλιση σε καμία περίπτωση δεν φαλκιδεύει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη για δικαστική προστασία απέναντι στην προσβολή των ατομικών ελευθεριών του».
Για το ίδιο θέμα ο κ. Θεοδωράκης είπε ότι το σύνθημα είναι «νόμοι εναντίον νόμων», δηλαδή να μελετηθούν οι νόμοι στους οποίους βασίζονται οι μηνυτές και να βγουν άλλοι νόμοι, αφού βεβαια καταργηθούν όλοι οι μεταξικοί νόμοι και εκείνοι της δικτατορίας.

H τακτική του Λεπέν
«Στον 21ο αιώνα μιλάμε με ορους του παρελθόντος», είπε ο διευθυντής της «Ε» Σεραφείμ Φυντανίδης και επισήμανε ότι η τακτική του «Δικτύου 21» είναι η τακτική που ακολούθησε στη Γαλλία ο Λεπέν. «Ο πιο αντιδραστικός πολιτικός σχηματισμός στη Γαλλία, του Λεπέν, τη Δικαιοσύνη βρήκε ως μέσο επίθεσης εναντίον όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Μια από τις πιο δημοκρατικές λειτουργίες, τη Δικαιοσύνη, τη χρησιμοποίησαν οι αντιδραστικοί για άμυνα και για επίθεση. Τέτοιο φαινόμενο ζούμε σήμερα στην Ελλάδα από το “Δίκτυο 21″», είπε.
Παράλληλα εξέφρασε και ένα παράπονο, την ευκολία με την οποία οι δικαστές παραπέμπουν υποθέσεις στο δικαστήριο και αναφερόμενος στον πολιτικό κόσμο τόνισε ότι δεν νομιμοποιούνται να εξαπολύουν αγωγές και μηνύσεις όταν οι ίδιοι έχουν βουλευτική ασυλία, δεν νομιμοποιούνται να ποινικοποιούν το δημόσιο πολιτικό διάλογο, όσο ενοχλητικός και οξύς είναι.
Ο κ. Φυντανίδης αναφέρθηκε αναλυτικά και στις αγωγές που έχουν κατατεθεί, τις οποίες βρήκε 21. «Ισως γι’ αυτό ονομάστηκε και «Δίκτυο 21», είπε.
Εκ μέρους του ΣΥΝ ο Γ. Μπαλάφας είπε ότι το κόμμα του είναι έτοιμο να συμμετάσχει σ’ ένα διάλογο για την προώθηση λύσεων και νομοθετικών ρυθμίσεων στην κατεύθυνση της ελευθερίας του λόγου απ’ όπου αυτή κινδυνεύει. Είπε ότι το «Δίκτυο 21» δεν είναι γραφική υπόθεση, αλλά μια προσπάθεια να στηθεί μια ιδιωτική εξωτερική πολιτική.
Ο Θ. Σκυλακάκης από τους «Φιλελεύθερους» ζήτησε να υπάρξουν για τους θιγόμενους διαδικασίες ταχύτερης επανόρθωσης, που να αποκαθιστά επικοινωνιακά τα πράγματα.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Δ. Γκλαβάς είπε ότι οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να ασκήσουν την κριτική που περιμένει ο πολίτης από αυτούς υπό την απειλή αγωγών σαν κι αυτές.
Eκ μέρους της ΕΣΗΕΑ, ο Β. Δεληπέτρος είπε ότι αυτές οι αγωγές έχουν στόχο την ελευθερία του Tύπου και το δικαίωμα των πολιτών να πληροφορηθούν όλες τις απόψεις. Ο διευθυντής της «Αυγής» Δημήτρης Χατζησωκράτης (η «Αυγή» είναι μεταξύ των διωκωμένων) είπε ότι οι αγωγές συνιστούν «μέθοδο» εκβιασμού εναντίον των δημοσιογράφων και πίεση κατά της ελευθεροτυπίας. Mίλησαν ακόμη ο εκπρόσωπος της AEKA Π. Aθανασόπουλος και ο πρόεδρος των εκδοτών Γ. Δαρδάνος
21 αγωγές για 3, 5 δισ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Εψιλον» στις 9/1/2000, έχουν ασκηθεί από μέλη του «Δικτύου 21» αγωγές συνολικής απαίτησης 3, 5 δισ. δρχ. Στην «Εξουσία» 11 αγωγές – 2, 5 δισ., στην «Αυγή» 4 αγωγές 600 εκ. δρχ., στην «Αυριανή» 6 αγωγές 1, 350 δισ., στις ΕΡΤ – ΕΡΑ μία αγωγή 250 εκ. Επίσης, αγωγές αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι: Μ. Βασιλάκης, Κ. Kάρης, Γ. Τζαννετάκος, Ν. Λιοναρτάκης, ο πρόεδρος της ΕΡΤ Π. Παναγιώτου, ο υπεύθυνος της «Αυριανής» Γ. Τσιρογιάννης.
Στη συνέντευξη Tύπου παρευρέθησαν μεταξύ άλλων οι: Aθανασάκης N., γ.γ. υπουργείου Tύπου, Aϊδίνης Γ., Nομικός Σύμβουλος EIHEA, Aλιβιζάτος N., ακαδημαϊκός, Aνδριανόπουλος A. πρ. υπουργός, Aνδρουλάκης M., συγγραφέας, Aνδρουλιδάκης M., εκδότης της «Eξουσίας», Δημητράκος Δ., ακαδημαϊκός, Eλληνιάδης Σ., εκπρ. Δικτύου για την Aριστερά, Zήση P., βουλευτής ΠAΣΟK, Kανελλόπουλος Θ., γ.γ. Δικηγορικού Συλλόγου, Kαστανιώτης Θ., εκδότης, Kουναλάκης Π., πρ. βουλευτής ΣYN, Mήλλας Hρ., ακαδημαϊκός, Πανταγιάς Γ., σύμβουλος Tύπου πρωθυπουργού, Σαββίδης Γ., γ.γ. ΠΟEΣY, Σαλαγιάννης N., βουλευτής ΠAΣΟK, Σακελλαρίου B., Kίνηση Πολιτών κατά του Pατσισμού, Tσακυράκης Σ., ακαδημαϊκός, Tσίκας Θ., AEKA, Tσουκάτος Θ., βουλευτής ΠAΣΟK.
Hμερίδα για το θέμα που συζητήθηκε χθες, την προστασία της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης, θα κάνει το ΠAΣΟK εντός του Iουνίου. Θα κληθούν κόμματα, φορείς, δημοσιογραφικές, δικαστικές ενώσεις, δικηγορικοί σύλλογοι, πανεπιστημιακοί συγγραφείς κ.ά. Θα μιλήσουν ο υπουργός Δικαιοσύνης Mιχ. Σταθόπουλος, ο Eυ. Bενιζέλος, ο Δ. Tσάτσος, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης κ.ά.
EπιστολήΦ. Kρανιδιώτη
Ο δικηγόρος, μέλος του «Δικτύου 21», κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, σε επιστολή που έστειλε χθες στην «Ε», απαντώντας στα όσα ελέγχθησαν στη συνέντευξη – συζήτηση, γράφει για απίστευτα ψεύδη, υποστηρίζει ότι είναι ένας από τους θιγόμενους, επιτίθεται στον κ. Σκανδαλίδη και στον κ. Θεοδωράκη ότι δεν αναφέρθηκαν στο περιεχόμενο των επίμαχων δημοσιευμάτων και αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
- Το «Δίκτυο 21» κατέθεσε μόνο μία αγωγή και καμία μήνυση. Οι υπόλοιπες αγωγές είναι ατομικές, προσωπικές, από εννέα θιγόμενους πολίτες.
- Η εξαγγελία, μετά την εκκρεμοδικία, «νομοθετικής ρύθμισης» υποθέσεων, ορισμένες εκ των οποίων έχουν εκδικαστεί πρωτοδίκως, είναι μια εκπληκτική ηθικά και νομικά σύλληψη που ανήκει στο νομικό πολιτισμό άλλων καθεστώτων, εκτός Ευρώπης.
- Προ καιρού ο κ. Σκανδαλίδης, όταν εθίγη από άρθρο σε μηνιαίο περιοδικό, ενήγαγε το συκοφάντη του στη Δικαιοσύνη.
- H ανάμιξη «Δικτύου 21», υπόθεσης Ανδρουλάκη, ταυτοτήτων, Λεπέν έγινε χάριν εντυπώσεων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν υποστηρίζει κανένας ότι το «Δίκτυο 21», ως φορέας, έκανε όλες τις αγωγές. Όμως και αυτοί οι πολίτες που κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη είναι δικτυωμένοι μαζί του. Kαι εκείνο που ζητούν οι εναγόμενοι είναι τουλάχιστον η συνεκδίκαση.
Όλο το δημοσίευμα στη διάθεσή σας
Τελειώνουμε με…
Μια επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη στον κ. Σημίτη

Μια επιστολή του Μίκη στον Σημίτη, την οποία έδωσε ο Μ.Θ. στη δημοσιότητα. Ο αντιπρόεδρος του “Δικτύου 21″ Καραχάλιος είχε το θράσος να στείλει εξώδικο ακόμη και στον Μίκη.
(Επίσης έστειλε εξώδικα σε ανθρώπους που συμπαραστάθηκαν στον Βασιλάκη, όπως λ.χ. στον τ. υπουργό Εξωτερικών Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, στους καθηγητές Σταύρο Τσακυράκη, Αντώνη Λιάκο, Πέρσα Ζέρη, Θανάση Διαμαντόπουλο, Ναπολέοντα Μαραβέγια, στους δημοσιογράφους Θανάση Παπανδρόπουλο, Ριχάρδο Σωμερίτη, Γιάννη Τζαννετάκο, Τάκη Μίχα,… ισχυριζόμενος ότι τον συκοφαντούσε προσωπικά ο Βασιλάκης και απαιτούσε να πάρουν θέση και να τη δημοσιεύσουν εντός πέντε ημερών στις εφημερίδες “Αυγή”, “Αυριανή”, “Ελευθεροτυπία”, “Εξουσία” και “Ποντίκι”! Και να αποκηρύξουν δημοσίως τις απόψεις που εξέφρασε σχετικά ο κ. Ρ. Σωμερίτης! Τόσο θράσος, που οι λειτουργοί της ελλ. “δικαιοσύνης” το έβρισκαν λογικό…
.

δικτυο 21

* Ο Μακάρθι και το «Δίκτυο 21″

«Οι καθηγητές Καργάκος και Λαζαρίδης υπογράμμισαν ότι στόχος του “Δικτύου 21′ είναι η δημιουργία ενός μετώπου κατά του ενδοτισμού και όσων ενοχοποιούν τον πατριωτισμό»
(«Τα Νέα», 15.12.1997)
Με αυτογκόλ απειλείται το υπό δημιουργία λόμπι των «εθνικώς ανησυχούντων». Επινόησαν έναν «εχθρό», που δεν υπάρχει. Ο αγώνας που ανέλαβαν τις τελευταίες μέρες για την «εθνική αφύπνιση», προϋποθέτει τη συντριβή του «μακαρθισμού» εν Ελλάδι. Πρώτος στόχος είναι να «αποενοχοποιηθεί ο πατριωτισμός», ο οποίος -κατά τη γνώμη της ηγεσίας του «Δικτύου 21″- σήμερα τείνει να τεθεί περίπου εκτός νόμου! Οσο κι αν προσπαθήσαμε δεν καταφέραμε να πιστέψουμε αυτά που διατείνονται, ότι δηλαδή, η κριτική στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης δεν επιτρέπεται, και όσοι το επιχειρούν -όπως οι ηρωικοί του «Δικτύου 21″- «ενοχοποιούνται, λοιδορούνται και δαιμονοποιούνται». Γιατί, όμως, τόσο έμπειροι και προβεβλημένοι συμπολίτες μας να ζουν και να κινούνται μέσα σε μια τόσο χονδροειδή κατασκευή;
Ο λόγος είναι απλός: Μόνο μέσω μιας τέτοιας αυθαίρετης αντιστροφής της πραγματικότητας, μπορούν να δώσουν ένα λόγο ύπαρξης στο φιλόδοξο πολιτικό τους σχέδιο. Μόνο αν πείσουν το ακροατήριο τους ότι μαζί με την «ελληνική φυλή που χάνεται», και οι ίδιοι (ο καθένας χωριστά) «κινδυνεύουν να εξαφανιστούν», υπάρχει περίπτωση να το συσπειρώσουν. Με την ίδια ερμηνευτική συνταγή άλλωστε, εξηγούν και τη δημόσια αποστασιοποίηση διαφόρων ομοϊδεατών τους, οι οποίοι, λίγο πριν την πανηγυρική εμφάνιση του «Δικτύου 21″, τους άφησαν στα κρύα του λουτρού (Ι. Καψής, Χρ. Λυμπέρης, Μ. Γικόνογλου, Παν. Ηφαιστος, Αθ. Πλατιάς και Λιάνα Κανέλλη). Ενας από τους ηγέτες της «αφύπνισης του ελληνισμού», ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, δεν παύει να θεωρεί τις αποχωρήσεις των ομοϊδεατών του ως επιβεβαίωση του επικρατούντος μακαρθισμού. Με λίγα λόγια, οι πανταχού παρόντες «ενδοτικοί», μέσα κι έξω από την εξουσία, «απειλούν» τα στελέχη του πατριωτισμού, και αυτά -παρά την απαράμιλλη λεβεντιά τους- «φοβισμένα», λουφάζουν στο μαντρί!
Βιομηχανία
Το «Δίκτυο 21″ είναι το ανώτατο στάδιο της «πατριωτικής» βιομηχανίας υπογραφών προσωπικοτήτων που ζήσαμε τα χρόνια του εθνικιστικού παροξυσμού. Εκατοντάδες παράγοντες της δημόσιας ζωής, σχεδόν όλου του πολιτικού φάσματος, (βουλευτές, πολιτευτές, δήμαρχοι, εκπαιδευτικοί και σταρ των ΜΜΕ), ανησυχούσαν για όλα τα «εθνικά θέματα». Την εποχή της παντοκρατορίας του Αντώνη Σαμαρά και για τα επόμενα λίγα χρόνια που συντηρήθηκε, από την εξουσία, το «κλίμα εθνικής περικύκλωσης», ο πατριωτισμός τους «σε μια κόλλα χαρτί» εντασσόταν και υπηρετούσε τους «εθνικούς διπλωματικούς χειρισμούς». Ηταν η εποχή που, όπως έχει καταγγελθεί από ορισμένους καθηγητές των πανεπιστημίων της χώρας, η συλλογή των υπογραφών των «πατριωτών» διανοουμένων διεκπεραιωνόταν υπηρεσιακώς! Τα δε «αυθόρμητα» συλλαλητήρια, στηρίζονταν παντοιοτρόπως και αξιοποιούνταν από τις ελληνικές κυβερνήσεις ως μοχλός πίεσης στη διπλωματική σκακιέρα. Πού νομίζετε ότι κατευθύνονταν τα μυστικά κονδύλια;

Τα χρόνια παρήλθαν, η κοινωνία βαρέθηκε τα πολεμικά εμβατήρια, κουράστηκε να «καταδιώκεται» νυχθημερόν από όλους τους γείτονες και από όλη τη διεθνή κοινότητα, και οι «ανησυχούντες» άρχισαν να μένουν χωρίς δουλειά. Οι περισσότεροι αισθάνθηκαν απλώς στυμμένες λεμονόκουπες, άλλοι -πολιτικά εμπειρότεροι- σκέφθηκαν να δώσουν πολιτικό περιεχόμενο στην «εθνική ταπείνωση» και να την πέσουν στον «ενδοτισμό» και τις παραφυάδες αυτού. Αυτοί, που στις αρχές της δεκαετίας καλούσαν τον εισαγγελέα να θέσει εκτός νόμου, ως «προδοτικές», τις φιλειρηνικές απόψεις, σήμερα βιώνουν δήθεν την «ιδεολογική τρομοκρατία ενάντια σε κάθε ελληνική άποψη», από τα «μίσθαρνα όργανα» του μακαρθισμού!
Στις 12.1.1997 εμφανίστηκαν 500 ριψοκίνδυνοι, τάχαμου αποκλεισμένοι από τα κέντρα λήψης αποφάσεων (πάλι βουλευτές, κομματικά και κρατικά στελέχη, σταρ των καναλιών, πρυτάνεις, προβεβλημένοι δημοσιογράφοι κ.λπ.), να καταγγείλουν την «τουρκική θρασύτητα» και την «υποκρισία και τον κυνισμό των δυτικών κυβερνήσεων». Αφορμή ήταν η ανησυχία τους για την άμυνα της Κύπρου. Στην πραγματικότητα φοβούνταν ότι η κυβέρνηση μπορεί να σκεφτεί και κάτι άλλο ως λύση του Κυπριακού, πέραν της αγοράς αεροσκαφών και πυραύλων S-300, που οι ίδιοι υποδεικνύουν ως τη μόνη «εθνική» πολιτική. Επόμενη εμφάνιση της ίδιας περίπου λίστας, ήταν στις 25.11.1997 όπου ως «Ομιλος Ανδρέας Κάλβος», ανησυχούσαν, χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη, για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ! Και έρχεται μετά το «εθνικό λόμπι» να μας πείσει ότι όλοι αυτοί (80 βουλευτές και οι κλασικοί μαϊντανοί των ραδιοτηλεοπτικών πάνελ), υποφέρουν από τον μακαρθισμό!
«Επανελλαδισμός»
Αλλά ας δούμε τα παραπάνω μέσα από την εναρκτήρια ομιλία του Σαράντου Καργάκου, στην πανηγυρική πρώτη του «Δικτύου 21″, την περασμένη Κυριακή στο Φάληρο. Συγκροτεί αυθεντικά το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα της νέας «Εθνικής Εταιρείας», η οποία και τους εμπνέει, όπως τόνισε ο εθνικός μας φιλόλογος. Η συνταγή βασίζεται στην ακατάσχετη κινδυνολογία, σε ένα παθολογικό σύνδρομο καταδίωξης:
«Χανόμαστε ως έθνος. Χάνουμε τη γλώσσα μας, καταρρέουν οι αξίες. Ζούμε την εποχή της εκπούστευσης του έθνους. Κίναιδοι και σπεκουλαδόροι διευθύνουν τη χώρα. Δεν υπάρχουν πολιτικοί άνδρες. Δεν έχουμε σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας, της Αλβανίας, που θα γίνει ιταλικό προτεκτοράτο, δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους Σκοπιανούς, ούτε τους Βούλγαρους. Γεμίσαμε σατανιστές και ναρκομανείς«.
Καταχειροκροτούμενος ο κ. Καργάκος, κατήγγειλε την υπογεννητικότητα, την παρακμή και προφανώς τους προδότες. «Η Ελλάς τελεί υπό εσωτερική κατοχή. Στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων», κατέληξε ο φιλόλογος, για να ζητήσει τη συστράτευση όλων των εθνικά ταπεινωμένων στο κίνημα «του επανελλαδισμού της χώρας»! Μια πορεία που ολοκληρώνεται μαζί με τη συντριβή των «ενδοτικών» και των «παρακμιακών».
Το πώς εννοεί τον «επανελλαδισμό» του ο κ. Καργάκος, δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε. Αρκεί να πάμε λίγο πίσω, στην εποχή που ο «μακαρθισμένος» φιλόλογος έγραφε την ιστορία του μακεδονικού, αναζητώντας τη ρίζα του κακού στην «εβραϊκή συνωμοσία»: «Εικάζεται ότι και ο στρατάρχης Τίτο, ο δημιουργός του σημερινού “Σκοπιανού Ζητήματος’, ήταν εβραϊκής καταγωγής. Επίσης Εβραίοι ήσαν και τα 6 από τα 30 περίπου μέλη που ίδρυσαν στον Πειραιά τον Νοέμβριο του 1918, το ΣΕΚΕ« (Σ. Καργάκος, «Από το Μακεδονικό ζήτημα στην εμπλοκή των Σκοπίων», Gutenberg, 1992).
Αν αυτή η θέση μοιάζει «γραφική», ας δούμε και άλλες στρατηγικές του προτάσεις, την περίοδο που οι νοήμονες άνθρωποι αγωνιούσαν για τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας:
«Σε περίπτωση πολέμου στο νότο, να προωθηθεί -για λόγους ασφαλείας (και όχι μόνο)- ο Ελληνικός Στρατός και να καταλάβει την Κλεισώρια Δεμίρ-Καπού (Σιδηρές Πύλες) απ” όπου διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει την Ευρώπη με τη Θεσσαλονίκη. Και αυτό για να προκάνουμε τους Σέρβους και Βούλγαρους και Αλβανούς που θα τεμαχίσουν το σκοπιανό ψευδοκράτος. Γιατί φοβάμαι πως και πάλι, κρατώντας την “άψογη στάση” τού “δεν διεκδικούμε τίποτα’, θα μείνουμε σαν τις μωρές παρθένες εκτός νυμφώνος» («Οίκον. Ταχυδρόμος» 27.2.1992).
Και ως αγωνιζόμενος άνθρωπος των γραμμάτων, πρότεινε («Πολιτικά Θέματα» 20.12.1991) «να εκδοθεί ειδικό βιβλίο περί της Μακεδονίας και του Μακεδονικού Ελληνισμού. Επ” αυτού δε, να εξετάζονται πάντες οι προτιθέμενοι να σπουδάσουν στο εξωτερικό»! Την 1.7.1993, ο κ. Καργάκος βάζει στην πράξη ορισμένες από τις ιδέες για τον «επανελλαδισμό» στην υπηρεσία της επιστήμης. Είναι εκείνος που «αποκαλύπτει» τον «αντεθνικό ρόλο» (αναφορές σε Σλαβομακεδόνες που ζούν στην Ελλάδα) της ερευνήτριας του Πρίστον Α. Καρακασίδου, και την «προγράφει», διότι, μεταξύ άλλων, «το όνομά της είναι τουρκικό ή από το Karakas (= Μακροφρύδης) ή από το Καρακατσάκ (=μαύρος δραπέτης)». Η εξέλιξη της υπόθεσης είναι γνωστή.
Μισαλλοδοξία, ρατσισμός και εθνικισμός; Οχι, θα πεί ο κ. Λαζαρίδης. «Πατριωτισμός και Δημοκρατία πάνε μαζί», δηλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Αλλά δεν πείθει ούτε τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του «Δικτύου». «Γίνονται μέλη σας εθνικόφρονες σαν τον Πλεύρη π.χ»; ρωτήσαμε 3-4 της ηγεσίας. «Αποκλείονται οι ναζί», λέει ο ένας, «ο καλός μύλος όλα τα αλέθει», λέει ο άλλος, που δεν κρύβει την εκτίμηση του στα παραμύθια του μίσους που ακούει στο Tele-City. Και γιατί να μην επικρατεί σύγχυση στους κόλπους του «Δικτύου 21″; Τί διαφορετικό από όσα τους «αναλύει» ο Πλεύρης ή ο «Στόχος» άκουσαν στο Φάληρο;

Κοίτα ποιοι μιλάνε! 

Τα κοινωνικά και πολιτικά συμφραζόμενα του όρου «μακαρθισμός», οι ιδεολογικοί και ιστορικοί προσδιορισμοί που φέρει, παραπέμπουν σε πραγματικότητες ριζικά αντίθετες από αυτές που υπαινίσσονται οι πρωτοστατούντες του «Δικτύου 21″. Τέτοιες παραλληλίες, και μάλιστα εκφερόμενες από υποτιθέμενους επαϊοντες, δεν είναι απλώς αδόκιμες αλλά και εξοργιστικές.
Αν θέλουμε οι λέξεις να διατηρούν κάτι από τη σημασία τους, η μόνη περίπτωση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας όπου, mutandis mutandis βέβαια, μπορούμε να μιλήσουμε για μακαρθισμό, είναι η περίοδος του εθνικιστικού παροξυσμού της «νεομακεδονομαχίας». Ας θυμηθούμε μόνο το διασυρμό, συλλήβδην, ως «φιλοσκοπιανού» και «ύποπτου» κάθε διαφωνούντα, τις αλλεπάλληλες διώξεις, δίκες και βαριές καταδίκες. Τον Μάιο του 1992 λ.χ, 4 μέλη της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης (Α.Α.Σ) -περίπτωση που τυχαίνει να γνωρίζω καλά- καταδικάστηκαν σε 19 μήνες φυλάκιση για το μοίρασμα προκηρύξεων με τίτλο «Οι γειτονικοί λαοί δεν είναι εχθροί μας. Οχι στον εθνικισμό και τον πόλεμο». Το δικαστήριο ενεργοποίησε εμφυλιοπολεμικά άρθρα του ποινικού κώδικα όπως η «διατάραξη διεθνών σχέσεων της χώρας» (στο κεφάλαιο «Προδοσία κατά της χώρας»)!
Πού ήταν αλήθεια τότε οι, λαλίστατοι σήμερα, ιθύνοντες του «Δικτύου»; Ποια θέση πήραν; Διαμαρτυρήθηκαν άραγε όταν Ελληνες πολίτες συλλαμβάνονταν και καταδικάζονταν από την ελληνική πολιτεία, αποκλειστικά για τις ιδέες τους;
Τέτοιες ερωτήσεις, αν δεν είναι ρητορικές, καταντάν αναπόφευκτα αφελείς. Μια αναδίφηση των τεκταινομένων της περιόδου δεν αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευχάριστη ή τιμητική για τη συνέπεια των σημερινών διαμαρτυρομένων. Παρόλο που μετά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις, η ταυτότητα του νεόκοπου «Δικτύου» είναι κάπως συγκεχυμένη, ανάμεσα στα μέλη και τους συμπαραστάτες του θα εντοπίσουμε πολλούς από όσους πλειοδότησαν σε μίσος και τυχοδιωκτισμό. Αυτούς που, στην καλύτερη περίπτωση, προτίμησαν την «αιδήμονα σιωπή» για τις διώξεις ιδεών, ενώ, στις πιο προωθημένες εκδοχές, πρωτοστάτησαν στην καταγγελία όσων συμπαραστάθηκαν στους καταδικασμένους, εισηγήθηκαν ότι η ελευθερία του λόγου μπορεί και πρέπει να συρρικνώνεται όταν απειλούνται «εθνικά συμφέροντα».
Στρατής Μπουρνάζος
(Μέλος της Α.Α.Σ, διωχθείς από τον «νεομακεδονικό» μακαρθισμό)


(«Ιός», Ελευθεροτυπία, 20/12/1997)

"Εσκίσθη το καταπέτασμα του Ναού"

"Εσκίσθη το καταπέτασμα του Ναού"

Τι να κάνουν, όμως; Αυτοί Δεξιοί γεννήθηκαν, Δεξιοί και θα πεθάνουν. Κι ήρθαν τα χαστούκια το ένα μετά το άλλο. Κανείς από τους ηγέτορες τους δεν τολμούσε να ομολογήσει ότι ήταν δεξιός. Κι όταν ο Καραμανλής -ο "εθνάρχης"- τους εγκατέλειψε, για να εξασφαλίσει τη σιγουράτζα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ο "μελάτος" Ράλλης, παρέδωσε την εξουσία-χωρίς μια τουφεκιά- στο ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Έχει περάσει στα "ψιλά" της ιστορίας η αποκάλυψη που έχει κάνει στην αυτοβιογραφία του ο Γιώργος Ράλλης, ότι το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου του 1981, όταν επικράτησε στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, κάποιοι θερμόαιμοι του είχαν προτείνει να κηρύξει δικτατορία και τους πέταξε, όπως αναφέρει, έξω από το γραφείο του με τις κλωτσιές. Όποιος γνώρισε τον άνδρα, είναι

σίγουρος πως έτσι ακριβώς είχαν τα γεγονότα. Έχασαν, λοιπόν, οι αρειμάνιοι εθνικόφρονες, τότε, την ευκαιρία να γιορτάζουν μια α

κόμα επανάσταση και έμειναν μόνο με παρηγοριά αυτή της 21ης Απριλίου.

Το Ράλλη, μετά την εκλογική του ήττα, διαδέχθηκε ο γεφυροποιός με τη χούντα ηγέτης της Δεξιάς Ευάγγελος Αβέρωφ. Εδώ μιλούσε η φωνή του πραγματικού Δεξιού πατριώτη. Η παράταξη άστραψε και βρόντηξε. Ειδικές ομάδες δεξιών κομάντος εφόδου δημιουργήθηκαν με τις επωνυμίες "Κένταυροι" και "Ρέιτζερς" και άρχισαν να τρομοκρατούν την επαρχία. Πολιτικός καθοδηγητής ήταν ο υπαρχηγός του Αβέρωφ, Αντώνης Σαμαράς και εκτελεστικός βραχίονας ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. (Σας θυμίζει τίποτα το δίδυμο);

Yiannis G

zonews.gr - Από παλιά..

Τρίτη, 22 Δεκεμβρίου 2009 13:02:19

Μονόστηλο Δίστηλο

1

Δεκαετία του ʽ80. Ο Νίκος Κουκουλάρης, σημερινός επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης και του συνδιασμού “Ιωνία 21ος Αιώνας” ξεκινούσε τότε μια νέα επαγγελματική καριέρα: Τα μικροβιολογικά εργαστήρια στη Νέα Ιωνία. Ήταν εκεί να του ευχηθούν ο Ευάγγελος Αβέρωφ και ο τότε βουλευτής Μεσσηνίας, σημερινός πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς. Ο Νίκος Κουκουλάρης και ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζονται ήδη...

...στενά από τη δεκαετία του ʽ70 και την κοινή δράση στην ΟΝΝΕΔ. Τρεις δεκαετίες μετά, θα βρεθούν και πάλι κοντά...

Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΣΑΜΑΡΗΣ

Όταν οι ντόπιοι είναι οργισμένοι μαζί σου βρίσκεις καταφύγιο στην ‘ομογένεια’ Ε, Σαμαρά; Κωλόπαιδο της φασιστικής μνημονιακής δεξιάς;

από Blackpanther Διαβάζουμε από την ναυτεμπορική:
Το «άλλο πρόσωπο» της Ελλάδας θα δει από τη Δευτέρα η Ομογένεια, τόνισε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, σε συνέντευξή του στην ημερήσια ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης, υπογραμμίζοντας ότι η Διασπορά είναι μια από τις πιο σημαντικές και πιο αναξιοποίητες δυνάμεις του Ελληνισμού.

[Πόσο φασίστας μπορεί να γίνει αυτό το επικίνδυνο άτομο;Ξεπέρασε και τον Μητσοτάκη και τον Αβέρωφ.Είτε μιλάει αυτός είτε ο Μιχαλολιάκος δεν καταλαβαίνεις διαφορά...]

Αναφερόμενος στην επόμενη μέρα των εκλογών, σημείωσε ότι «όλη η προσπάθεια είναι να αποφύγουμε την ακυβερνησία».

[Στην πραγματικότητα αυτό που φοβάται ο Σαμαράς είναι τον κώλο του!Αυτό το άτομο έχει κάνει εγκλήματα που δεν θα μείνουν ατιμώρητα και όσο πιο πολύ καταποντιστεί τόσο πιο άμεση και δίκαιη θα είναι η τιμωρία του...]
Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι «οι κυβερνητικές συμπράξεις είναι εύθραυστές και δεν παράγουν σταθερότητα αλλά στασιμότητα». Χρειάζεται ισχυρή εντολή για να αλλάξουν τα πάντα, συμπλήρωσε.
Απαντώντας τέλος σε ερώτηση για τις βασικές προτεραιότητές της ΝΔ, αναφέρθηκε στα αναπτυξιακά μέτρα, (ξεπουλημα δημόσιας περιουσίας’να ιδιωτικοποιηθεί ό,τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί’ όπως είπε ο παλιάνθρωπος…)την περιφρούρηση της κοινωνικής συνοχής, (αστυνομοκρατία δεκαετίας 50…)τις μεγάλες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες (κατεδάφισης ό,τι έμεινε…)και την ασφάλεια.(βασανιστήρια και πλήρη κατάργηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων)
Μάλιστα…
Έχουν το θράσος να μιλάνε αυτοί για ανάπτυξη όταν συνειδητά έχουν την οικονομία σε εξαετή οικονομική κατάρρρευση και έχουν πάρει όποιο μέτρο μπορούν να πάρουν για να γίνει αυτό πραγματικότητα!
Αλλά το θράσος του Σαμαρά ξεπερνά κάθε προηγούμενο και κάνει τους προηγούμενους δεξιούς ηγέτες να φαίνονται αριστεριστές μπροστά του (με την εξαιρεση του Μητσοτάκη βέβαια!)
Το γλύψιμο του Σαμαρά στην ‘ομογένεια’ δυο μέρες πριν τις εκλογές είναι παραπάνω από εξοργιστικό.
Καταρχήν θα ήθελα να μάθω από τους συνχολιαστές μου πόσοι από ‘ομογένεια’ θα ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές.(ασχολούμαι τώρα με αλλα πιο σοβαρά κείμενα και δεν έχω χρόνο να το ψάξω μόνος μου…)Πόσοι δικαιούνται τέλος πάντων. Γιατί θεωρώ απαράδεκτο άνθρωποι που δεν μένουν καν εδώ να αποφασίζουν για αυτους που μένουν εδώ ενώ άλλοι που μένουν εδώ και έχουν έρθει από αλλού αντιμετωπίζονται όπως οι εβραίοι στην ναζιστική γερμανία του 1935. (μετά έγιναν ακόμη χειρότεροι…)
Και έχω προσωπική πείρα από ξαδέρφια και θείους θείες που είναι στο Αμέρικα και ξέρω καλά ότι ειδικά η δεύτερη γενιά είναι πιο αμερικανάκια από τα αμερικανάκια (ε ξάδερφε που έχεις για θεό σου τον Ρήγκαν;)
Αυτοί οι άνθρωποι θα ψηφίσουν για μας;
Απο που κι ως που εκ του ασφαλούς μετανάστες από την Ελλάδα (και όχι προς την Ελλάδα) θα έχουν λόγο για το εκλογικό αποτελεσμα στις πιο κρίσιμες εκλογές του τόπου; Και πόσο θα το αλλοιώσουν; Πόσο θα διασώσουν τον δικομματισμό;
Είναι ένα θέμα προς διερεύνηση αυτό.
Η λεγόμενη ‘ομογένεια’ είναι ένα εξαιρετικά ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων πρώην ντόπιων που έγιναν μετανάστες από την Ελλάδα και καθόλου δεν έχει αυτή την μυθική ενότητα και δύναμη που της αποδίδεται. Αν την είχε θα το είχαμε δει ήδη αφού εδώ έχουν γίνει σημεία και τέρατα και ακόμη και ο ερυθρός σταυρός ήρθε για βοήθεια…
Και μετά έχεις το καθήκι που ψηφοθηρεί στους ‘ομογενείς’ (μετανάστες από την Ελλάδα) να έχει υιοθετήσει έναν ρατσιστικό αστυνομικό λόγο για τον οποίο ο Μιχαλολιάκος της χρυσής αυγής θα ένιωθε περήφανος…Είναι να σε πιάνει σύγκρυο και πυρετός ταυτόχρονα με το πόσο έχει εκφασιστεί η καθεστωτική δεξιά στα χέρια του Σαμαρά.
Εύχομαι και ελπίζω σε έναν εκλογικό καταποντισμό αυτού του φασίστα και είναι ένας από τους λόγους που θα ψηφίσω {κάτι αριστερό σε αυτές τις εκλογές.}
Ξεπέρασε κάθε όριο αλητείας και αξίζει να δικαστεί για πολλά εγκλήματα που έχει κάνει μαζεμένα από λαϊκό δικαστήριο.
Πόσο θα ήθελα να  δω αυτό τον φασίστα να μην βγαίνει πρώτος στις εκλογές…(και το ΠΑΣΟΚ έκτο!)


[Eδώ παρατηρούμε άλλη μια χρησιμότητα της Ελληνικής σημαίας!Να καλύπτει την απουσία πλήθους!Το τιγκάρανε με μεγάλες γαλανόλευκες για να καλύψουν τον άδειο χώρο!]

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Απέβαλαν μαθήτρια στον Πύργο γιατί ύψωσε γροθιά

Παρ. 02 Νοεμβρίου 2012, 11:36

Share on facebook Share on twitter Share on email Share on print Share on google More Sharing Services

 

Τ

ην ώρα που τα παιδιά και οι μαθητές βιώνουν ίσως περισσότερο από όλους μας την άνευ προηγουμένου επίθεση στην κοινωνία από τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα που επιβάλλουν η Τρόικα και η Κυβέρνηση, στο 2ο Λύκειο Πύργου με απόφαση της Διευθύντριας, σύμφωνα με πληροφορίες, αποβλήθηκε η 17χρονη Νάσια, η μαθήτρια που στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, τόλμησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας να υψώσει την γροθιά της. Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου είχε παρελάσει υψώνοντας το χέρι και κάνοντας το σήμα της νίκης.
Τότε είχε δεχθεί παρατηρήσει. Τώρα αποβλήθηκε...
«Η Λυκειάρχης δεν είναι δικαστής να μοιράζει ποινές. Είναι εκπαιδευτικός, πρέπει να παρέχει γνώσεις και να παιδαγωγεί. Να δημιουργεί αυριανούς ενεργούς ελεύθερους πολίτες που θα υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους. Τιμωρήθηκα γιατί υπερασπίστηκα τη ζωή και την αξιοπρέπεια», αναφέρει μεταξύ άλλων σε δήλωσή της η μαθήτρια, δείχνοντας με τα λόγια της μοναδική ωριμότητα, αντίληψη και αγωνιστικότητα. Μια πράξη που έγινε συνειδητά και όχι για τον εντυπωσιασμό της εφηβείας.
Στο πλευρό της στάθηκαν και οι συμμαθητές της που προσωρινά έκλεισαν το σχολείο, αλλά υπό την απειλή που δέχθηκαν πως θα χάσουν την πενταήμερη... υποχώρησαν.
Να σημειώσουμε πως η 17χρονη Νάσια είναι κόρη εκπαιδευτικού στον Πύργο.

ΜΟΥΤΖΑΧΕΝΤΙΝ

Τσίπρας στο Ηράκλειο Κρήτης: “Μας κυβερνάει μία μειοψηφία νεοφιλελεύθερων μουτζαχεντίν με επικεφαλής τον Σαμαρά”

Σκληρή επίθεση κατά της κυβέρνησης εξαπέλυσε σε ομιλία του στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε για κυβέρνηση “νεοφιλελεύθερων μουτζαχεντίν με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά”, ενώ μίλησε για ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, που στηρίζεται στη μειοψηφία των βουλευτών. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε “γελοιοποίηση του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος”, σχολιάζοντας την υπερψήφιση του άρθρου για τις αποκρατικοποιήσεις:

“Σήμερα στη Βουλή οι μάσκες έπεσαν και η ωμή πραγματικότητα, επιτέλους, αποκαλύφθηκε: Δεν υπάρχει συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Υπάρχει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, ακραίων υποστηριχτών του μνημονίου με επικεφαλής τον κύριο Σαμαρά. 

Μια κυβέρνησηνεοφιλελεύθερων μουτζαχεντίν, που ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τη μισή Ελλάδα με τη μειοψηφία των βουλευτών. 

Με 148 βουλευτές αποφάσισαν σήμερα να ξεπουλήσουν όλες τις ΔΕΚΟ. 

Αυτό είναι πρωτοφανές, δεν έχει ξαναγίνει σε ευνομούμενη πολιτεία.

 Γελοιοποίησαν ακόμα και την έννοια του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, για να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις. Μια κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά τους εκβιασμούς που οδήγησαν στην εκλογική νίκη της ΝΔ με βραχεία κεφαλή, που άλλα εξήγγειλε στις προγραμματικές της δηλώσεις και άλλα πράττει εδώ και τέσσερις μήνες. 

Μια κυβέρνηση που πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από 179 βουλευτές και τώρα ψηφίζει τα κρισιμότερα νομοσχέδια με 148 βουλευτές”.

Στη συνέχεια της ομιλίας του αναφέρθηκε στη δημόσια τηλεόραση, χαρακτηρίζοντάς την “ΥΕΝΕΔ”, η οποία ασκεί απροκάλυπτη κυβερνητική προπαγάνδα και για μία κυβέρνηση που τιμωρεί όσους αποκαλύπτουν το περιεχόμενο της περίφημης “λίστας Λαγκάρντ”. Καταδίκασε επίσης.......

τα πρόσφατα φαινόμενα αστυνομικής βίας, τα οποία σχολίασε η εφημερίδα “Guardian” σε δημοσίευμά της και ήταν η αιτία για την απομάκρυνση των δύο δημοσιογράφων (Αρβανίτη, Κατσίμη) από τη πρωινή ζώνη ενημέρωσης του κρατικού καναλιού.

“Με συνεχείς ασκήσεις αυταρχισμού και επαναλαμβανόμενες πρόβες εκτροπής, με βασανιστήρια στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, που ο υπεύθυνος υπουργός προσπαθεί να συγκαλύψει, ακόμα κι όταν ο ιατροδικαστές τα πιστοποιούν, ακόμα κι όταν ο αρμόδιος ανακριτής ζητεί να ασκηθεί δίωξη για κακουργήματα που παραπέμπουν σε βασανιστήρια. Με τη δέσμευση στρατιωτικών μονάδων για την τήρηση της δημόσιας τάξης. Με τη βάναυση και απροκάλυπτη δίωξη της ελεύθερης έκφρασης”.

“Μετατρέποντας τη δημόσια τηλεόραση σε νέα ΥΕΝΕΔ, σε μηχανισμό απροκάλυπτης κυβερνητικής προπαγάνδας. Διώκοντας δημοσιογράφους που δεν τους αρέσει να τους ακούνε και να τους βλέπουν για πρωινή ενημέρωση. Ή που αποκαλύπτουν το περιεχόμενο της χαμένης λίστας Λαγκάρντ. Διώκουν αυτούς που την αποκαλύπτουν και όχι εκείνους που την έκρυβαν”, ανέφερε χαρακτηριστικά στη συνέχεια της ομιλίας του ο Αλέξης Τσίπρας.

24h.gr

Εγχειρίδιο διαπραγμάτευσης…(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

 

 

 

 

 

 

Rate This

Από τον Μαζεστίξ στο toixo-toixo

Βγήκε στη δημοσιότητα από τη Γαλλία το σπουδαιότερο ντοκουμέντο της διαπραγμάτευσης.

Αν και οι περισσότεροι μιλάμε για τη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους, λες και είναι κάτι πολύ εύκολο, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ενα σκληρό πόλεμο στον οποίο καλείται ο εκάστοτε πρωθυπουργός να σταθεί όρθιος κρατώντας αντίσταση σε σκληρότατες πιέσεις.

Ο πρώην υπουργός οικονομικών της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαρουάν αποκαλύπτει στο “Ημερολόγιο Κρίσης”,  (όπως αναδημοσιεύει το tsantiri.gr) για τη μυστική συνάντηση των Ομπάμα, Μέρκελ, Σόιμπλε, Σαρκοζί, Παπανδρέου το Νοέμβριο του 2011 με αφορμή την ανακοίκωση του ΓΑΠ για…δημοψήφισμα για το Μνημόνιο.

«Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για το δημοψήφισμα. Η συζήτηση διαρκεί δύο ώρες χωρές διακοπή με την ένταση να είναι στα ύψη. Η Μέρκελ κάθεται απέναντι στον Παπανδρέου. Αριστερά της Μέρκελ και απέναντι στον Ομπάμα, ο Σαρκοζί. Δεξιά της Καγκελαρίου, ο Σόιμπλε. Αριστερά του Σαρκοζί, ο Ζιπέ. Κι αριστερά του Ζιπέ, εγώ.

Το κλίμα είναι βαρύ και ξεκινάει ένα μπρα ντε φερ με τον Παπανδρέου, ο οποίος συνοδεύεται από τον υπουργό του των Οικονομικών. «Σ’ το λέμε ξεκάθαρα, εάν κάνεις δημοψήφισμα δεν υπάρχει σχέδιο σωτηρίας» λέει ο Σαρκοζί στον Ελληνα Πρωθυπουργό. Ο Παπανδρέου κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Με παγωμένο βλέμμα, η Μέρκελ επαναλαμβάνει στον Έλληνα Πρωθυπουργό το ίδιο πράγμα με πολύ αποφασιστικό τρόπο. Είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος. Η ένταση ανεβαίνει κι άλλο. Ο Σαρκοζί τού επαναλαμβάνει τους όρους μας σε στυλ τελεσιγράφου. Ο Παπανδρέου ιδρώνει, αντιστέκεται, προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει.

Ο Ομπάμα παρατηρεί τη σκηνή, ακούσει προσεκτικά. Μερικές φορές συνοψίζει τα πράγματα, ηρεμεί το παιχνίδι όταν η ένταση ανεβαίνει. Ο Παπανδρέου παίζει την καριέρα του. Ιδρώνειόλο και πιο πολύ, ταλαντεύεται από τις αρχικές του θέσεις, έπειτα καταρρέει. Στο τέλος δεν έχει άλλη επιλογή: αναγκάζεται να τοποθετηθεί υπέρ ή κατά του ευρώ.

Καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί πια να ξεφύγει από αυτό ερώτημα υποβάλλοντας το στον λαό του. Είμαι παρών στον πολιτικό θάνατο σε ζωντανή μετάδοση. Έπειτα από δύο ώρες αντιπαράθεσης, παραδίδει τα όπλα. Ερχεται η σειρά του Μπερλουσκόνι, δεν θα αντέξει για πολύ. Παπανδρέου, Μπερλουσκόνι, δύο πρωθυπουργοί θα πέσουν. Είμαστε σε καιρό ειρήνης. Δύο πρωθυπουργοί θα πέσουν κάτω από διεθνή πίεση».

Ξέρετε, είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τί γίνεται εκεί μέσα στα μυστικά επιτελεία.
Να διαλύσουμε τους μύθους μας και να αναζητήσουμε την αλήθεια.
Γιατί αναζητούμε απ’ τους εκπροσώπους της χώρας να σηκώσουν ανάστημα απέναντι στους γίγαντες της παγκόσμιας πολιτικής εξουσίας, λες και έιναι πρόεδροι 15-μελούς και πάνε στο λυκειάρχη να πάρουν τα κλειδιά για να κάνουν κατάληψη.
Δεν είναι έτσι όμως η διαπραγμάτευση με τους πολιτικούς άρχοντες της Γης, όπως φαίνεται κι απ’ τα γραπτά του Μπαρουάν.
Δεν είναι κάτι εύκολο.
Δεν είναι καν κάτι δύσκολο.
Είναι ένα φορτίο πολύ βαρύ, που δεν είναι για όλους τους ώμους.

Λύγισε ο Παπανδρέου με συνοπτικές διαδικασίες.
Λύγισε ο Μπερλουσκόνι, επίσης με συνοπτικές διαδικασίες.
Και οι δύο έπεσαν και εξοβελίστηκαν από την πολιτική σκηνή.
Ο διεθνής παράγοντας είναι πολύ πιο ισχυρός απ’ όσο νομίζουμε.
Παρακολουθήστε τα τρία ρήματα που χρησιμοποιεί ο Μπαρουάν για τον Παπανδρέου:
“ιδρώνει, ταλαντεύεται, καταρρέει”.
Αυτή είναι η διαδικασία της διαπραγματευτικής ήττας.
Είναι η εικόνα ενός ανακρινόμενου, που λυγίζει υπό αφόρητες πιέσεις.
Κια αν αρχίσει να ιδρώνει, τότε νομοτελειακά θα λυγίσει.

Το να υποθέσει κανείς αν ο τάδε ή ο δείνα είναι κατάλληλος γι’ αυτή τη δουλειά είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο, καθώς το σθένος της αντίστασης που θα προβάλλει κάποιος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

α) Από το τί θέλει να καταφέρει. Ποια είναι η ιδεολογία του, ποιο το όραμά του.
π.χ. ένας νεοφιλελεύθερος, λόγω ιδεολογίας, δε θα προβάλει αντιστάσεις στην επιβολή ιδιωτικοποιήσεων.

β) Από το ενδεχόμενο να τον κρατάνε οι ξένοι από κάπου.
π.χ. ένας που βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο αλά Siemens, εκβιάζεται και υποχωρεί εύκολα με αντάλλαγμα να γλιτώσει τη δίωξή του.

γ) Από το ηθικό του ανάστημα. Αν δηλαδή μπορεί να μη λυγίσει σε προσφορές, δώρα, μίζες κλπ.

δ) Από την ικανότητά του να βρει στηρίγματα μέσα στη διεθνή κοινότητα.

ε) Από το διεθνές του κύρος.

στ) Από τον κόσμο που έχει πίσω του. Αν έχει αφήσει πίσω στην Ελλάδα ένα λαό που τον πιέζει να επιβάλει τα θέλω του και αν χρειαστεί να έρθει και σε ρήξη με τις Μεγάλες Δυνάμεις, τότε αφενός ξέρει ότι αν έρθει σε ρήξη, θα βρει στήριγμα στο λαό μόλις γυρίσει, και αφετέρου αν υποκύψει στις πιέσεις έχει έναν προδομένο λαό που ζεσταίνει τη μηχανή του ελικοπτέρου του…

Στη διαπραγμάτευση η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν ελάχιστα.

Από τα παραπάνω κρίνεται η ανθεκτικότητα ενός Πρωθυπουργού στις πιέσεις που θα δεχτεί.
Μη γελιέστε, όσα λέει ο Μπαρουάν είναι αυτά πυο πραγματικά συμβαίνουν.
Δεν είναι παιδική χαρά τα συμβούλια κορυφής.
Ένα “και” του Προέδρου των ΗΠΑ, ένα “αλλά” του Καγκελάριου της Γερμανίας, ένα “όμως” του προέδρου της Ρωσίας, ένα “μήπως” του Πρόεδρου της Γαλλίας μπορούν να αλλάξουν όλο τον ρουν της ιστορίας ενός λαού σαν το δικό μας.
Βάλτε δίπλα και Ντράγκι, Μπαρόζο, Ρομπάι, Νταλάρα, Γιούνκερ, Λαγκάρντ και τους λοιπούς μεγάλους διεθνείς παράγοντες που εκπροσωπούν τα πιο ισχυρά οικονομικά συμφέροντα της Γης (αγορές, τράπεζες, βιομηχανίες, πολυεθνικές).
Κάθε κίνηση, κάθε κουβέντα από οποιονδήποτε απ’ αυτούς έχει τεράστια σημασία.

Όπως κάποτε η στάση ενός Κάνιγκ επηρέασε τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την αναγνώριση του ελληνικού κράτους, έτσι και τώρα δεν είμαστε δυστυχώς μόνοι.
Όπως ο Κάστρο χρειάστηκε την ΕΣΣΔ για να αλλάξει τα πράγματα στην Κούβα.
Μόνος του δε θα κρατούσε πάνω από δυο-τρία χρόνια.
Η επανάσταση δεν αρκεί. Καταπνίγεται πολύ εύκολα είτε από μέσα είτε απ’ έξω.
Χρειάζεται και διεθνής στήριξη, τουλάχιστον από ένα από τα μπλοκ στο παγκόσμιο σκάκι.

Μη νομίζουμε ότι θα πάει αύριο π.χ. ο Τσίπρας σ’ ένα κλειστό γραφείο με Μέρκελ, Σόιμπλε, Ολάντ, Ομπάμα κλπ και θα τους πει με μαγκιά “εγώ θα καταργήσω το Μνημόνιο” και αυτοί θα τον κοιτούν σα χάνοι.
Δε θα τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί.
Θα τον πιάσουν με το καλό να τον μεταπείσουν για το αναγκαίο της συναίνεσής του.
Αν κρατάει, θα τον πιέσουν ψυχολογικά.
Αν κρατάει και πάλι, τότε θα μπουν οι ωμοί εκβιασμοί στο παιχνίδι.
“Σε πετάμε τώρα έξω απ’ το ευρώ. Σου κάνουμε εμπάργκο”
Αν δεν κωλώσει ούτε και τωρα, μπορεί να μπουν στο παιχνίδι και οι “οικονομικοί δολοφόνοι”, αν δεν έχουν μπει ήδη.
Ο Τσίπρας -ορθώς για μένα- έχει μιλήσει για το “πυρηνικό όπλο” του ντόμινο της ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη.
Το θέμα είναι να το πιστεύει πράγματι. Να είναι 100% πεπεισμένος γι αυτό -ή αν δεν είναι, να δείχνει πεπεισμένος- και να μην κωλώσει.
Αν δείξει πως υπάρχει μια αμυχή αμφιβολίας μέσα του, τότε θα λυγίσει με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις θα απειλήσουν με οικονομικό (και όχι μόνο) αφανισμό του ελληνικού λαού.

(Αναφέρομαι στον Τσίπρα, ως παράδειγμα, διότι αυτός θα είναι μάλλον ο επόμενος διαπραγματευτής, αλλά τα ίδια ισχύουν και για κάθε άλλον εκπρόσωπό μας που θα πάει να κάτσει σ’ αυτό το τραπέζι με τα -οικονομικά και όχι μόνο- πιστόλια).

Όπως άλλωστε γράφει και ο Μπαρουάν:
«Οι γαλλικές αρχές εργάζονταν στα τέλη του 2011 πάνω στο σενάριο αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ και της διάλυσης της Ευρωζώνης»
«Ζήτησα από τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι να εργαστούν πάνω σε δύο πράγματα: το κόστος για τη Γαλλία ενδεχόμενης αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και τις πιθανές ζημιές, αφενός στον τραπεζικό και ασφαλιστικό κλάδο, αφετέρου στο σύνολο της Ευρωζώνης».

Η ελληνική απειλή περί εξόδου από το ευρώ είναι πυρηνικό όπλο απέναντι στις Μεγάλες Δυνάμεις

Με λίγα λόγια οι Μεγάλες Δυνάμεις θα απειλήσουν ξεκάθαρα με εκδίωξη της Ελλάδας απ’ το ευρώ.
Αν ο ελληνικός λαός έχει προετοιμαστεί για παν ενδεχόμενο και είναι έτοιμος να το αντιμετωπίσει, τότε η ελληνική πλευρά της διαπραγμάτευσης έχει ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια της.
Να πει η Μέρκελ ”σε διώχνω αύριο απ’ το ευρώ” και η ελληνική πλευρά να απαντήσει“διώξε με, να δούμε ποιος θα κλάψει περισσότερο, εγώ ή εσύ”. Για να το πει όμως αυτό η ελληνική πλευρά, θα πρέπει ο ελληνικός λαός να έχει αποτινάξει από πάνω του τη δαιμονοποίηση της δραχμής.
Να συνεκτιμηθεί ο αλληλένδετος χαρακτήρας των οικονομιών στα παγοσμιοποιημένα πλαίσια.
Σπάει ο κρίκος, σπάει και η αλυσίδα.
Αυτό είναι ισχυρό όπλο για να μη μας κουνήσει κανείς.
Βέβαια, τα ισχυρά όπλα δεν ευστοχούν πάντα και πρέπει να το γνωρίζουμε καλά αυτό.
Αλλά οφείλουμε να παίξουμε με τα ισχυρότερα όπλα, μπας και καταφέρουμε να κερδίσουμε στη διαπραγμάτευση.

Γι’ αυτό πρέπει να ξέρουμε τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης.
Και να είμαστε προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο ο εκάστοτε απεσταλμένος μας να αποδειχτεί λίγος γι’ αυτή τη δουλειά.
Όχι για να δικαιολογούμε τον ενδοτισμό του εκάστοτε εκπροσώπου, αλλά για να μπορούμε να τον διαχειριστούμε ως λαός.
Να είμαστε προετοιμασμένοι και για να πιέσουμε προκαταβολικά για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο (το οποίο είναι και ο ευκτέο), αλλά και για να μην απογοητευτούμε και να περάσουμε γρήγορα στην επόμενη μέρα, αναζητώντας νέους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος με νέους φορείς, νέες μορφές πίεσης και φυσικά νέα πρόσωπα ικανότερα να κάνουν αυτή τη δουλειά.

Συμπέρασμα.

Ο εκπρόσωπος του λαού και της χώρας σ’ αυτόν το λάκκο των λεόντων πρέπει να συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά:

α) Να είναι ιδεολογικά αντίθετος με αυτά που επιβάλλουν οι Μεγάλες Δυνάμεις (μννημονιακό νεοφιλελευθερισμό).

Να ξεκινάει δηλαδή από αντίθετη αφετηρία σε σχέση με την απέναντι πλευρά.
Οι απέναντι να λένε ένα απόλυτο “ναι” και αυτός να λέει ένα απόλυτο “όχι”, παλεύοντας να γείρει η πλάστιγγα προς το μέρος του.
Αν δείξει/πει/υπονοήσει ότι αν τα πράγματα φτάσουν σε αδιέξοδο θα ενδώσει στο “ναι”, τότε έχει τελειώσει η διαπραγμάτευση με παταγώδη αποτυχία.
Πρέπει να δείχνει ανένδοτος και ατρόμητος μπροστά ακόμη και στην απόλυτη ρήξη.
Έτσι μόνο ίσως καμφθούν.
Αν αφήσει στην αρχή έστω και μια μικρή χαραμάδα να ενδώσει, αυτή η χαραμάδα θα εξελιχτεί δεδομένα σε Κερκόπορτα.

β) Να είναι καθαρός και να μην έχει εμπλοκή σε μεγάλα σκάνδαλα, που μπορεί να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης.

γ) Να είναι ηθικά άτεγκτος. Να μην αποσκοπεί στη λήψη δώρων.
Να μπει στη σύσκεψη με όπλο το ψώνιο του να αφήσει ιστορία.

δ) Να δικτυωθεί καλά στη διεθνή κοινότητα και να βρει στηρίγματα που θα κρατούν κόντρα, την ώρα που θα πιέζουν αφόρητα οι επικυρίαρχοι.

ε) Να έχει δημιουργήσει ένα προφίλ εντός και εκτός χώρας που να προκαλεί σεβασμό ή ακόμα και φόβο. Ένα πρόσωπο που οι πράξεις και τα λόγια του να δημιουργούν κάποια αίσθηση στο διεθνή χώρο.

στ) Να εκπροσωπεί έναν κόσμο αποφασισμένο να πολεμήσει μέχρις εσχάτων γι’ αυτά που τον έστειλε εκεί. Έναν κόσμο που θα είναι έτοιμος να βγει κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους για να υποστηρίξει τις προσπάθειες. Έναν λαό που θα είναι έτοιμος να δουλέψει, να παράγει, να αντέξει σε περίπτωση “ατυχήματος”, αν πάψει δηλαδή η εξωτερική οικονομική βοήθεια.
Να είναι έτοιμος να σηκώσει στις πλάτες του τον εκπρόσωπο που θα σταθεί αντάξιος των περιστάσεων, να τον πιέσει, να τον εκφοβίσει και να τον εμψυχώσει αν τον δει επίφοβο να λυγίσει ή να τον εκδιώξει αν τελικά λυγίσει.
Το καλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί θα ήταν ένα δημοψήφισμα με σαφώς πλειοψηφική την απόφαση του ελληνικού λαού να πει “όχι”, αποδεχόμενος όμως και τις συνέπειες που μπορεί αυτό το “όχι” να έχει.

ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΝΕΑ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ

Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΕΦΙΑΛΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ.


ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΤΑ ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ,ΔΗΑΝΑ-ΕΔΗΚ-ΕΠΕΝ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ-ΛΑΟΣ-ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,ΚΤΛ.

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΤΣΟΚ.

ΜΗ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΤΩ!!

Zak Mayol


Έχετε δει τρελό να βλέπει τ΄αντερά του έξω και να γελάει? Κάπως έτσι μεταλλάσσομαι. Κάπως έτσι μεταλλάσσονται χιλιάδες από εμάς. Κι όποιος αντέξει. Τρως το πρώτο κατρακύλισμα, σοκάρεσαι, τα χάνεις. Ξεκινάς μ΄εκείνο το κλαψιάρικο «τι θα απογίνω» και βλέπεις μπροστά δυο δρόμους. Την επιλογή να συνεχίσεις να είσαι κλαψο…. ή την επιλογή να ξεπεράσεις αυτό που ήσουν. Αυτό που είσαι. Αυτό που σου λένε να γίνεις.Τα βάζεις όλα στο τραπέζι. Δεν βγαίνει ο λογαριασμός με τίποτα συνεχίζοντας να είσαι εκείνο που ήσουν. Όσο και να το τραβήξεις δεν υπάρχει εκατοστό περιθώριο. Ο φόβος είναι η εύκολη επιλογή. Το κλαψούρισμα ακόμα πιο εύκολο. Ένα συνεχές συναίσθημα απόγνωσης, αυτό κι αν είναι. Σε στέλνουν με μελετημένες κινήσεις στη τρέλα ή στο μπαλκόνι. Η στη θηλιά. Όπως το προτιμάτε.
Και τότε αρχίζει και γυρίζει το μυαλό και παίρνει στροφές απίστευτες. Πρώτα η τσαντίλα. Μετά εκείνο το συναίσθημα να ξεσπάσεις όπου βρεις, σε όποιον βρεις. Κι αν γυρίσεις λίγες στροφές ακόμα, καταλαβαίνεις πως η μόνη λύση είναι να μην καταπιείς τη φόλα που σου έχουν πλασάρει. Η εικόνα στο κάδρο αλλάζει. Εκεί που έβλεπες ένα θηρίο από πάνω σου και το μέγεθος σου περίπου μυρμήγκι κι ακόμα μικρότερο μπροστά σου, έρχεται το πάνω κάτω και τους κοιτάς σαν να είσαι θεόρατος. Άπιαστος. Κάνεις ένα γρήγορο υπολογισμό τι έχεις πια να χάσεις που να μην μπορείς να το αντέξεις. Τι?

Βάζεις στη μια μεριά ένα βουνό από χαράτσια, εκβιασμούς, απειλές, τρομοκρατία, συμμορίες που σε κοιτάνε απειλητικά στη γωνία, θέλουν να σου μετρήσουν και το τελευταίο εκατοστό ξύγκι που έχεις πάνω σου και ποντάρουν, αυτό είναι το ένα και μοναδικό ποντάρισμα που μπορούν να κάνουν, ποντάρουν στο φόβο σου. Στη τρομοκρατία που σε πιάνει στο σκοτάδι. Στο αδιέξοδο. Στο άγνωστο τοπίο που σ΄εχουν ρίξει και σε παραφυλάνε. Κι βλέπεις σιγά σιγά πως πολύ απλά μπορούν να σου πάρουν, ότι φοβάσαι να χάσεις.

Το σπίτι, το αυτοκίνητο, ένα κρεβάτι να κοιμάσαι, το φαΐ, τις ήσυχες μέρες, τα μικρά και μεγάλα κλειδιά ασφαλείας που αμπαρώνουν τη φωλίτσα σου. Και τότε φωνάζεις ένα μεγαλοπρεπές. Πάρτα μαλάκα όλα. Πάρτα. Πάρε το σπίτι θα περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα και δεν θα με βρεις πουθενά, πάρε το αυτοκίνητο και θα βγάλουν τα πόδια μου κάλους, πάρε τις ήσυχε μέρες μου και κάντες κομπολόι, πάρε όλα τα κλειδιά ασφαλείας θα κοιμάμαι μ΄ανοιχτές τις πόρτες κι ότι βρέξει ας κατεβάσει. Με απειλείς και με τα παιδιά μου. Θα τα μάθω να σε λένε επίσης μαλάκα. Θα τα μάθω να κοιμούνται στο ύπαιθρο και να επιβιώνουν σαν αδέσποτα. Με απειλείς με τους γέρους μου που δεν μπορούν να περπατήσουν? Θα τους πάρω στον ώμο να τους κουβαλήσω σε τόπο που δεν θα τους βρεις.

Πάρτα μαλάκα όλα και βάλτα όπου νομίζεις. Στο σκοτάδι που απλώνεις μυρίζω τη σαπίλα σου, σε εντοπίζω. Εσύ όμως όταν θα μ΄έχεις επί τέλους απαλλάξει από όλα τα σκουπίδια που μου είχες φορτώσει για να με κρατάς φυλακισμένο στο ψεύτικο κατασκεύασμά σου, δεν θα υπάρχει τίποτα πια να βρεις για να με κρατήσεις σκλάβο. Μαλάκα!

Αφιερωμένο στους φίλους, που τους βλέπω να γυρνάνε ζαλισμένοι, με τα μάτια πρησμένα και το φόβο να τρώει τα σωθικά τους. Αφιερωμένο στους συνανθρώπους μου, που πρέπει άμεσα να δουν τον ευαυτό τους τεράστιο. Άπιαστο. Πριν να είναι αργά. Ένα βήμα μας χωρίζει ανάμεσα από αυτό που μας έχουν πείσει πως είμαστε, κι αυτό που στ΄αλήθεια κρύβουμε μέσα μας. Πιάσου από το βράχο γερά και σκαρφάλωσε.
ΜΗ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΤΩ

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο 13ος ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΠΟΙΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ? 

 

Πές μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι!!

21 μεχρι 24 μαιου του 1992 συμμετεχει στην  συναθροιση της λεσχης μπιλνερμπεργκ σαν ο μονος ελληνας πολιτικος, ενω ενα μηνα πριν στις 13 απριλιου του 1992 παυετε απο υπουργος εξωτερικων για τους χειρισμους του στο θεμα των σκοπιων.ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

ο ιδιος τι λεει για την μπιλντερμπεγκ? 

Ο συγγραφέας Τάσος Δαρβέρης που έχει γράψει το βιβλίο«Λέσχη Μπίλντερμπεργκ», αναφέρει: «Ο Σαμαράς μου εκμυστηρεύτηκε το 1994ότι έχει πάει μόνο μία φορά σε συνάντησητης Λέσχης, ότι μίλησε μόλις 5 λεπτά γιατο Σκοπιανό ζήτημα και, όπως είπε ο ίδιοςο Αντώνης Σαμαράς, τα λεγόμενά του δενάρεσαν καθόλου στην ηγετική ομάδα καιαπό τότε δεν τον ξανακάλεσαν ποτέ».

οποτε συμφωνα με τον αντωνακη οι κυριοι της λεσχης αυτοι ειναι ηλιθιοι και καλουν ασχετους ανθρωπους στο κλαμπ τους.και φυσικα τα λεγομενα του αφου δεν αρεσαν σε αυτους τους ισχυρους λειτουργει υπερ του και τον προβαλει σαν αμολυντο.

Αυτος ο (αμολυντος) αντωνης που διαβαζει ποιηση ,παιζει ντραμς στα νιατα του και ακουει μπητλς και ρολιγκ στοουν (για να μην βαλουμε και την φιλια του με τον ελυτη)εχει και συνεργατες.

Συνεργατες που εργαζονται για εξωτερικα αλλα και τα εσωτερικα θεματα της πολιτικης του εξελιξης.Εδω ειναι τεραστιο το θεμα και θα επιανε πολυ χωρο.Για να το συμπτυξω θα αναφερθω μονο στα ονοματα που εχουν αναλαβει την εξωτερικευση των θεσεων του.ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ-ΒΟΡΙΔΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ και κολεγιοπαιδα των οικονομικων.ΟΠΑ!!ΓΙΑ ΣΤΑΣΟΥ!!ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΗ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ.

Ακριβως!!δεν ταιριαζουν θα σου πω και εγω.γιατι αραγε επιλεγει συνεργατες αυτου του πολιτικου ηθους και λογου?μηπως κατι αλλο κρυβετε?

Γιατι εχει γεμισει το διαδικτυο απο κατευθυνομενα αρθρα συνεργατων του?αυτο το δικτυο ποση σχεση μπορει να εχει με ΞΕΝΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ?

ΟΥΠΣ!!!!!

 Για το θέμα της σχέσης Αντώνη Σαμαρά-Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ο αείμνηστος συγγραφέας Τάσος Δαρβέρης (που αυτοκτόνησε το 1999...) γράφει στο βιβλίο του «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

«Σε συνάντησή μας (του εκδότη, του Γιουγκοσλάβου ιστορικού Μίλαν Μπούλαγιτς και εμού) μαζί του στο ξενοδοχείο «Καψής» την Τρίτη 5 Απριλίου 1994, ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης μας διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι, η πρώτη και τελευταία φορά που είχε συμμετάσχει σε συνέλευση των «Μπιλντερμπέργκων» ήταν εκείνη που έγινε στο Εβιάν της Γαλλίας το 1992 – εκείνη δηλαδή που αποκάλυψε το περιοδικό «Φλας». Ακόμα ότι είχε μιλήσει μόλις πέντε λεπτά για το σκοπιανό ζήτημα και – κατά τους ισχυρισμούς του – τα λεγόμενά του δεν είχαν αρέσει στην ηγετική ομάδα των «Μπιλντερμπέργκων», οι οποίοι, για αυτόν ακριβώς το λόγο, δεν τον ξανακάλεσαν.

 Επίσης μας διαβεβαίωσε ότι δεν έχει ούτε είχε ποτέ καμιά σχέση με την Μασονία. Σε επικοινωνία μου όμως με τον συντάκτη του σχετικού άρθρου του περιοδικού, κ. Περικλή Κατσιούλα (στις 27-9-94) με διαβεβαίωσε ότι, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, του είχε πει προσωπικά, πριν από τη δημοσίευση του άρθρου, ότι είχε λάβει μέρος τουλάχιστον σε μια ακόμα συνέλευση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ πριν από εκείνη του 1992 στο Εβιάν της Γαλλίας. Πάντα κατά τις διαβεβαιώσεις του κ. Κατσιούλα, ο κ. Σαμαράς του είχε πει ότι, για εκείνη την – κατά τα άλλα – άγνωστη συμμετοχή του στις εργασίες της Λέσχης είχε και πάλι μεσολαβήσει ο φίλος του, γιος του μακαρίτη εφοπλιστή και πρώην ιδιοκτήτη της Τράπεζας Κρήτης Στ. Καρρά».

Εμείς εδώ να συμπληρώσουμε (εν έτει 2012 πια...) ότι με βάση τις πάντα άριστες πηγές πληροφόρησής μας ο Αντώνης Σαμαράς όντως συμμετείχε ΚΑΙ στη συνάθροιση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που είχε λάβει χώρα από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου του 1991 στο Μπάντεν της Γερμανίας. Η δε συμμετοχή του στη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Εβιάν της Γαλλίας (από τις 21 έως τις 24 Μαΐου του 1992) ήταν η ΔΕΥΤΕΡΗ και όχι η «παρθενική». Και σήμερα, 20 ολόκληρα χρόνια μετά, ήρθε η στιγμή που το «Χρίσμα» του 1992 έλαβε «σάρκα και οστά» με την πρωθυπουργοποίηση – ως αρχηγού της ΝΔ – του άλλοτε «απόβλητου» της παράταξης της Δεξιάς! Τελικά στη ζωή μερικές φορές όντως η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία...

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

ΡΩΤΑΩ ΕΥΘΕΩΣ.

ΠΟΤΕ ΠΗΡΕΣ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ?ΤΟ 1992 Η ΤΟ 1991?

  ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΔΕΣ!!!!!!!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ: Χρησιμοποιούν όπλα ψυχολογικής βίας σε βάρος του λαού!

Σκηνοθετούν τον τρόμο!!!

Σε όλες τις χολιγουντιανές καταστροφολογικές υπερπαραγωγές υπάρχει από την αρχή της ταινίας η αίσθηση του έσχατου κινδύνου, του αναπόδραστου που πλησιάζει.

Έτσι ο θεατής εθίζεται με το μοιραίο που κάποια στιγμή θα έλθει και θα σαρώσει τη ζωή των ηρώων.

Πρόκειται για ψυχολογικό πόλεμο και όχι πολιτιστικό προϊόν, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις ΗΠΑ για να «κατασκευάσουν» μία ολόκληρη…καθυποταγμένη γενιά στα κελεύσματα του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου.

Tου Σπύρου Γιωτάκη

Το τελευταίo τρίμηνο ένα ανάλογο έργο εκτυλίσσεται στην Ελλάδα  όχι όμως στο σελιλόιντ αλλά στην πραγματική ζωή των πολιτών της.

Οι τμηματικές διαρροές των επικείμενων σκληρών μέτρων από συγκυβέρνηση και τρόικα, που θα τσακίσουν τη ζωή των ελλήνων, αποσκοπούν στην καλλιέργεια κλίματος ΤΡΟΜΟΥ!!! 

Όπως λένε και οι ψυχολόγοι ο ΤΡΟΜΟΣ φέρνει ΠΑΘΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, πόσο μάλλον σε έναν ούτως ή άλλως σοκαρισμένο λαό. Η ΠΑΘΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ είναι το ύστατο όπλο μαζικής καταστροφής μίας εξουσίας σε αμηχανία.

Σύμμαχος της συγκυβέρνησης στο αποκαλούμενο μαρτύριο της σταγόνας είναι σημαντικό τμήμα των ΜΜΕ, που βλέπουν τη δική τους επόμενη μέρα με μεγάλη αγωνία.

Πέρα από τις τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, επίκεινται σαρωτικές ανακατατάξεις και στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ενώ φωνές, που αντιδρούν στον κοινωνικό όλεθρο διώκονται ή κόβονται!!

Επομένως οι επιχειρηματίες και οι νέοι παίκτες, που θα εισέλθουν στο χώρο, επιδιώκουν να συνταχθούν και να στηρίξουν τη σημερινή ηγεσία της χώρας εγχώρια και εξωχώρια.

ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!!

«Η ιδεολογική “επιβάρυνση” των μέσων ενημέρωσης -για την οποία δέχονται συχνά επικρίσεις-, άλλοτε ως δηλωμένη προγραμματική πρόθεση των πιο μαχητικών απ’ αυτά και άλλοτε ως διατυμπανιζόμενη ειδησεογραφική αμεροληψία (στην πραγματικότητα ως απόκρυψη ιδεολογίας) εκείνων που απευθύνονται σ’ ένα αδιαφοροποίητο κοινό, είναι απόρροια της πρόσδεσής τους σε οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία για την αύξηση της δύναμής τους», σημειώνει ο Περικλής Πολίτης γλωσσολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Kέντρου Eλληνικής Γλώσσας.

Το σκηνικό τρόμου, που έχει εμπεδωθεί και η ψυχολογική απονεύρωση των ελλήνων, έρχεται να ολοκληρωθεί με την εντεινόμενη κρατική καταστολή η οποία μάλιστα κλιμακώνεται επικίνδυνα.

Η αλόγιστη χρήση βίας των δυνάμεων ασφαλείας στις πορείες της Αθήνας και τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής αλλά και η εμφάνιση των «χακί ΜΑΤ» και η φύλαξη της παρέλασης της Θεσσαλονίκης από στρατιωτικούς αποσκοπεί σε ένα ζητούμενο: Να αισθανθεί ο ελληνικός λαός πέρα από φοβισμένος και αδύναμος να διεκδικήσει το δίκαιό του.  

Υπάρχει αντίδοτο σε αυτή την καλοστημένη υπερπαραγωγή σε βάρος των πολιτών;  Υπάρχει και σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο. Είναι η συνειδητοποίηση της κατάστασης και η γνώση.  Η ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό αλλά ο Έλληνας θα πρέπει να είναι υποψιασμένος για τις ειδήσεις και την αρθρογραφία στον Τύπο.