Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα και όχι λέσχη και δεν νοείται δίχως πρόταση και η κυβέρνηση δεν ήταν εκλεγμένη για δραχμή και έξοδο στην αριστερίστικη και ιδεαλιστική ονείρωξη. Μην ξεχνάμε ότι κόμμα σημαίνει πρόταση και αυτή χρειάζεται στην ερώτηση ‘τι να κάνουμε’.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι όμηρο κόμμα στις φράξιες των δημαγωγών που θέλουν να καπηλεύονται την λαϊκή εγρήγορση και γιαυτό θα πρέπει να ανασυνταχτούμε κάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα μαχητικό,δημοκρατικά μαζικό, λαϊκό και όχι κόμμα περιθωριακό
Νίκος Καρανίκας στο karanikas.wordpress.com
Ήρθε η ώρα για εκλογές και για ανασύσταση των δυνάμεων μας με σκοπό να προχωρήσει το πρόγραμμα και η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και μέσα στην κρίση να διαχειριστούμε εμείς τα δύσκολα και τα εύκολα με γνώμονα την δημοκρατία, τα λαϊκά συμφέροντα και το περιβάλλον.
Η ΝΔ και το Πασοκ μετά από 40 χρόνια άφησαν πίσω τους μια κατεστραμμένη οικονομία και μια κοινωνία μέσα στην διαφθορά, και αιχμάλωτη στη διαπλοκή της ελίτ. Όλα αυτα τα χρόνια διαχειρίστηκαν τις νίκες και τις ήττες μας οι δυνάμεις του κεφαλαίου, η δεξιά και το Πασοκ της ρεμούλας. Κυβέρνησαν τόσα χρόνια με τρομοκρατία, με εκβιασμούς, κλοπές του δημόσιου πλούτου, χειραγώγηση της εργασίας, καπηλεύοντας τα πάντα και μετατρέποντάς τα όλα σε μπανανία.
Η κρίση και η φτώχεια είναι δημιούργημα των δυνάμεων που κυβερνούσαν τόσα χρόνια και μπροστά στην αλαζονεία τους για κέρδη και εξουσία δεν δίστασαν να μετατρέψουν την δημόσια διοίκηση και το κράτος σε έναν μηχανισμό χειραγώγησης και κομματικοποίησης με σκοπό την αναπαραγωγή τους, μετατρέποντας την καθημερινότητα του λαού σε έναν γολγοθά υποχρεώσεων. Οι δεκαετίες που πέρασαν ήταν μια οικογενειακή υπόθεση εθελόδουλων οικογενειών και ιδιωτικών συμφερόντων.
Τώρα ήρθε η ευκαιρία να αλλάξουμε σελίδα και να ανασυγκροτήσουμε την κοινωνία με δημοκρατία και την συμμετοχή του κόσμου στους θεσμούς και την παραγωγική ανασυγκρότηση, μακρυά από τον δρόμο της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Γιαυτό είπαμε σύγκρουση και το εννοούσαμε αλλά δεν είπαμε ρήξη με την ευρωπαϊκή ένωση. Η συμφωνία που κατέθεσε η κυβέρνηση μπορεί να θεωρηθεί μια δύσκολη υποχώρηση και είναι, αλλά με τίποτα δεν ήταν δημαγωγία και παράδοση εθελόδουλη. Η υποχώρηση είναι πράξη πολέμου. Η κυβέρνηση δεν απέφυγε τον πόλεμο από δειλία χάριν μιας θεωρίας που δεν θέλει να δοκιμαστεί γιατί φοβάται μην κάτι δεν πάει καλά και έτσι να επιλέξει να μην κάνει τίποτα και να ζει την καθαρότητα του λόγου. Θεωρία δίχως πράξη όμως είναι η δημαγωγία και ο βερμπαλισμός κάτι που εμάς δεν μας ταιριάζει.
Η άγνοια μερικών αριστερών για τον Μαρξ, την διαλεκτική αλλά και τον υλισμό, τους κάνει προφανώς να μην βλέπουν την κοινωνική οργάνωση της καθημερινότητας μέσα από τα στοιχεία του πολιτικού ίχνους που αφήνει διάχυτα η κοινωνία. Έτσι δεν αντιλαμβάνονται ότι η ανεπάρκεια πλούτου και η διαπλοκή στην χώρα μας είναι το βασικό στοιχείο που θα οδηγήσει τους μη έχοντες, τους φτωχούς, τον λαό σε καταστροφική θέση με μια άτακτη χρεωκοπία, μια έξοδο από την ευρωζώνη, το ευρώ, την ε.ε.
Την ανεπάρκεια αυτήν την αντιλαμβάνεται ακόμα και το κκε που είναι το ορίτζιναλ κόμμα της δραχμής, θεωρώντας αρνητική σήμερα για τον λαό, την εξέλιξη της άτακτης φυγής στην δραχμή- κάτι που το επιβεβαίωσε και εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας, πριν ένα μήνα περίπου και ο Λαφαζάνης-Λαπαβιτσας, άσχετα που τώρα το καταπίνουν για λόγους δημαγωγίας.
Ο υλισμός είναι πιο ισχυρός από την χεγκελινή διαλεκτική αυτών που λένε ακόμα και σήμερα έξοδο, απεμπλοκή και θέλουν με άλμα να πάμε στην βιώσιμη δραχμή.
Εναντιωνόμαστε στην δημαγωγία και την απουσία πρότασης, παλεύουμε για πρόταση άμεσης και εφικτής διαχείρισης, που είναι το διακύβευμα στην πολιτική και όχι σε κάποια λογοτεχνική κίνηση που μπορεί να λέει ό,τι θέλει για την συναισθηματική εγρήγορση, το κλάμα και τον δισταγμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα και όχι λέσχη και δεν νοείται δίχως πρόταση και η κυβέρνηση δεν ήταν εκλεγμένη για δραχμή και έξοδο στην αριστερίστικη και ιδεαλιστική ονείρωξη. Μην ξεχνάμε ότι κόμμα σημαίνει πρόταση και αυτή χρειάζεται στην ερώτηση ‘τι να κάνουμε’.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι όμηρο κόμμα στις φράξιες των δημαγωγών που θέλουν να καπηλεύονται την λαϊκή εγρήγορση και γιαυτό θα πρέπει να ανασυνταχτούμε κάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα μαχητικό,δημοκρατικά μαζικό, λαϊκό και όχι κόμμα περιθωριακό.
Οπότε το δίπολο που μπαίνει είναι ή εμείς, που αντιπαλέψαμε την χρεοκοπία και την έξοδο από την ε.ε., δημιουργώντας ανάχωμα στα πιο δύσκολα και έναν κοινωνικό ιστό προστασίας για τους μη έχοντες και τον λαό, παλεύοντας για ισοσταθμιστικά μέτρα και δίχως να βάλουμε τον λαό σε περιπέτειες, οδηγώντας μας σε κατάσταση κοσοβου ή βουλγαρίας.
Ή αυτοί, που εθελόδουλα έφεραν τον μισθό στα 450 από 750, κλείσανε τα νοσοκομεία και κατακλέψανε τον λαό και το δημόσιο πλούτο όλα αυτά τα χρόνια.
Εμείς δώσαμε μια μάχη που παρ όλες τις συνθήκες καταφέραμε να σπάσει το νεοφιλελεύθερο δόγμα και έτσι να έχουμε πρώτη φορά μετά από χρόνια δημόσιες επενδύσεις, αλλά και μια ρωγμή στις σχέσεις την Ευρώπης που βλέπει το χρέος ως μη βιώσιμο και μιλάει επιτέλους για αναδιάρθρωση του, με σκοπό να αλλάξει η Ευρώπη και η χώρα μας.
Αλλά είμαστε και ενάντια στην αριστερή δημαγωγία που αντιπολιτεύεται δίχως πρόταση, αλλά μόνο με την αξιοποίηση του θυμικού και την γραφειοκρατία των αρχών, δημαγωγεί και δημιουργεί δημόσιες σχέσεις μεταξύ των αριστερών δια-δρόμων
Εμείς ως αριστερά να συμβάλουμε και να αντιληφθούμε ότι για την διαχείριση της κυβέρνησης και του προγράμματός μας χρειαζόμαστε εκτός από αριστερές θέσεις και αριστερό τεχνοκρατισμό, τεχνογνωσία και μια κυβερνητική τέχνη που θα συμβάλλει ώστε η διαχείριση των κοινών να είναι δίκαιη κοινωνικά αλλά και βιώσιμη οικονομικά. Έχουμε το ηθικό πλεονέκτημα και μαζί με τον λαό, τους εργαζόμενους μπορούμε να νικήσουμε.
Είμαστε το μέλλον.
Νίκος Καρανίκας
ο.μ. ΣΥΡΙΖΑ 5ου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου