- Δυο-τρία πρόχειρα παραδείγματα; Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις σαραντάρηδων με 15ετία (κυρίως σε συντεχνίες του δημοσίου, ΔΕΚΟ, τράπεζες, ΕΡΤ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και άλλες κατηγορίες κρατικοδίαιτων υπαλλήλων, ώστε να αδειάζουν θέσεις για τους νέους πελάτες-ψηφοφόρους), οι χρυσές εθελούσιες σαραντάρηδων και πενηντάρηδων (με πιο τρανά τα παραδείγματα της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ και της ΕΡΤ), ή η ισόβια συνταξιοδότηση άγαμων θυγατέρων ενστόλων.
Από το m.euro2day.gr
Ο άκρατος λαϊκισμός με τον οποίο χειρίζονται το ασφαλιστικό τόσο η αντιπολίτευση όσο και τα μέσα ενημέρωσης.
«Δεν θα επιτρέψουμε να καταργηθούν οι επικουρικές», δήλωσε έμπλεος οργής ο Γιάννης Βρούτσης πριν από λίγες ημέρες. Η δήλωση φιλοξενήθηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης και ο νέος... ανένδοτος στο υπό διαμόρφωση νέο Ασφαλιστικό της κυβέρνησης ξεκίνησε.
Ειρωνεία: οι επικουρικές συντάξεις επρόκειτο να εξανεμισθούν έτσι κι αλλιώς στα επόμενα ένα-δύο χρόνια (το πολύ) με τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Την οποία ποιος νομοθέτησε; Ο κ. Βρούτσης...
Πρόκειται για ένα επεισόδιο από το έργο του παραλόγου που παίζεται τις τελευταίες εβδομάδες γύρω από το πλέον καυτό θέμα που αφορά στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δείχνει εγκλωβισμένη ανάμεσα στις δεσμεύσεις της και στη σκληρή πραγματικότητα -την οποία διαμορφώνουν αφενός οι απαιτήσεις των δανειστών και, αφετέρου, η δραματική κατάσταση των Ταμείων.
Διπλά εγκλωβισμένα ωστόσο εμφανίζονται οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αφού αντιπολιτεύονται λαϊκίζοντας κι έρχονται αντιμέτωποι με τον (πρόσφατο) κυβερνητικό εαυτό τους, προσπαθώντας να "ξεχάσουν" το γεγονός ότι για το ασφαλιστικό χάλι ευθύνονται οι ίδιοι -όχι κατ' ανάγκη ως φυσικά πρόσωπα αλλά ως ο δικομματισμός που κυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια.
Δυο-τρία πρόχειρα παραδείγματα; Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις σαραντάρηδων με 15ετία (κυρίως σε συντεχνίες του δημοσίου, ΔΕΚΟ, τράπεζες, ΕΡΤ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και άλλες κατηγορίες κρατικοδίαιτων υπαλλήλων, ώστε να αδειάζουν θέσεις για τους νέους πελάτες-ψηφοφόρους), οι χρυσές εθελούσιες σαραντάρηδων και πενηντάρηδων (με πιο τρανά τα παραδείγματα της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ και της ΕΡΤ), ή η ισόβια συνταξιοδότηση άγαμων θυγατέρων ενστόλων.
Σε πηγαδάκι στη Βουλή προ ημερών κάποιος θυμήθηκε την ειδική ρύθμιση επί κυβέρνησης Ράλλη, το 1980, με την οποία συνταξιοδοτήθηκαν... όλοι οι τυπογράφοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, προκειμένου να μην απολυθούν (και αποζημιωθούν) όπως απαιτούσε το εκδοτικό πέρασμα στην εποχή των νέων τεχνολογιών.
Και ποιος μπορεί να ξεχάσει το συνταξιοδοτικό δικαίωμα των βουλευτών με δύο θητείες στη Βουλή (ανεξαρτήτως χρονικής διάρκειάς τους) σε ηλικία κάτω των 60 ετών και παράλληλα με την επαγγελματική τους σύνταξη, που πρόσθεσε πολλά εκατομμύρια στον κρατικό κορβανά για τους εκατοντάδες πρώην εθνοπατέρες και τις οικογένειές τους; (Το προνόμιο καταργήθηκε πρόσφατα...).
Αν υπήρχαν... ασφαλιστικά τρακτέρ, οι επί 40ετία κυβερνώντες θα ανέβαιναν πρώτοι σ' αυτά για να περικυκλώσουν τη Βουλή -κι ας ήταν αυτοί που προχώρησαν στην πρώτη μεγάλη οριζόντια μείωση των συντάξεων, ή στην εισφορά για συντάξεις άνω των 1.300 ευρώ που κρίθηκε τώρα αντισυνταγματική, όχι επί της ουσίας αλλά για τον άτσαλο και πρόχειρο τρόπο με τον οποίο στοιχειοθετήθηκε και εφαρμόστηκε.
Με αντίστοιχο υπερβάλλοντα ζήλο, φαίνεται όμως να κινούνται κι αρκετά από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης που ενώ αιτιολόγησαν τις πρώτες μνημονιακές αλλαγές (σ.σ. πόση προβολή είχε δοθεί στο «δεν υπάρχει σάλιο» του Ανδρέα Λοβέρδου;) εμφανίζονται, τώρα, ως όψιμοι προστάτες των ασφαλισμένων.
Όμως αυτή η στάση τους γεννά καχυποψία, δεδομένης και της χρονικής σύμπτωσης με την έτερη νομοθετική ρύθμιση που αφορά τις τηλεοπτικές άδειες. (Ακόμη μεγαλύτερο μάλλον είναι το πρόβλημα που απορρέει από τα τραπεζικά τους δάνεια, αλλά επ' αυτού τον λόγο έχουν οι δανειστές και... η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών).
Εν ολίγοις, η ειρωνεία αλλά και η υποκρισία είναι... ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Καλά θα κάνει όμως η κυβέρνηση να μην τις εκλαμβάνει ως σωσίβιο στην αγριεμένη θάλασσα που βρέθηκε μετά την υπογραφή της νέας συμφωνίας με τους δανειστές.
Σε ελάχιστες ημέρες καλείται να εμφανίσει έναν νέο, ολοκληρωμένο, ασφαλιστικό νόμο ισορροπώντας ανάμεσα στο τετράγωνο των δικών της θέσεων και στον κύκλο των δανειακών απαιτήσεων.
Αν καταφέρει να τετραγωνίσει τον κύκλο, τότε μπράβο της. Ως τότε οψόμεθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου