Τους κοινωνικούς αγώνες ανέλαβαν ο Παρασύρης, το "όλον ΠΑΣΟΚ" και το "όλον ναι"...

Μόνο να σημειώσω ότι βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου, τον πρόεδρο της ΟΕΒΕΝΗ και μερικούς ακόμα, πραγματικά νόμιζα πως ήταν από συγκέντρωση του "ναι"!



Candiot στο candianews.gr


Πριν ξεκινήσω, μια διευκρίνιση: ο κοινωνικός αγώνας για έναν άνθρωπο είναι η ίδια η ζωή του. Ακόμα και σε ομαλές συνθήκες. Πολύ περισσότερο στις ανώμαλες συνθήκες που ζούμε εδώ και χρόνια. Η Ελλάδα έχει δεθεί με τα μνημόνια και τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, επειδή κάποιοι ήταν όχι μόνο αδύναμοι, αλλά και απο ιδεολογία υπέρ των "λύσεων" που εφαρμόζονται. Άρα, και σήμερα που με κυβέρνηση Τσίπρα δεν άλλαξαν τα πράγματα - κι αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη του αφού καλλιέργησε υπερβολικές προσδοκίες άμεσης αλλαγής- υπάρχει ανάγκη για ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους. Αγώνας από όλους. Να αλλάξουμε εμείς, να διώξουμε τις πολιτικές που μας σκοτώνουν και να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Μετά τη διευκρίνιση, στο θέμα μας.

Αφού αποφάσισαν - επιτέλους- να συμμετάσχουν στους κοινωνικούς αγώνες (για πρώτη φορά από το το 2009 που έφυγε η καθαρόαιμη δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή, αφού οι επόμενες ήταν με τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ) ο Γιώργης Παρασύρης και οι άλλοι του ΠΑΣΟΚ, ποιος ο λόγος να τρέχουμε εμείς οι υπόλοιποι στους δρόμους; Ας φάνε τώρα αυτοί τα παπούτσια τους!

Λοιπόν, τον είδα κι έμεινα άφωνος! Στην κεφαλή της απεργιακής πορείας στο Ηράκλειο! Ποιος; Ο Γιώργης Παρασύρης, ο για χρόνια αντιδήμαρχος της δημοτικής αρχής Κουράκη, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 όμως ήταν εκ των συμβούλων του (νεοδημοκρατικού συνδυασμού) του Σεραφείμ Τσόκα στην περιφέρεια Κρήτης, πατέρας του μέχρι το 2012 βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Φραγκίσκου Παρασύρη, υποψήφιου του κόμματος Παπανδρέου στις εκλογές του Γενάρη του 2015 και (πάλι) του ΠΑΣΟΚ τον Σεπτέμβρη!

Έμαθε, επιτέλους, να αγωνίζεται στους δρόμους, για την επιβίωσή του! Να φωνάζει για το μέλλον του! Ως φαρμακοποιού, ως πολιτικού, ως πατέρα πολιτικού, ως Πασοκονεοδημοκράτη; Θα σας γελάσω! Μου ακούγεται πάντως η φωνή του στ' αυτιά μου όπως εκείνο το "φωνάζει ο κλέφτης"! Όχι, δεν τον λέω, φυσικά, κλέφτη (μη σπεύσει για καμιά μήνυση ή αγωγή!), η λαϊκή ρήση είναι τέτοια, που ταιριάζει στην περίπτωση...

Όπως και για πολλούς άλλους που είδα στην πορεία, ομολογώ για πρώτη φορά 6 χρόνια τώρα που έχουμε μνημόνια.

Να με συγχωρέσει ο Ευριπίδης (Κουκιαδάκης) αλλά όταν τον είδα να κρατάει το πανό του ΕΚΗ, στην κορυφή της πορείας, στην αρχή νόμιζα πως η φωτογραφία ήταν από τη συγκέντρωση του "ναι", μιας και τα μνημονιακά χρόνια δε μας συνήθισε να φωνάζει για τις πολιτικές που εφαρμόζονται...

Να με συγχωρέσουν οι φίλοι μου οι αγρότες, αλλά τόσα χρόνια στις πλατείες, όταν προσπαθούσαμε να φωνάξουμε πολύ δυνατά για την καταστροφή της Ελλάδας και των Ελλήνων, όταν προσπαθούσαμε να δώσουμε το χέρι σε εκείνους που τους έκοβαν το ρεύμα ή δεν είχαν να φάνε, δεν τους είδα πουθενά. Τους ψάχναμε, αναρωτιόμασταν πού είναι οι αγρότες της Κρήτης, αλλά δεν τους βρίσκαμε. Μετά μάθαμε, βέβαια, ότι ο (και σήμερα) πρόεδρος της ΟΑΣΝΗ, Γ. Τζωρτζάκης ήταν σύμβουλος του υπουργού Γεωργίας της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ! Αλλά γι δεν έγινε ο χαμός που γίνεται σήμερα αν κάποιος υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια δική του επιλογή, για το γραφείο του. Κι ας ήταν ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος στο άμεσο περιβάλλον της πολιτικής εξουσίας που αποφάσιζε και εφάρμοζε τις πολιτικές που θα έπρεπε να αντικρούσει εκείνη η κοινωνία που εκπροσωπούσε... Διχασμός; Πού να ξέρω, ας μας πει εκείνος...

Ούτε τον Πρίαμο είδα, πέραν από ελάχιστες περιπτώσεις. Τα έλεγε μάλλον στα κομματικά γραφεία της ΝΔ, για να μη βγουν παραέξω...

Και πάλι για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω ότι οι αγρότες δεν έχουν λόγους να είναι στους δρόμους. Αλλά έχουν ένα μεγάλο λόγο που τον ξέχασαν. Στην Ελλάδα δεν έχουμε στην πραγματικότητα αγροτική οικονομία. Τη διέλυσαν οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν δεκαετίες τώρα, από Αθήνα και Βρυξέλλες και που όρισαν ότι η αγροτική οικονομία στη χώρα στην ουσία δεν θα χρηματοδοτείται από την απόδοση των προϊόντων της, αλλά από τις επιδοτήσεις. Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα, αυτό οδήγησε πιθανώς και σε μεγάλο βαθμό την ίδια την Ελλάδα στον οικονομικό πάτο. Σχεδιασμένα, προγραμματισμένα, χωρίς να ανοίξει μύτη.

Προχωρούμε, όμως.

Να με συγχωρέσουν οι εκπρόσωποι του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου, αλλά τόσα χρόνια μνημονίων, στη μόνη συγκέντρωση που τους είδα ήταν σε αυτή του "ναι" τον περασμένο Ιούλιο. Σήμερα ήταν εκεί. Μαζί και ο για χρόνια εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη (και πλέον του κόμματος Παπανδρέου) Γιώργος Τσικνάκης.

Δεν είδα τους λογιστές να κατεβαίνουν στους δρόμους όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, κι ας ήταν εκείνοι που από πρώτο χέρι γνώριζαν την οικονομική μας αιμορραγία, αφού αυτοί τη χρέωναν.

Δεν είδα και πολλές άλλες κοινωνικές ομάδες. Δε χρειάζεται να τις απαριθμήσω.



Μόνο να σημειώσω ότι βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου, τον πρόεδρο της ΟΕΒΕΝΗ και μερικούς ακόμα, πραγματικά νόμιζα πως ήταν από συγκέντρωση του "ναι"!

Παραδίδω και παραδίδομαι, λοιπόν! Αφού στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων εμφανίζονται νέα πρόσωπα, αποσύρομαι και δεν ξαναχαλάω παπούτσια σε πορείες και διαδηλώσεις. Τώρα ανέλαβαν άλλοι! Κι ας ήταν σα δεύτερη φύσις, αφού το έμαθα από τα 15 μου ότι δε ζω χωρίς πορείες και διαδηλώσεις!