Φώτο από Red Duck @redduck120
Θα διαφωνήσω με τον βρωμόστομο ως προς την αξιολόγηση γιατί ωραία θα ήταν να γίνει αξιολόγηση από εμένα ή τον βρωμόστομο αλλά αξιολόγηση θα μπορούσε να γίνει και από κάποιους σαν τον Βορίδη και τον Κούλη. Σίγουρα η αξιολόγηση θα έλυνε τα χέρια της οποιαδήποτε κυβέρνησης να απαλλαγεί από κάποιους αλλά αυτό θα το εκμεταλλεύονταν μόνο κυβερνήσεις σαν αυτή του Σαμαρά διώχνοντας αριστερούς και βάζοντας στην θέση τους άχρηστα βύσματα ενώ αντίθετα κυβερνήσεις σαν την σημερινή δεν θα το εκμεταλλεύονταν.
Η απάντηση στην αξιολόγηση είναι η διοίκηση.Η σωστή διοίκηση ξέρει να παίρνει το καλύτερο από το υπαλληλικό προσωπικό της και να βάζει στην θέση τους όσους την υποσκάπτουν.Η ανεπάρκεια της διοίκησης είναι υπεύθυνη και όχι το προσωπικό
Γράφει ο vromostomos στο τρύπιο ευρώ
Πώς να μην τρελαθείς σε αυτήν τη χώρα; Η κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι εξαναγκασμένη να υλοποιεί νεοφιλελεύθερα μέτρα στον οικονομικό τομέα τα οποία η θατσερική αξιωματική αντιπολίτευση, για ψηφοθηρικούς προφανώς λόγους, τα καταψηφίζει! Η συζήτηση, ωστόσο, στη Βουλή για την Παιδεία μάς έδωσε την ευκαιρία να καταλάβουμε πόσο πλασματικό είναι το "τι Τσίπρας, τι Μητσοτάκης" κατά το "τι Παπάγος, τι Πλαστήρας". Κι αυτό γιατί ξεδιπλώθηκαν οι βαθιές ιδεολογικές διαφορές των δύο μονομάχων για την εξουσία. Μπορέσαμε, δηλαδή, να διαπιστώσουμε ευκρινέστατα τίνος τα συμφέροντα υπερασπίζεται η κάθε πλευρά. Από τη μια είχες τον πρωθυπουργό που σου μιλούσε για ίσες ευκαιρίες για όλους κι από την άλλη τον αρχηγό Κούλη να μας εξηγεί γιατί είναι απαραίτητο σωστή εκπαίδευση να αποκτά όποιος είναι σε θέση να την πληρώνει...
Στο μόνο που είχε δίκιο ο πρόεδρος της ΝΔ- μολονότι όταν ήταν υπουργός θέλησε, για παράδειγμα, να καταργήσει τα υπηρεσιακά συμβούλια για να διορίσει διευθυντές τής αρεσκείας του- και στο οποίο θα έπρεπε να δώσει περισσότερη σημασία ο Αλέξης Τσίπρας είναι στην αναγκαιότητα αξιολόγησης όσων συναπαρτίζουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα κι ευρύτερα, βεβαίως, τη δημόσια διοίκηση. Σε όλα τα υπόλοιπα ο Κ. Μητσοτάκης αναφερόταν σαν να ήταν η Παιδεία εμπορικό και μόνο προϊόν το οποίο πρέπει να ρυθμίζεται αυτόνομα από την αγορά...
Τι κι αν το μοντέλο που μας προτείνει δεν εφαρμόζεται ούτε καν στις μήτρες τού νεοφιλελευθερισμού, τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία; Ο ίδιος, ο οποίος δεν έχει περάσει καν έξω από δημόσιο σχολείο στη ζωή του, εμφανίζεται βασιλικότερος του βασιλέως, δίνοντας έμφαση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια λες κι αυτό είναι το μέγα ζητούμενο ή λες και τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου δεν είναι δημόσια ή, τέλος πάντων, δεν λειτουργούν με όρους κερδοσκοπίας. Κι ο ίδιος φοίτησε, άλλωστε, σε τέτοιου είδους πανεπιστήμια με τα βρόμικα χρήματα του μπαμπάκα του και θα όφειλε να γνώριζε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα κι όχι στις νεοφιλελεύθερες ονειρώξεις του...
Το ακραίο κέντρο ομνύει στο νόμο Διαμαντοπούλου σαν αυτός να μην εφαρμόστηκε πέντε χρόνια με μηδαμινά αποτελέσματα. Ούτε ο γράφων ενθουσιάζεται με την επαναφορά των αιώνιων φοιτητών ή του ασύλου, αλίμονο όμως αν πίστευε ότι τέτοιου είδους θέματα κρατούν τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ πίσω και δεν τα αφήνουν να ανθίσουν. Έχοντας προσωπική εμπειρία από πανεπιστημιακή εκπαίδευση και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αυτό που ζήλεψα στην αλλοδαπή είναι οι υλικοτεχνικές της υποδομές και η μεγαλύτερη ελευθερία που δίνεται στους διδασκόμενους να αναπτύσσουν τα ταλέντα τους. Δεν ζήλεψα ούτε το επίπεδο των σπουδών ούτε τους καθηγητές της, γι' αυτό άλλωστε και τα κατασυκοφαντημένα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα συγκαταλέγονται στις λίστες με τα κορυφαία τού κόσμου κάθε χρόνο...
Ναι, να συνδεθούν περισσότερο με την αγορά και τις απαιτήσεις της. Ναι, η έρευνα κι όχι η αποστήθιση να είναι το επιδιωκόμενο. Ναι, ας ανοίξουν ακόμα και ιδιωτικά πανεπιστήμια με κάποια στοιχειώδη στάνταρ ποιότητας ώστε να μην αγοράζονται στην ουσία πτυχία. Η Παιδεία, όμως, όπως η Υγεία, όπως και το Νερό είναι δημόσια αγαθά τα οποία δεν είναι δυνατό να οικοπεδοποιηθούν για χάρη των αρπακτικών τού αρρύθμιστου καπιταλισμού, τα οποία θα τα μεταπωλούν σε τιμές προσιτές μόνο στους κανακάρηδες της ελίτ. Γι' αυτό κι ο Αλέξης Τσίπρας έχει μεγάλο δίκιο όταν ισχυρίζεται πως ο αρχηγός Κούλης δεν είναι υπέρμαχος της αριστείας, αλλά ενός ελιτισμού ο οποίος αναπαράγεται αυτιστικά μέσα κι από εκπαιδευτικές δομές που απευθύνονται αποκλειστικώς στους φραγκάτους, έστω κι αν δίνονται κατά καιρούς ψίχουλα, όπως υποτροφίες, και στο πόπολο για να κοροϊδευόμαστε πως είμαστε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών...
Θα διαφωνήσω με τον βρωμόστομο ως προς την αξιολόγηση γιατί ωραία θα ήταν να γίνει αξιολόγηση από εμένα ή τον βρωμόστομο αλλά αξιολόγηση θα μπορούσε να γίνει και από κάποιους σαν τον Βορίδη και τον Κούλη. Σίγουρα η αξιολόγηση θα έλυνε τα χέρια της οποιαδήποτε κυβέρνησης να απαλλαγεί από κάποιους αλλά αυτό θα το εκμεταλλεύονταν μόνο κυβερνήσεις σαν αυτή του Σαμαρά διώχνοντας αριστερούς και βάζοντας στην θέση τους άχρηστα βύσματα ενώ αντίθετα κυβερνήσεις σαν την σημερινή δεν θα το εκμεταλλεύονταν.
Η απάντηση στην αξιολόγηση είναι η διοίκηση.Η σωστή διοίκηση ξέρει να παίρνει το καλύτερο από το υπαλληλικό προσωπικό της και να βάζει στην θέση τους όσους την υποσκάπτουν.Η ανεπάρκεια της διοίκησης είναι υπεύθυνη και όχι το προσωπικό
Κούλης:"Είχα την τύχη να σπουδάσω σε ξένο μη κρατικό πανεπιστήμιο,γιατί σε ντόπιο,κρατικό δεν θα περνούσε ούτε απ'έξω" #paideia #Μητσοτακης— Cassandra (@Cassandra_ea) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Κύριε @AdonisGeorgiadi στο πανεπιστήμιο είχαμε ένα συμφοιτητή που μπήκε στα 19 του, πήρε πτυχίο στα 32 με 5,95 κ όλο μιλούσε περί Αριστείας.— The Roof-is-on Fire (@Roofonfire_aa) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Ο Κουλης μαλλον θα ακουσει χοντρες χριστοπαναγιες που εμμέσως πρότεινε να μειωθεί ο αριθμός εισακτέων στις Ιατρικές Σχολές.— zaphod b (@aeisixtir) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Τις μαλακίες που είπε ο Κούλης θα τις παρουσιάσουν τα ΜΜΕ ως μεγάλες καινοτομίες στην εκπαίδευση— FantomaRimbaud (@FantomaRimbaud) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Εδω βλέπουμε τι απέγιναν τα θαλασσοδάνεια στους λαμόγιοπασοκους pic.twitter.com/xU6WtcUFh4— Martin Eden (@jlmarted) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Έπος. Απλά έπος. Ούτε ο Τραμπ έτσι. https://t.co/FpiI9pFbdg— Miltos (@miltostr) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Πρέπει να είσαι στόκος για κουφώματα (ή απλά ακραία νεοφιλελεύθερος) όταν -για να υποστηρίξεις την αναγκαιότητα διδάκτρων στη δημόσια παιδεία- επιχειρηματολογείς πως «οι φοιτητές στην Αμερική παίρνουν δάνεια για να τελειώσουν τις σπουδές τους»…Στις ΗΠΑ λοιπόν, το χρέος από τα φοιτητικά δάνεια έχει ξεπεράσει τα 1,2 τρις, δολάρια και αναμένεται να είναι η επόμενη φούσκα που θα σκάσει στην αμερικανική οικονομία. - Κωνσταντίνος ΤαχτσίδηςΣτο εξωτερικό μια χαρά δουλεύουν ταυτόχρονα οι φοιτητές για να πληρώνουν το δάνειο. Κανένα πρόβλημα με τα φοιτητικά δάνεια στο US πχ.— konel_vlachar (@konel_valar) 28 Σεπτεμβρίου 2016
Γράφει ο vromostomos στο τρύπιο ευρώ
Πώς να μην τρελαθείς σε αυτήν τη χώρα; Η κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι εξαναγκασμένη να υλοποιεί νεοφιλελεύθερα μέτρα στον οικονομικό τομέα τα οποία η θατσερική αξιωματική αντιπολίτευση, για ψηφοθηρικούς προφανώς λόγους, τα καταψηφίζει! Η συζήτηση, ωστόσο, στη Βουλή για την Παιδεία μάς έδωσε την ευκαιρία να καταλάβουμε πόσο πλασματικό είναι το "τι Τσίπρας, τι Μητσοτάκης" κατά το "τι Παπάγος, τι Πλαστήρας". Κι αυτό γιατί ξεδιπλώθηκαν οι βαθιές ιδεολογικές διαφορές των δύο μονομάχων για την εξουσία. Μπορέσαμε, δηλαδή, να διαπιστώσουμε ευκρινέστατα τίνος τα συμφέροντα υπερασπίζεται η κάθε πλευρά. Από τη μια είχες τον πρωθυπουργό που σου μιλούσε για ίσες ευκαιρίες για όλους κι από την άλλη τον αρχηγό Κούλη να μας εξηγεί γιατί είναι απαραίτητο σωστή εκπαίδευση να αποκτά όποιος είναι σε θέση να την πληρώνει...
Στο μόνο που είχε δίκιο ο πρόεδρος της ΝΔ- μολονότι όταν ήταν υπουργός θέλησε, για παράδειγμα, να καταργήσει τα υπηρεσιακά συμβούλια για να διορίσει διευθυντές τής αρεσκείας του- και στο οποίο θα έπρεπε να δώσει περισσότερη σημασία ο Αλέξης Τσίπρας είναι στην αναγκαιότητα αξιολόγησης όσων συναπαρτίζουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα κι ευρύτερα, βεβαίως, τη δημόσια διοίκηση. Σε όλα τα υπόλοιπα ο Κ. Μητσοτάκης αναφερόταν σαν να ήταν η Παιδεία εμπορικό και μόνο προϊόν το οποίο πρέπει να ρυθμίζεται αυτόνομα από την αγορά...
Τι κι αν το μοντέλο που μας προτείνει δεν εφαρμόζεται ούτε καν στις μήτρες τού νεοφιλελευθερισμού, τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία; Ο ίδιος, ο οποίος δεν έχει περάσει καν έξω από δημόσιο σχολείο στη ζωή του, εμφανίζεται βασιλικότερος του βασιλέως, δίνοντας έμφαση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια λες κι αυτό είναι το μέγα ζητούμενο ή λες και τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου δεν είναι δημόσια ή, τέλος πάντων, δεν λειτουργούν με όρους κερδοσκοπίας. Κι ο ίδιος φοίτησε, άλλωστε, σε τέτοιου είδους πανεπιστήμια με τα βρόμικα χρήματα του μπαμπάκα του και θα όφειλε να γνώριζε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα κι όχι στις νεοφιλελεύθερες ονειρώξεις του...
Το ακραίο κέντρο ομνύει στο νόμο Διαμαντοπούλου σαν αυτός να μην εφαρμόστηκε πέντε χρόνια με μηδαμινά αποτελέσματα. Ούτε ο γράφων ενθουσιάζεται με την επαναφορά των αιώνιων φοιτητών ή του ασύλου, αλίμονο όμως αν πίστευε ότι τέτοιου είδους θέματα κρατούν τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ πίσω και δεν τα αφήνουν να ανθίσουν. Έχοντας προσωπική εμπειρία από πανεπιστημιακή εκπαίδευση και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αυτό που ζήλεψα στην αλλοδαπή είναι οι υλικοτεχνικές της υποδομές και η μεγαλύτερη ελευθερία που δίνεται στους διδασκόμενους να αναπτύσσουν τα ταλέντα τους. Δεν ζήλεψα ούτε το επίπεδο των σπουδών ούτε τους καθηγητές της, γι' αυτό άλλωστε και τα κατασυκοφαντημένα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα συγκαταλέγονται στις λίστες με τα κορυφαία τού κόσμου κάθε χρόνο...
Ναι, να συνδεθούν περισσότερο με την αγορά και τις απαιτήσεις της. Ναι, η έρευνα κι όχι η αποστήθιση να είναι το επιδιωκόμενο. Ναι, ας ανοίξουν ακόμα και ιδιωτικά πανεπιστήμια με κάποια στοιχειώδη στάνταρ ποιότητας ώστε να μην αγοράζονται στην ουσία πτυχία. Η Παιδεία, όμως, όπως η Υγεία, όπως και το Νερό είναι δημόσια αγαθά τα οποία δεν είναι δυνατό να οικοπεδοποιηθούν για χάρη των αρπακτικών τού αρρύθμιστου καπιταλισμού, τα οποία θα τα μεταπωλούν σε τιμές προσιτές μόνο στους κανακάρηδες της ελίτ. Γι' αυτό κι ο Αλέξης Τσίπρας έχει μεγάλο δίκιο όταν ισχυρίζεται πως ο αρχηγός Κούλης δεν είναι υπέρμαχος της αριστείας, αλλά ενός ελιτισμού ο οποίος αναπαράγεται αυτιστικά μέσα κι από εκπαιδευτικές δομές που απευθύνονται αποκλειστικώς στους φραγκάτους, έστω κι αν δίνονται κατά καιρούς ψίχουλα, όπως υποτροφίες, και στο πόπολο για να κοροϊδευόμαστε πως είμαστε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου