Και όμως κάποιοι έμαθαν από την Ιστορία...

• Νομίζουμε πως τίποτα δεν μάθαμε από την Ιστορία... Λάθος...
• Κάποιοι έμαθαν... πως να την επαναλάβουν φιλτράροντας τα σημάδια και σημειώνοντας τα γεγονότα και να την συνεχίσουν από εκεί που έμεινε ξορκίζοντας αυτή τη φορά τις "απώλειες" και τους "κινδύνους"...
• Ας θυμηθούμε για αρχή το ρόλο του συνεδρίου της Εσθονίας και την ανάγκη εξίσωσης ναζισμού με κομμουνισμό μιλώντας βασικά για "τα εγκλήματα του κομμουνισμού"...

του Κλέαρχου Δημητριάδη

Ο φιλοναζισμός δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στη Γερμανία, ούτε βγήκε στην επιφάνεια τα τελευταία χρόνια.. Το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ ακόμα και αν είχε κηρυχτεί παράνομο συνέχιζε να υπάρχει και μετά το 1944, ενώ το επίσημο (και νόμιμο μάλιστα) κόμμα των νεοναζί (NPD) είχε ιδρυθεί από το 1964, είκοσι χρόνια δηλαδή μετά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο...

Παρόλο που το 2009 το NPD παίρνει το 2% περίπου των ψηφοφόρων, ανακηρύσσεται συνταγματικά επικίνδυνο, οπότε το 2013 εμφανίζεται το κόμμα των Εναλλακτικών (AfD) με τη μάσκα των συνταγματικά αποδεκτών φιλελεύθερων συντηρητικών, ενώ στην πραγματικότητα κρατά όλη τη ρατσιστική και ναζιστική φιλοσοφία των προκατόχων του..

Με δυο λόγια, υπήρχαν πάντα φασιστικά κατάλοιπα στο υπόβαθρο της γερμανικής κοινωνίας και τα σύνδρομα ανωτερότητας της "Αρείας Φυλής" απέναντι στους υπόλοιπους λαούς στην πραγματικότητα δεν είχαν ποτέ ξεπεραστεί..

Αυτό φαίνεται και από την συμπεριφορά της γερμανικής ηγεσίας προς τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.. Όποιος δεν συμβαδίζει με τα πρότυπα της γερμανικής «τελειότητας» ή αναγκάζεται να συμβιβαστεί μ αυτά ή απομονώνεται στο περιθώριο, σαν τον κακό μαθητή που τον έβαλαν όρθιο στη γωνιά προς παράδειγμα των υπόλοιπων..

Η Γερμανία ποτέ δεν απέβαλλε το ακροδεξιό της παρελθόν και τα αποτελέσματα των εκλογών της μόνο έκπληξη δεν είναι στην ουσία..

Η λαϊκή οικονομική εξαθλίωση δεν είναι παρά η δικαιολογία και η μεταφορά των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα δεν είναι παρά το εξιλαστήριο θύμα, ακριβώς όπως είχε συμβεί και στην άνοδο του ναζισμού το 1930..

Η οικονομική κρίση και η λιτότητα δεν είναι παρά οι κρίκοι μιας αλυσίδας, που έχει δοκιμαστεί και στο παρελθόν και που αποτελούν το θεμέλιο λίθο για να προσπαθήσει να χτίσει ξανά το όραμα της παγκόσμιας ηγεμονίας της..

Στην πραγματικότητα, τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση δεν βρίσκουν τον φασισμό σαν λύση, αλλά στρέφονται προς την αριστερά… και αυτό συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες…

Το ποσοστό των εργατικών στρωμάτων που στρέφονται στην ακροδεξιά είναι πολύ μικρότερο από αυτό των πλουσιότερων στρωμάτων που την επιδιώκουν..

Απόδειξη σ αυτό είναι η στροφή της φιλελεύθερης κουλτούρας τους σ έναν ακραίο νεοφιλελευθερισμό με ξεκάθαρα ιδεολογικά στοιχεία κοινωνικής ανισότητας, ρατσισμού και ξενοφοβίας.. 

Και αν αναρωτηθούμε γιατί βλέπουμε αυτή τη στροφή των παλιών "φιλελεύθερων", η απάντηση είναι ότι η ακροδεξιά υπήρχε πάντα στην κουλτούρα τους και απλά βρήκε τρόπο να βγει στην επιφάνεια και να εξελιχθεί..

Τα τρίπτυχα του "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, μπορεί να λειτουργούν σε διαφορετική βάση και να εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο, αλλά υπάρχουν παντού…

Ο σωβινισμός της ανωτερότητας και ο εθνικισμός του "θα χάσω τη χώρα μου, θα έρθουν οι ξένοι να μου πάρουν τα πάντα" δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, ούτε μόνο γερμανικό, είναι πανευρωπαϊκό, φάνηκε και από την εκλογική νίκη του Brexit, φαίνεται και από τα κλειστά σύνορα των βαλκανικών χωρών…

Το φασιστικό υποσυνείδητο στο εσωτερικό της κοινωνίας δεν είχε περάσει απαρατήρητο από τις ηγεσίες της Ευρώπης..

Τα οικονομικά παιχνίδια των τραπεζών, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, η μετακίνηση των πληθυσμών στην Ευρώπη και οι απανωτές τρομοκρατικές ενέργειες από γόνους μεταναστών που οι αρχές γνώριζαν τη δράση τους, αλλά κανένας δεν τους περιόριζε έγκαιρα, δεν είναι παρά το αναμμένο φυτίλι σε μια βόμβα που υπήρχε πάντα για να κάνει την έκρηξη..

Νομίζουμε πως τίποτα δεν μάθαμε από την Ιστορία... Λάθος...

Κάποιοι έμαθαν... πως να την επαναλάβουν φιλτράροντας τα σημάδια και σημειώνοντας τα γεγονότα και να την συνεχίσουν από εκεί που έμεινε ξορκίζοντας αυτή τη φορά τις "απώλειες" και τους "κινδύνους"..

Ας θυμηθούμε για αρχή το ρόλο του συνεδρίου της Εσθονίας και την ανάγκη εξίσωσης ναζισμού με κομμουνισμό μιλώντας βασικά για "τα εγκλήματα του κομμουνισμού"...

Αυτό που η αριστερά οφείλει να καταλάβει είναι ότι αποτελεί τη μοναδική δύναμη που μπορεί να μπλοκάρει τα ακροδεξιά γρανάζια σε παγκόσμιο επίπεδο.. και αυτό οι ευρωπαϊκές ηγεσίες το γνωρίζουν…

Ο φόβος και η ανοχή στο όνομα της δημοκρατίας δεν είναι παρά η παγίδα του φασισμού που προσπαθεί να ρίξει την αριστερά για να χάσει τη δυναμική της, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης…