Σωστά να σταματήσουμε την άμυνα...όμως άμυνα είναι και η υπεράσπιση της όλης συμφωνίας.
Υπάρχουν σημεία που πρέπει να βρεθούν αντίμετρα η να ανατραπούν και σημεία που πρέπει να προβληθούν αλλά και να δείξεις ότι μπορείς να τα εφαρμόσεις γιατί τα πιστεύεις.
Το όλο ζήτημα είναι να καταφέρεις να πείσεις τους πολίτες ότι είσαι ικανός και να φέρεις εις πέρας την συμφωνία αλλά και να την ανατρέψεις.
Οδυσσέας Βουδούρης στο TVXS
Η επικοινωνιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδίδει όσο παραμένει παθητική. Το επιχείρημα «υπογράψαμε την Συμφωνία διότι είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο» είναι ακατανόητο για την πλειοψηφία του κόσμου. Αυτό που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, είναι: «παρότι είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο, αποσπάσαμε μια συμφωνία που μας επιτρέπει επιτέλους έξοδο από την κρίση».
Δεν θα υποβιβάσουμε εμείς οι ίδιοι μια συμφωνία στην οποία καταλήξαμε με κόπο και πόνο, διότι, όσο και να υστερεί με τις αρχικές μας (υπερβολικές) προσδοκίες, μας δίνει την ευκαιρία να πετύχουμε σε βάθος τετραετίας τους στρατηγικούς μας στόχους.
Πρέπει συνεπώς να κοπεί με το μαχαίρι ο απολογητικός λόγος και με πίστη και απόλυτη αυτοπεποίθηση να περάσουμε στην επίθεση.
Η συμφωνία έχει το εξής θετικό: ΕΝΑΝΤΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΜΕΤΡΑ, ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ.
Τα 86 δισ. ισοδυναμούν στην πράξη σε κούρεμα χρέους, που δεν λέει το όνομά του, διότι ήταν λέξη ταμπού για τους δανειστές. Μας εξασφαλίζει χρηματοπιστωτική σταθερότητα και γαλήνη για μια κρίσιμη τριετία.
Ανοίγει η συζήτηση για το χρέος, που θα μας απαλλάξει μόνιμα απ’ αυτό το βαρίδι.
Τα 35 δισ. ίσως δεν κοστίζουν τίποτα στους δανειστές (είναι μη-διατεθειμένα του ΕΣΠΑ), για μας όμως ήταν χαμένα εφόσον δεν έχουμε εθνική συγχρηματοδότηση. Συνεπώς είναι 35 δισ. φρέσκο ρευστό χρήμα για την Ελλάδα. Πόσα μίνι-σχέδια Marshall είχαν υποσχεθεί οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του παρελθόντος; Εμείς το κάνουμε πραγματικότητα!
Η συμφωνία είναι το εισιτήριο που πληρώνουμε για να αλλάξουμε την Ελλάδα εντός της Ευρώπης. Αν ο Ελληνικός λαός το κατανοήσει, η συμφωνία θα αποδειχτεί τελικά «λάθος», όχι δικό μας, αλλά των νεοφιλελεύθερων αντιπάλων μας, που νόμισαν ότι με αυτήν θα μας ακυρώσουν οριστικά. Είμαστε και θα παραμείνουμε πάντα πολέμιοι του νεοφιλελευθερισμού και υπέρμαχοι της κοινωνικής πολιτικής. Αυτό είναι το ουσιαστικό συνολικό περιεχόμενο της πολιτικής μας, της οποίας η Συμφωνία αποτελεί μόνο ένα μέρος, και αυτό θα εφαρμόσουμε σε βάθος τετραετίας.
Πρέπει επίσης να απεγκλωβιστούμε από την παγίδα της λέξης «Μνημόνιο». Η λέξη αυτή δεν σημαίνει παρά μόνο «Συμφωνία». Και διαγραφή του χρέους να είχαμε, θα είχε καταγραφεί σε ένα «memorandum», που στα ελληνικά μεταφράζεται «μνημόνιο»! Αντίπαλός μας δεν είναι «τα μνημόνια» γενικά και αόριστα, αλλά η νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει την απότομη μετάβαση από κόμμα διαμαρτυρίας (με τις αναπόφευκτες σχετικές παλιές μεγαλοστομίες) σε υπεύθυνο κόμμα διακυβέρνησης. Πληρώνει επίσης την καθυστέρηση του πολιτικού aggiornamento, που έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού. Πληρώνει την παρά φύση συμπόρευση με ομάδες αριστερίστικου χαρακτήρα, που έπρεπε να είχε λήξει πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Πληρώνει τέλος την αδυναμία μέρους των στελεχών του και βουλευτών του, που συνεχίζει να σκέφτεται με όρους κόμματος διαμαρτυρίας και κατά συνέπεια δυσκολεύεται να υποστηρίξει κυβερνητική πορεία.
Έχει όμως ως πλεονέκτημα να εκφράζει το ιστορικό δίκιο της Ελλάδας. Έχει επίσης έναν επικεφαλής, που συνδυάζει ρεαλισμό και ριζοσπαστικότητα, με το χάρισμα να μιλάει στην καρδιά των Ελλήνων. Έχει το πλεονέκτημα της πολιτικής βούλησης να πολεμήσει το κατεστημένο, το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά, τη διαπλοκή. Εκπροσωπεί το σύγχρονο και το δίκιο. Εκπροσωπεί την αναγέννηση, η οποία ενίοτε υλοποιείται με πόνο.
Μένουν 12 μέρες. Αυτές θα κρίνουν την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας.
Οδυσσέας Βουδούρης στο TVXS
Η επικοινωνιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδίδει όσο παραμένει παθητική. Το επιχείρημα «υπογράψαμε την Συμφωνία διότι είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο» είναι ακατανόητο για την πλειοψηφία του κόσμου. Αυτό που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, είναι: «παρότι είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο, αποσπάσαμε μια συμφωνία που μας επιτρέπει επιτέλους έξοδο από την κρίση».
Δεν θα υποβιβάσουμε εμείς οι ίδιοι μια συμφωνία στην οποία καταλήξαμε με κόπο και πόνο, διότι, όσο και να υστερεί με τις αρχικές μας (υπερβολικές) προσδοκίες, μας δίνει την ευκαιρία να πετύχουμε σε βάθος τετραετίας τους στρατηγικούς μας στόχους.
Πρέπει συνεπώς να κοπεί με το μαχαίρι ο απολογητικός λόγος και με πίστη και απόλυτη αυτοπεποίθηση να περάσουμε στην επίθεση.
Η συμφωνία έχει το εξής θετικό: ΕΝΑΝΤΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΜΕΤΡΑ, ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ.
Τα 86 δισ. ισοδυναμούν στην πράξη σε κούρεμα χρέους, που δεν λέει το όνομά του, διότι ήταν λέξη ταμπού για τους δανειστές. Μας εξασφαλίζει χρηματοπιστωτική σταθερότητα και γαλήνη για μια κρίσιμη τριετία.
Ανοίγει η συζήτηση για το χρέος, που θα μας απαλλάξει μόνιμα απ’ αυτό το βαρίδι.
Τα 35 δισ. ίσως δεν κοστίζουν τίποτα στους δανειστές (είναι μη-διατεθειμένα του ΕΣΠΑ), για μας όμως ήταν χαμένα εφόσον δεν έχουμε εθνική συγχρηματοδότηση. Συνεπώς είναι 35 δισ. φρέσκο ρευστό χρήμα για την Ελλάδα. Πόσα μίνι-σχέδια Marshall είχαν υποσχεθεί οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του παρελθόντος; Εμείς το κάνουμε πραγματικότητα!
Η συμφωνία είναι το εισιτήριο που πληρώνουμε για να αλλάξουμε την Ελλάδα εντός της Ευρώπης. Αν ο Ελληνικός λαός το κατανοήσει, η συμφωνία θα αποδειχτεί τελικά «λάθος», όχι δικό μας, αλλά των νεοφιλελεύθερων αντιπάλων μας, που νόμισαν ότι με αυτήν θα μας ακυρώσουν οριστικά. Είμαστε και θα παραμείνουμε πάντα πολέμιοι του νεοφιλελευθερισμού και υπέρμαχοι της κοινωνικής πολιτικής. Αυτό είναι το ουσιαστικό συνολικό περιεχόμενο της πολιτικής μας, της οποίας η Συμφωνία αποτελεί μόνο ένα μέρος, και αυτό θα εφαρμόσουμε σε βάθος τετραετίας.
Πρέπει επίσης να απεγκλωβιστούμε από την παγίδα της λέξης «Μνημόνιο». Η λέξη αυτή δεν σημαίνει παρά μόνο «Συμφωνία». Και διαγραφή του χρέους να είχαμε, θα είχε καταγραφεί σε ένα «memorandum», που στα ελληνικά μεταφράζεται «μνημόνιο»! Αντίπαλός μας δεν είναι «τα μνημόνια» γενικά και αόριστα, αλλά η νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει την απότομη μετάβαση από κόμμα διαμαρτυρίας (με τις αναπόφευκτες σχετικές παλιές μεγαλοστομίες) σε υπεύθυνο κόμμα διακυβέρνησης. Πληρώνει επίσης την καθυστέρηση του πολιτικού aggiornamento, που έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού. Πληρώνει την παρά φύση συμπόρευση με ομάδες αριστερίστικου χαρακτήρα, που έπρεπε να είχε λήξει πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Πληρώνει τέλος την αδυναμία μέρους των στελεχών του και βουλευτών του, που συνεχίζει να σκέφτεται με όρους κόμματος διαμαρτυρίας και κατά συνέπεια δυσκολεύεται να υποστηρίξει κυβερνητική πορεία.
Έχει όμως ως πλεονέκτημα να εκφράζει το ιστορικό δίκιο της Ελλάδας. Έχει επίσης έναν επικεφαλής, που συνδυάζει ρεαλισμό και ριζοσπαστικότητα, με το χάρισμα να μιλάει στην καρδιά των Ελλήνων. Έχει το πλεονέκτημα της πολιτικής βούλησης να πολεμήσει το κατεστημένο, το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά, τη διαπλοκή. Εκπροσωπεί το σύγχρονο και το δίκιο. Εκπροσωπεί την αναγέννηση, η οποία ενίοτε υλοποιείται με πόνο.
Μένουν 12 μέρες. Αυτές θα κρίνουν την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου