- Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει σε βάθος τετραετίας και δίχως την τροχοπέδη τής διαπραγμάτευσης και της από λεπτό σε λεπτό χρεοκοπίας. Πολύ περισσότερο από εκείνους που κυβέρνησαν τις εποχές των παχιών αγελάδων και τις κατάντησαν ξερακιανές ζητιάνες...
Γράφει ο βρωμόστομος στο τρύπιο ευρώ
Ποιός καταφεύγει συνήθως στην αρνητική προεκλογική διαφήμιση;
Είτε αυτός που βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις είτε εκείνος που δεν θέλει να κυβερνήσει. Και τα δύο συμβαίνουν τώρα με τη ΝΔ, η οποία με τα τηλεοπτικά της σποτ θέλει να μας πείσει πως η Λίνα, ο Απόστολος, ο Γιάννης (παππούς κι εγγονός) μέχρι και τις 25 Ιανουαρίου είχαν μια καλή δουλειά, έμεναν σε ένα άνετο σπίτι, οδηγούσαν ένα καλό αυτοκίνητο, διατηρούσαν μια επιτυχημένη επιχείρηση, έπαιρναν έναν αξιοπρεπή μισθό ή σύνταξη και οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί ήταν γεμάτοι. Κι όλα αυτά διαλύθηκαν με το που ανέβηκε στην εξουσία η "επάρατος" κυβέρνηση της Αριστεράς...
Με λίγα λόγια, το προεκλογικό αφήγημα της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, είναι πως η χώρα καταστράφηκε τους τελευταίους επτά μήνες κι όχι τα προηγούμενα 41 χρόνια. Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεχθώ, για χάρη τής συζήτησης, πως η ζημιά από τη σκληρή διαπραγμάτευση είναι μεγαλύτερη από τα κέρδη (κάτι που δεν αποδεικνύεται από το τρίτο μνημόνιο που είναι ελαφρύτερο από τα δύο προηγούμενα ή από το ότι, για παράδειγμα, ξεκινά η συζήτηση για την ουσιαστική απομείωση του δημόσιου χρέους), τα εκλογικά οφέλη δεν είναι δυνατό να τα καρπωθούν εκείνοι οι οποίοι στην ουσία λένε στον ελληνικό λαό "ψηφίστε μας ξανά γιατί σας γαμήσαμε λιγότερο"...
Οι αντιφάσεις, εξάλλου, του πάλαι ποτέ δικομματισμού δεν σταματούν εδώ. Κατ' εντολή της εγχώριας και της διεθνούς ελίτ προσπαθεί να εξαναγκάσει το ΣΥΡΙΖΑ να τον δεχθεί σε μια μετεκλογική οικουμενική κυβέρνηση. Με ποιόν θέλει να συγκυβερνήσουν ο Β. Μεϊμαράκης και η Φ. Γεννηματά; Με τον ψευτράκο, τον πονηρούλη, τον ολετήρα τής γλυκιάς μας πατρίδας, όπως κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει, με τα αυτά ή με παρόμοια λόγια, οι ίδιοι και οι ομόσταβλοί τους τον Αλέξη Τσίπρα;...
Με συγχωρείτε, αλλά αν πίστευα ότι κάποιος φέρει τους χαρακτηρισμούς που έχει προσάψει ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα τον καλούσα να συγκατοικήσουμε αλλά θα φώναζα την αστυνομία για να τον συλλάβει. Για πρώτη φορά, άλλωστε, στα χρονικά ένα κόμμα καλεί τους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν όχι για να κυβερνήσει αλλά για να συγκυβερνήσει με αυτό που θεωρεί πως θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και που όταν ήταν κυβέρνηση τους εξαθλίωσε! Ας με διαψεύσουν οι επαγγελματίες τής πολιτικής επικοινωνίας, αλλά η στρατηγική που ακολουθεί η ΝΔ πέρα από υποκριτική είναι ήττας κι όχι νίκης...
Μπορώ να κατανοήσω τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που αισθάνονται απογοήτευση και θα ψηφίσουν ΚΚΕ, Λαϊκή Διάσπαση ή άλλα κόμματα της εξωπραγματικής Αριστεράς. Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας στην επιλογή 50-50 διάλεξε ευρώ με μνημόνιο από δραχμή με μνημόνιο κανένας μας δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος ότι η πρώτη επιλογή ήταν η καλύτερη αφού που δεν έχουμε δοκιμάσει τη δεύτερη. Μόνο εκτιμήσεις, άλλωστε, είναι σε θέση να κάνει κι ο γράφων όταν ισχυρίζεται πως η δραχμή με μνημόνιο θα ισοδυναμούσε με την απόλυτη καταστροφή για τους μικρομεσαίους. Δεν αποκλείω, εξάλλου, να ξανατεθεί σύντομα ένα τέτοιο δίλημμα εφόσον η Γερμανία δεν βάλει μυαλό και το παράλληλο του μνημονίου πρόγραμμα αποδειχθεί, απλώς, μπάλωμα. Και τότε ίσως και η δική μου απάντηση στο δίλημμα να είναι διαφορετική...
Δεν μπορώ, ωστόσο, να δικαιολογήσω καθόλου τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που θα επιλέξουν τον πάλαι ποτέ δικομματισμό, το νεοφιλελεύθερο Ποτάμι, τον γραφικό Λεβέντη ή τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα για να εκδικηθούν τον Αλέξη Τσίπρα για το τρίτο μνημόνιο. Αν θεωρείς κάποιον απατεώνα δεν τον αντικαθιστάς με κάποιον τον οποίο στις προηγούμενες εκλογές (βουλευτικές και δημοψήφισμα) αποδοκίμασες γιατί είχες πειστεί ύστερα από τόσες ευκαιρίες που του είχες δώσει στο παρελθόν ότι είναι πράγματι λαμόγιο, μαριονέτα ή καραγκιόζης. Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει σε βάθος τετραετίας και δίχως την τροχοπέδη τής διαπραγμάτευσης και της από λεπτό σε λεπτό χρεοκοπίας. Πολύ περισσότερο από εκείνους που κυβέρνησαν τις εποχές των παχιών αγελάδων και τις κατάντησαν ξερακιανές ζητιάνες...
Με λίγα λόγια, το προεκλογικό αφήγημα της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, είναι πως η χώρα καταστράφηκε τους τελευταίους επτά μήνες κι όχι τα προηγούμενα 41 χρόνια. Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεχθώ, για χάρη τής συζήτησης, πως η ζημιά από τη σκληρή διαπραγμάτευση είναι μεγαλύτερη από τα κέρδη (κάτι που δεν αποδεικνύεται από το τρίτο μνημόνιο που είναι ελαφρύτερο από τα δύο προηγούμενα ή από το ότι, για παράδειγμα, ξεκινά η συζήτηση για την ουσιαστική απομείωση του δημόσιου χρέους), τα εκλογικά οφέλη δεν είναι δυνατό να τα καρπωθούν εκείνοι οι οποίοι στην ουσία λένε στον ελληνικό λαό "ψηφίστε μας ξανά γιατί σας γαμήσαμε λιγότερο"...
Οι αντιφάσεις, εξάλλου, του πάλαι ποτέ δικομματισμού δεν σταματούν εδώ. Κατ' εντολή της εγχώριας και της διεθνούς ελίτ προσπαθεί να εξαναγκάσει το ΣΥΡΙΖΑ να τον δεχθεί σε μια μετεκλογική οικουμενική κυβέρνηση. Με ποιόν θέλει να συγκυβερνήσουν ο Β. Μεϊμαράκης και η Φ. Γεννηματά; Με τον ψευτράκο, τον πονηρούλη, τον ολετήρα τής γλυκιάς μας πατρίδας, όπως κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει, με τα αυτά ή με παρόμοια λόγια, οι ίδιοι και οι ομόσταβλοί τους τον Αλέξη Τσίπρα;...
Με συγχωρείτε, αλλά αν πίστευα ότι κάποιος φέρει τους χαρακτηρισμούς που έχει προσάψει ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα τον καλούσα να συγκατοικήσουμε αλλά θα φώναζα την αστυνομία για να τον συλλάβει. Για πρώτη φορά, άλλωστε, στα χρονικά ένα κόμμα καλεί τους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν όχι για να κυβερνήσει αλλά για να συγκυβερνήσει με αυτό που θεωρεί πως θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και που όταν ήταν κυβέρνηση τους εξαθλίωσε! Ας με διαψεύσουν οι επαγγελματίες τής πολιτικής επικοινωνίας, αλλά η στρατηγική που ακολουθεί η ΝΔ πέρα από υποκριτική είναι ήττας κι όχι νίκης...
Μπορώ να κατανοήσω τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που αισθάνονται απογοήτευση και θα ψηφίσουν ΚΚΕ, Λαϊκή Διάσπαση ή άλλα κόμματα της εξωπραγματικής Αριστεράς. Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας στην επιλογή 50-50 διάλεξε ευρώ με μνημόνιο από δραχμή με μνημόνιο κανένας μας δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος ότι η πρώτη επιλογή ήταν η καλύτερη αφού που δεν έχουμε δοκιμάσει τη δεύτερη. Μόνο εκτιμήσεις, άλλωστε, είναι σε θέση να κάνει κι ο γράφων όταν ισχυρίζεται πως η δραχμή με μνημόνιο θα ισοδυναμούσε με την απόλυτη καταστροφή για τους μικρομεσαίους. Δεν αποκλείω, εξάλλου, να ξανατεθεί σύντομα ένα τέτοιο δίλημμα εφόσον η Γερμανία δεν βάλει μυαλό και το παράλληλο του μνημονίου πρόγραμμα αποδειχθεί, απλώς, μπάλωμα. Και τότε ίσως και η δική μου απάντηση στο δίλημμα να είναι διαφορετική...
Δεν μπορώ, ωστόσο, να δικαιολογήσω καθόλου τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που θα επιλέξουν τον πάλαι ποτέ δικομματισμό, το νεοφιλελεύθερο Ποτάμι, τον γραφικό Λεβέντη ή τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα για να εκδικηθούν τον Αλέξη Τσίπρα για το τρίτο μνημόνιο. Αν θεωρείς κάποιον απατεώνα δεν τον αντικαθιστάς με κάποιον τον οποίο στις προηγούμενες εκλογές (βουλευτικές και δημοψήφισμα) αποδοκίμασες γιατί είχες πειστεί ύστερα από τόσες ευκαιρίες που του είχες δώσει στο παρελθόν ότι είναι πράγματι λαμόγιο, μαριονέτα ή καραγκιόζης. Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει σε βάθος τετραετίας και δίχως την τροχοπέδη τής διαπραγμάτευσης και της από λεπτό σε λεπτό χρεοκοπίας. Πολύ περισσότερο από εκείνους που κυβέρνησαν τις εποχές των παχιών αγελάδων και τις κατάντησαν ξερακιανές ζητιάνες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου