Η συζήτηση γνωστή. Γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν. Γιατί είναι όμηροι των καναπέδων τους. Πως μπορούν να εξαθλιώνονται κάθε μέρα, και απαθείς να υπομένουν, να περιμένουν το τέλος τους. Όχι το τέλος του Κράτους, αλλά το δικό τους.
Μετά το ξέσπασμα του κινήματος των "αγανακτισμένων" τον Μάιο του 2011, μόνο αποσπασματικές αντιδράσεις έλαβαν χώρα. Κάποιοι κακώς το αιτιολογούν, ότι μία μαζική αντίδραση διαρκείας, δεν επαναλήφθηκε, γιατί στηρίχθηκε σε αντιγραφή της πλατεία του Μαΐου-Ιουλίου 2011. Αλήθεια πόσο αφελές αυτό. Μα το "κίνημα της πλατείας", ήταν από μόνο του αντιγραφή, του μοναδικού τρόπου πάλης που έχουν "κερδίσει" κεκτημένα ιστορικά, σε όλο τον κόσμο, εργάτες, φοιτητές, νεολαίοι. Δηλαδή και οι πλατείες του 2011, αντέγραψαν το Πολυτεχνείο του 73, τον Γαλλικό Μάη του 68, κτλ. Ο κόσμος έκανε αυτό που κερδίζει....κατέβηκε απλά στους δρόμους!
Αυτές οι "αποσπασματικές" μας αντιδράσεις για πολλούς παρέμειναν έτσι, γιατί δεν μαζευτήκαμε στο Σύνταγμα 1.000.000, στην Θεσσαλονίκη 100.000, στην Πάτρα 20.000, κτλ! Στο Μπαχρέιν αυτή τη περίοδο, κατεβαίνει σε διαδηλώσεις το 80% του πληθυσμού(πες 8.000.000, εδώ), αραιά και που όμως, και η εκεί κυβέρνηση αντέχει!
Μέχρι σήμερα δεν μαζευόμαστε πολλοί, "1.000.000 στην Αθήνα, πρέπει να μαζευτούμε". Οι άνεργοι απέχουν λένε, και έχουν δίκιο. Ιστορικά από τους μεγάλους αγώνες, οι άνεργοι απουσίαζαν. Ο μακροχρόνια άνεργος, είναι σε κατάθλιψη, οι λογαριασμοί τον κυνηγάνε, φαγητό αύριο δεν ξέρει αν θα έχει, έχει χάσει την πίστη στον εαυτό του...Ποιο κίνημα να εμπιστευθεί, όταν το κίνημα το βράδυ δεν θα τον συνοδέψει στο σπίτι του; Η ίδια κατάθλιψη κυνηγάει, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά η διασφάλιση των "πολύ βασικών" κάνει τα πράγματα καλύτερα, αλλά και πάλι κατά πλειοψηφία δεν τον αφήνουν να σκεφτεί την ανατροπή της αιτίας, που του προκαλεί τόσα δεινά. Το σπίτι γίνεται φυλακή του μυαλού!
Επίσης λένε, ότι οι κινητοποιήσεις μας δεν πέτυχαν, γιατί δεν είχαν στόχο.....Άλλη σαχλαμάρα και αυτή! Πιο "ιδανικός" στόχος από την κατάρρευση μία αντιλαϊκής κυβέρνησης δεν υπάρχει, και πιο απτός! Το πρόβλημα ήταν, ότι δεν είχαμε πλέον να κάνουμε με μία κυβέρνηση δημοκρατίας, αλλά μία χούντα. Θυμάμαι παλιότερα τον νόμο Γιαννίτση, για το ασφαλιστικό, να καταρρέει μετά από 2-3 μέρες, διαδηλώσεων λίγων δεκάδων χιλιάδων. Ο τότε στόχος, ναι μεν ήταν δικαιότατος, αλλά και ο Νομος Γιαννίτση δεν ήταν μνημόνιο!
Θα μου πεις: "Βρε μεγάλε, εντάξει οι διαπιστώσεις, και τι προτείνεις;"
Καταρχάς προτείνω κινητοποιήσεις διαρκείας, πολυήμερες, από το πρωί μέχρι το βράδυ! Απεργία διαρκείας, είτε την προκηρύξουν τα συνδικάτα είτε όχι! Ας πάρουμε απόφαση να σταθούμε στις πλατείες, στους δρόμους για μέρες, χωρίς "ώρα συνάντησης". Από το πρωί μέχρι το βράδυ, και την επόμενη μέρα το ίδιο.
Μην περιμένετε την πρώτη μέρα μιλιούνια. Αλλά και για εμάς, πρώτα δεν θα πρέπει εκείνη την πρώτη μέρα, να γυρίσουμε σπίτια μας. Να κατασκηνώσουμε εκεί. Να μην γυρίσουμε στα "προβλήματα" του σπιτιού μας. Δεν μας φταίει ο "καναπές", οι λογαριασμοί στο ψυγείο που κολλάμε με μαγνητάκια, είναι το πρόβλημα. Να μείνουμε την πρώτη μέρα, στο Σύνταγμα, στον Λευκό Πύργο, στην Πλατεία Γεωργίου, στην Πλατεία Ελευθερίας. Εκεί δεν θα υπάρχουν χρέη, αλλά οι αλληλέγγυοι μας, η δράση, το άγχος του σχεδιασμού δράσεων, η αγωνία, η πίστη ότι θα ανατρέψουμε την κυβέρνηση. Εκεί θα ξαναχαμογελάσουμε!
Και την δεύτερη μέρα, θα έρθουν και άλλοι. Άλλοι θα έρθουν γιατί τους έπεισες, ότι σοβαρολογείς μη πηγαίνοντας το βράδυ σπίτι. Άλλοι θα έρθουν γιατί σε είδαν στη τηλεόραση στο Σύνταγμα χαμογελαστό. Έτσι απλά! Θα έρθουν, και θα κάτσουν μαζί σου και το δεύτερο βράδυ, και το τρίτο.
Και τότε, θα είμαστε τόσοι πολλοί, που το κράτος δεν θα λειτουργεί, γιατί αντί να είσαι στο γραφείο θα είσαι εκεί, στον αγώνα. Γιατί οι εφορίες εκείνες τις ημέρες οι εφορίες και οι τράπεζες δεν θα εισπράττουν, και θα πέσουν έξω οι "δημοσιονομικοί¨στόχοι. Γιατί, ακόμα και οι δανειστές θα πάρουν χαμπάρι, ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν άλλο με νέα μέτρα, και θα αφήσουν την κυβέρνηση να πέσει. Η εικόνα της χώρας, θα "τσαλακωθεί" θα πουν, και θα ξεκουμπιστούν!
Ξεκινάμε λοιπόν, Όσοι ήμαστε! Όσοι αποφασισμένοι είμαστε τώρα....Μην περιμένουμε άλλο, να "μαζευτούμε", Ξεκινάμε, χωρίς "όρους και προϋποθέσεις", και έρχονται και οι άλλοι, και θα έρθουν!..
Σημείωση: Δεκτές όλες οι αντιρρήσεις, το βρίσιμο, η κριτική! Αλλά να ξεκινήσουμε, και μου τα λέτε από κοντά στην Πλατεία.........
Οι εμπνευστές του καλέσματος για την εξέγερση στις 27 Οκτωβρίου, μιλάνε και αυτοί να ξεκινήσουμε την οργάνωση από τώρα, και τότε να κορυφωθεί. Συμφωνώ με το αρχικό πρόγραμμα δράσης, ξεκινάμε, και μακάρι να μας βγει και νωρίτερα, από τότε!
Πηγή:anemosantistasis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου