Ο Λεβέντης δεν θα μπει στην βουλή ενώ ήδη οι μπουκ δίνουν έστω και οριακά τους ΑΝΕΛ να μπαίνουν στην βουλή.
Μπορει η λογική να λέει ότι αν δεν φτάσουν οι ΑΝΕΛ για να σχηματιστεί κυβέρνηση τότε θα επιστρατευτεί και το ΠΑΣΟΚ αλλά αυτό δεν θα γίνει όσο υπάρχει ο Βενιζέλος να κάνει κουμάντο.
Γνώμη μου για αυτή την περίπτωση όσο και να μοιάζει αδιανόητο είναι να δώσει ψήφο ανοχής το ΚΚΕ...και μην γελάτε παρακαλώ
Γράφει ο βρωμόστομος στο Τρύπιο Ευρω
Αν βρισκόμουν στο ίδιο δωμάτιο με τον Πινόκιο, τον βαρόνο Μινχάουζεν και κάποιο δημοσκόπο και μου λέγατε πως ένας από τους τρεις δεν λέει την αλήθεια, δεν θα αργούσα για να σας δώσω την εκτίμησή μου. Καλώς ή κακώς ο καθένας κρίνεται κι από το παρελθόν του κι αυτό είναι πολύ βεβαρημένο για τις ελληνικές εταιρείες δημοσκοπήσεων, για τις οποίες είναι θαύμα ακόμα κι όταν πετυχαίνουν τον νικητή, πόσω μάλλον την τελική διαφορά. Δεν θα προσθέσω με τη σειρά μου ένα ακόμα λιθαράκι στον τοίχο τής αμφισβήτησης των καλών προθέσεων των γκαλοπάκηδων. Και σε ένα δημοτικό σχολείο να ρωτήσετε, τα παιδιά θα σας απαντήσουν πως οι δημοσκόποι είναι σαν τις πουτάνες: κάνουν τα κέφια τού καθενός αρκεί να τους πληρώνει...
Αντιθέτως, θα τους δώσω ένα ισχυρό ελαφρυντικό για το ότι τα αποτελέσματα που δίνουν σήμερα δεν θα έχουν σχεδόν καμία σχέση με αυτά της κάλπης τής 20ής Σεπτεμβρίου. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου αισθάνεται προδομένη, σαν απατημένη σύζυγος, γιατί κατά τη γνώμη της έπιασε τον Αλέξη Τσίπρα να διατηρεί παράνομη σχέση με την Ανγκ. Μέρκελ. Τον αγαπά ακόμα, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να του το συγχωρήσει τόσο νωρίς στην προεκλογική περίοδο...
Είναι λογικό, επομένως, οι δημοσκοπήσεις να αποτυπώνουν τη δεδομένη χρονική στιγμή το μούδιασμα και την απογοήτευση του κόσμου και για τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και για τα μαχαιρώματα μεταξύ πρώην συντρόφων που αύριο μεθαύριο είναι πιθανό να ξαναβρεθούν κάτω από την ίδια στέγη. Οταν, όμως, ολοκληρωθούν και οι δύο τηλεμαχίες το πραγματικό δίλημμα αυτών των εκλογών, δηλαδή το να δοθεί η ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να κυβερνήσει δίχως τη μέγγενη της διαπραγμάτευσης ή η παλινόρθωση της σάπιας μεταπολίτευσης, θα είναι πλέον ξεκάθαρο και τότε η επιλογή τού εκλογικού σώματος θα είναι σχεδόν αυτονόητη: θα συγχωρήσουμε την όποια "κουτσουκέλα" τού Αλέξη γιατί τον εκτιμούμε πολύ περισσότερο από τους δυνάστες τού πρόσφατου παρελθόντος, οι οποίοι έχουν αναθαρρήσει και νομίζουν πως η Πηνελόπη θα εγκαταλείψει τον Οδυσσέα για πάρτη τους. Ο σαραντάρης που πάλεψε, έχασε, αλλά στέκεται ξανά στα πόδια του είναι πολύ πιο επιθυμητή λύση από τον προσωρινώς στην θέση τού προέδρου εξηντάρη, στο πρόσωπο του οποίου αντανακλάται η σήψη ενός ολόκληρου συστήματος...
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος στις εκλογές και με μια σχετική διαφορά από τη ΝΔ, η οποία πάντως δύσκολα θα του εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Η προσπάθεια του Β. Μεϊμαράκη να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους τού κόμματός του και να προσελκύσει νέους είναι αξιέπαινη, αλλά ο ίδιος είναι λίγος για πρωθυπουργός. Αν ήταν ηθοποιός θα ήταν ένας καλός καρατερίστας σε "b movies", αλλά πρωταγωνιστικούς ρόλους δεν θα έπαιρνε. Αν, άλλωστε, ήταν πλασμένος για πρωθυπουργίες δεν θα πατούσε πρώτα τα 60 για να γίνει προσωρινός πρόεδρος μιας ημιδιαλυμένης παράταξης, έτσι δεν είναι;..
Την ίδια ώρα, η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ θα αυξηθεί κι ο Αλέξης Τσίπρας θα προβάλει ως η καταλληλότερη, για να μην μιλήσω για τη μοναδική αυτήν τη στιγμή ρεαλιστική επιλογή για την πρωθυπουργία. Με δεδομένες τις συνθήκες, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο θα προτείνει για υπουργούς νέα κι άφθαρτα στελέχη του και θα προτάξει τη στροφή προς τα Αριστερά, καθώς και μια Ένωση Κεντρώων για "μαξιλάρι" κρίνονται οι μη ιδανικές αλλά αναγκαίες λύσεις για την επόμενη ημέρα. Πολύ περισσότερο από το νεοφιλελευθερίζων επικινδύνως Ποτάμι, το οποίο άλλωστε έτσι όπως κατρακυλά θα δώσει μάχη για να μπει στη Βουλή, και φυσικά τη δεξιά σε όλες τις εκδοχές της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου