Μεγάλη ντροπή...

Μεγάλη ντροπή...

Τα πράγματα είναι πιο σκοτεινά απ' όσο δείχνουν. Πάλι χθες, ομιλών ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στη θεωρία των «δύο άκρων». Τα...


χαρακτήρισε μάλιστα «συγκοινωνούντα δοχεία» - μια παμπάλαιη και παλαιοκομματική προσέγγιση που χρησιμοποιούσε στην προπαγάνδα της η αστική εξουσία, όταν, μέσω βαλτών ιεροκηρύκων ή εγκάθετων δασκάλων απευθυνόταν στον χρήσιμο κατιμά των καφενέδων της επικράτειας, για να προσεταιρισθεί αμόρφωτους και να προσπορισθεί σμπίρους.
Ουδείς άλλος Ελληνας Πρωθυπουργός από τη μεταπολίτευση και ύστερα έχει επαναλάβει τη θεωρία των «δύο άκρων» τόσο πολύ και τόσο συχνά όσον ο κ. Σαμαράς. Κατά τον προσφιλή του μάλιστα τρόπο συνέδεσε με το ένα άκρο, το «αριστερό», τον ΣΥΡΙΖΑ, μέσω των αναρχικών και των μπάχαλων.
Στο παρελθόν η θεωρία των «δύο άκρων» χρησιμοποιείτο προκειμένου η ενοχοποίηση της Αριστεράς να συμψηφίζεται με την απενοχοποίηση του φασισμού και του ναζισμού.
Κι έτσι, όταν ο κάθε βλαξ άκουγε, φέρ' ειπείν, για το Ολοκαύτωμα μπορούσε να απαντά ότι «κι εσείς καταπιέζετε τους νέγρους», τουθόπερ μεθερμηνευόμενο, «κι εσείς είσθε ορφανά του Στάλιν».
Δεν είναι τυχαίο ότι η αποδομητική (ανα)θεώρηση της Ιστορίας εμφανίσθηκε προκειμένου να υποσκάψει την αυτογνωσία των λαών, την εποχή της αντιδραστικής παλινόρθωσης μέσα απ' τον νεοφιλελευθερισμό, την παγκοσμιοποίηση και τη νέα (ω τι σύμπτωσις!) τάξη.
Αγαπημένα θέματα των αναθεωρητών της Ιστορίας, ιδίως της σχολής του μεταμοντερνισμού, αλλά και των ακροδεξιών, εκτός από την καθ' ημάς φασαρία για την ασυνέχεια του έθνους, υπήρξαν η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος, ο χαρακτηρισμός του βομβαρδισμού της Δρέσδης ως εγκλήματος πολέμου κι άλλες «αφηγήσεις» που επ' εσχάτοις έχουν κοπάσει, διότι συστηματικώς εξευτελίσθηκαν υπό τη βάσανο της έρευνας, έχοντας όμως αφήσει πίσω τους ικανή ζημιά. Και στα γράμματα και στην πολιτική.
Ως φαίνεται λοιπόν, ο κ. Σαμαράς, πολέμιος κάποτε αυτών των θεωριών, μέσα στο πλαίσιο της οβιδιακής μεταμόρφωσής του, τις μετέρχεται τώρα με ζήλο.
Γιατί;
Διότι δεν έχει άλλο δρόμο. Ο κ. Σαμαράς εφαρμόζει μιαν ακροδεξιά πολιτική, συνεπώς χρειάζεται και μιαν ακροδεξιά ρητορική. Ο θεός να βάλει το χέρι του να μη χρειασθεί και μιαν ακροδεξιά επικουρία.
Κι όταν λέω «ακροδεξιά επικουρία», εννοώ την εξωθεσμική, τη Χρυσή Αυγή, διότι τη θεσμική ο κ. Πρωθυπουργός ήδη τη χρησιμοποιεί. Οταν αμολάει την καταστολή με τα δακρυγόνα και το ξύλο. Οταν καταφεύγει στον αυταρχισμό με τα προεδρικά διατάγματα και τις επιστρατεύσεις. Οταν χαλκεύει, συκοφαντεί και συνωμοτεί ο κ. Κεδίκογλου. Οταν δεξί χέρι του κ. Σαμαρά είναι η αισχρή προπαγάνδα των καναλιών τύπου Mega, η διεφθαρμένη διαπλοκή και τα αργυρώνητα κοράκια των Δυνατών - αυτή είναι η θεσμική ακροδεξιά.
Ομως ο κ. Σαμαράς με τη θεωρία των «δύο άκρων» φλερτάρει και με την εξωθεσμική ακροδεξιά. Πώς; Οταν άνθρωποι του στενού του περιβάλλοντος, όπως ο κ. Κωτούλας, γράφουν βιβλία που εξωραΐζουν τον ναζισμό. Βιβλία που θα μπορούσε (αν ήξερε κάποια γράμματα) να έχει γράψει ο κ. Μιχαλολιάκος ιδιοχείρως.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι το εν λόγω βιβλίο του κ. Κωτούλα είναι ανεκδιήγητο, ένα αντιεπιστημονικό παραλήρημα, αλλά το ότι άνθρωποι πάλι του στενού περιβάλλοντος του κ. Σαμαρά, όπως ο κ. Μουρούτης, υπερασπίζονται τον κ. Κωτούλα, ο οποίος, άλλωστε, υπηρετεί στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών, κ. Χαρ. Αθανασίου.
Δηλαδή στην καρδιά του κράτους ιδεολογικοί θύλακοι του παρακράτους. Φιλοναζιστικοί.
Γιατί φιλοναζιστικοί; Διότι παρά πάσαν κι άπασαν την ιστορική βιβλιογραφία αριστερών και δεξιών ιστορικών κύρους (ακόμα και των ησσόνων), ο φωστήρας κ. Κωτούλας διαπιστώνει (για παράδειγμα) ότι «ο αντιεβραϊσμός ήταν απλώς μια δευτερεύουσα συνισταμένη του εθνικοσοσιαλιστικού προγράμματος»!
Οτι «από τις παραστρατιωτικές οργανώσεις η πιο βίαιη ήταν των κομμουνιστών κι ακολούθησαν οι εθνικοσοσιαλιστές»!!! - ακριβώς η θεωρία των «δύο άκρων»» που επικαλείται ο κ. Σαμαράς, μόνον που στην περίπτωση του κ. Κωτούλα η ζυγαριά γέρνει λίγο περισσότερο εις βάρος των κομμουνιστών. Οσο πατάει η γάτα.
Και γιατί να μη γέρνει; Οταν ένας άνθρωπος, ο κ. Κωτούλας, γράφει ότι «οι ευγονικές θανατώσεις μετά την έναρξη του πολέμου έγιναν ώστε να εξασφαλισθεί η περίθαλψη των τραυματιών του πολέμου» είναι ικανός να γράψει τα πάντα!
Και τα γράφει: «Τα Τάγματα Εφόδου» ήταν απλώς «ομάδες προστασίας της εθνικοσοσιαλιστικής πολιτικής δράσης». Δεν έσπαζαν δηλαδή κόσμο στο ξύλο τα ES-A, δεν δολοφονούσαν, δεν βασάνιζαν, απλώς προστάτευαν «την εθνικοσοσιαλιστική πολιτική δράση»!!! Προφανώς απ' τα θύματά της. Δεν ξέρω αν ο άνθρωπος αυτός, ο κ. Κωτούλας, είναι η χαρά του κ. Σαμαρά, πάντως είναι σίγουρα η χαρά του κ. Κασιδιάρη.
Χαρά μεγάλη, διότι ο κ. Κωτούλας αμολάει το ένα μαργαριτάρι μετά το άλλο, όπως ότι (αντιγράφω απ' την «Αυγή») σε επίπεδο καταστολής ο κομμουνισμός ήταν ανελέητος, ενώ ο φασισμός πιο ανεκτικός, ότι το «τελετουργικό κάψιμο των βιβλίων ήταν μια απ' τις εκφράσεις του ανανεωτικού επαναστατικού (sic) πνεύματος», ότι ο Αϊνστάιν το παράκανε με την αντιναζιστική του στάση - ώπα, κυρ Κωτούλα μου, εσένα θα σε ζήλευε και ο Μιχαήλ Ψελλός ως ύπατον των ιστορικών κι απόπατο των φιλοσόφων. Πού τα βρήκες, χρυσέ μου, γραμμένα αυτά που γράφεις; Ούτε οι ίδιοι οι ναζί δεν έλεγαν στις μπυραρίες τέτοιες ηλιθιότητες.

Το όλο θέμα θα ήταν αστείο (τραγικά αστείο) αν δεν ήταν δραματικά σοβαρό. Και δεν περιορίζεται μόνον στην ταύτιση απόψεων ανθρώπων του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος με τις απόψεις της Χρυσής Αυγής, αλλά στην κατ' επανάληψιν επίκληση από μέρους του κ. Πρωθυπουργού της θεωρίας των «δύο άκρων», σε μια προσπάθεια διά του στερεότυπου των «συγκοινωνούντων δοχείων να χρεώσει το ένα στο άλλο – εν προκειμένω, τον κ. Κωτούλα στον... κ. Λαφαζάνη και τον κ. Μουρούτη στον... κ. Τσίπρα. Λογικόν ανακόλουθον. Δεν επικοινωνούν τα δύο άκρα, κ. Πρωθυπουργέ, είναι άκρα αντίθετα.
Αντιθέτως, στον ίδιο παρονομαστή με τη δική σας ακροδεξιά ρητορική κινούνται ο κ. Κωτούλας και η συγγενής του Χρυσή Αυγή, μέσες - άκρες τα ίδια λένε.
Απλώς οι Χρυσαυγίτες ντρέπονται να ομολογήσουν ότι είναι ναζιστές, ενώ ο δικός σας ο κ. Κωτούλας δεν ντρέπεται να εξωραΐζει τον ναζισμό.
Ντροπή.
Ντροπή. Μεγάλη ντροπή.
ΥΓ.: Κύριε Κωτούλα, για να βοηθήσω λιγάκι τις κοπιώδεις ιστορικές σας έρευνες, οι Σοβιετικοί δεν έδωσαν στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο θυσία 22.000.000 ψυχές για να σωθεί η Ανθρωπότητα απ' το ναζιστικό θηρίο, πέντε έξι χιλιάδες χάθηκαν για «ευγονικούς λόγους» - υπάνθρωποι ήταν, Πακιστανοί, Εβραίοι, κομμουνιστές, αδερφάρες, χιλιαστές, τρελοί, άχρηστα πλάσματα...
Αϊ χάσου, κνώδαλο...


Στάθηςhttp://www.gkourou.com/2013/03/blog-post_4375.html

“ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ του Γ. Παπανδρέου

“ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
του Γ. Παπανδρέου
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΘΝ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Αριθ. Εμπ. Πρωτ. 1010
Εν Αθήναις τη 11 Μαρτίου 1965
Προς τους Γενικούς Επιθεωρητάς Μέσης Εκπαιδεύσεως
Πανταχόθεν καταγγέλεται ότι η Κομμουνιστική Νεολαία Λαμπράκη καταβάλλει μεγάλας προσπάθειας προσεταιρισμού μαθητών των Γυμνασίων.
Βεβαίως, εφ’ όσον διεπιστώθη ποσοστόν 12% οπαδών της ΕΔΑ κατά τας τελευταίας εκλογάς, ευνόητον είναι ότι θα υπάρχουν και μαθηταί εμποτισμένοι από τας οικογενείας των με αριστεράν ιδεολογίαν.
Και αυτούς βέβαια, κατά πρώτον λόγον, θα χρησιμοποεί η Κομμουνιστική προπαγάνδα προς προσυλητισμόν των Νέων.
Εφιστώ διά τούτο και πάλιν την προσοχήν όλων των Καθηγητών των Γυμνασίων και τους καθιστώ υπεύθυνους διά πάσαν σχετικήν δραστηριότητα της Νεολαίας Λαμπράκη.
Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Τούτο πρέπει να καταστή συνείδησις της Νέας Γενιάς.
Ο εθνικός φρονηματισμός, καθώς και η ηθική και πολιτική αγωγή των μαθητών είναι η πρώτη αποστολή του Διδασκάλου. Και εις αυτήν οφείλουν να επιδοθούν.
Τα δικά μας ιδανικά είναι τα ιδανικά του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Εθνική και Πολιτική) και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΓΑΠΗ και ΘΥΣΙΑ. Αυτά είναι τα ιδεώδη μας και μ’ αυτά πρέπει να εμποτισθή η Νέα Γενεά, ΕΛΛΑΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αληθής Δημοκρατία.
Πάσα εκτροπή πρέπει να κολάζεται αυστηρότατα. Κι αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι όχι ανήκοντες, αλλά και απλώς συμπαθούντες ή ανεχόμενοι την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν δεν έχουν θέσιν εις την Εκπαίδευσιν.
Οσοι πιστεύουν εις τα Ιδεώδη των τα υπερασπίζουν. Και την υπεράσπισιν των ιδανικών μας και την έμπνευσιν της Νέας Γενεάς, έχει αναθέσει η Ελληνική Δημοκρατία εις τον Εκπαιδευτικόν κόσμον.
Γνωρίζω ότι έχουν μέχρι τούδε εκδοθή υπό του Υπουργείου Παιδείας, πολλαί σχετικαί εγκύκλιοι. Αλλά επεθύμουν, λόγω της μεγάλης σοβαρότητας του θέματος, να επικοινωνήσω και εγώ προσωπικώς μεθ’ υμών.
Παρακαλώ όπως εις το τέλος εκάστου μηνός υποβάλλητε (Υπουργείον Παιδείας – Γραφείον Υπουργού) εμπειστευτικώς σχετικήν έκθεσιν.
Δεχθήτε και διαβιβάσατε προς άπαντας διδάσκοντας και διδασκομένους, τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρόέδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».

Δείτε ποιοι δεν πληρώνουν φόρους. Κορόιδα φτωχοί. Πληρώστε εσείς.

Το κίνημα «δεν πληρώνω φόρους στο δημόσιο» έχει «έδρα» στα βόρεια Προάστια. Παρά τις απειλές για συλλήψεις και κατασχέσεις μεγαλόσχημων, τα χρέη στις ΔΟΥ των VIP φορολογουμένων μένουν απλήρωτα. Αντιθέτως, και πριν τον "ντόρο" για κατασχέσεις μισθών από τα 600 ευρώ ακόμα και...

για μικρά χρέη, οι οικονομικά ασθενέστεροι που ζουν στις υποβαθμισμένες γειτονιές και περιοχές της χώρας, καταφέρνουν να σηκώνουν ίδια ή και μεγαλύτερα (αναλογικά) βάρη, που τους φορτώνει η εφορία.

Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την πορεία εξόφλησης των ληξιπροθέσμων χρεών (ύψους 56,6 δισ. ευρώ) κατά το 2012, τα οποία φέρνουν στο φως σήμερα τα «Ε», είναι αποκαλυπτικά για το ποιοι πληρώνουν και ποιοι όχι τους φόρους που τους αντιστοιχούν. Αν και επιδέχονται πολλαπλής ανάγνωσης και ερμηνείας (πχ για την ικανότητα των εφόρων να πετύχουν τους εισπρακτικούς στόχους, για τους παράλογους νέους φόρους ή για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πλέον ακόμα και όσοι μέχρι πρότινος θεωρούνταν ή ζούσαν σαν οικονομικά «εύρωστοι») τα στοιχεία δείχνουν πως τελικά είναι οι οικονομικά «αδύναμοι» που σπεύδουν συνήθως να πληρώνουν τα χρέη τους στο δημόσιο, παρά οι πλούσιοι.

Ειδικά όμως οι φορολογούμενοι πολυτελών προαστίων όπως το Ψυχικό και η Κηφισιά, φαίνεται σαν να έχουν κηρύξει … στάση πληρωμών.

Συγκεκριμένα, μέσα στο 2012 οι κάτοικοι του Ψυχικού που φιλοξενεί την οικονομική και πολιτική «ελίτ» της χώρας, πλήρωσαν στην ΔΟΥ Ψυχικού μόλις 17,8 εκατ. ευρώ για ληξιπρόθεσμα χρέη. Το ποσό αυτό είναι μικρότερο κατά 10 εκατ. ευρώ από το στόχο που είχε θέσει το υπουργείο για την περσινή χρονιά, ευελπιστώντας να αποκομίσει συνολικές εισπράξεις 38,5 εκατ. ευρώ (ποσοστό εισπραξιμότητας χρεών 46,3%). Τελικά όμως, οι φορολογούμενοι του Ψυχικού έδωσαν λιγότερα και από όσα πλήρωσαν το 2011 (!) για τα χρέη τους, αφού οι πληρωμές τους στο δημόσιο ταμείο έφτασαν τότε στα 19,1 εκατ. ευρώ.

Χαμηλή ανταπόκριση στις πιέσεις για να πληρώσουν τα χρέη τους εμφανίζουν και οι φορολογούμενοι της ΔΟΥ Κηφισιάς και Αγίου Στεφάνου, η οποία εισέπραξε μόλις 24 εκατ. ευρώ μέσα στη χρονιά, έναντι στόχου για 46,5 εκατ. ευρώ (ποσοστό 51,7%). Το 2012 οι φορολογούμενοι της Κηφισιάς πλήρωσαν 2,1 εκατ. ευρώ περισσότερα από τα 21,9 εκατ. ευρώ που είχαν πληρώσει το 2011, αλλά και 22,5 εκατ. λιγότερα από όσα ζητούσε το υπουργείο Οικονομικών.

«Προνομιούχες» περιοχές πληρώνουν έτσι λιγότερα από τον πανελλαδικό μέσο όρο, ως ποσοστό του συνολικού χρέους που τους βαραίνει. Οι 28 μεγαλύτερες ΔΟΥ της χώρας -μαζί με αυτές των ακριβών προαστείων που «ρίχνουν» τον μέσο όρο- είχαν στόχο να εισπράξουν συνολικά 709 εκατ. από τα 56,6 δισ. ληξιπρόθεσμα χρέη, αλλά τελικώς στα κρατικά ταμεία έφεραν 398 εκατ. ευρώ, με ποσοστό εισπραξιμότητος χρεών 58,1% έναντι του ετήσιου στόχους τους.

Αντίστοιχα ή χαμηλότερα ποσοστά πληρωμών όπως στο Ψυχικό (46,3%), στο Μαρούσι (51,3%) ή στην Παλήνη-Κορωπί-Λαύριο (52,7%), βρίσκουμε μόνο σε άκρως υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας (Ομόνοια, Μεταξουργείο, Κολωνός, Άγιος Παντελεήμονας κλπ): η Α΄ΔΟΥ Αθήνας είχε ποσοστό είσπραξης 43,7% και το 2012 εισέπραξε 13,2 εκατ. ευρώ, αντί 14,4 εκατ. το 2011 (-8,3%) και έναντι στόχου για εισπράξεις 30,2 εκατ. ευρώ.

Αντιθέτως, αρκετές "μικρομεσαίες" και λαϊκές συνοικίες αποπληρώνουν με μεγαλύτερη συνέπεια τα χρέη τους στην εφορία. Για παράδειγμα:

- στο Μενίδι η ΔΟΥ Αχαρνών εισέπραξε 9,1 εκατ. ευρώ έναντι στόχου για εισπράξεις 14 εκατ. ευρώ (εισπραξιμότητα χρεών 65,3%!) και έναντι 7 εκατ. το 2011.

- η ΔΟΥ Αγ.Παρασκευής εισέπραξε 15,5 εκατ. ευρώ (64,5% έναντι του στόχου) με αύξηση 29% έναντι του 2011.

- η Α΄ ΔΟΥ Σερρών εισέπραξε 7,2 εκατ. ευρώ έναντι στόχου 9,7 εκατ. (ποσοστό 72,8%) και έναντι 4,9 εκατ. το 2011 (+48% σε μια χρονιά)!

- η ΔΟΥ Ελευσίνας (καλύπτει περιοχές έως τα Μέγαρα) εισέπραξε 12,5 εκατ. έναντι στόχου για 20 εκατ. ευρώ (62,5%) έναντι 10 εκατ. ευρώ το 2011 (+25,4%)

Πέραν τούτων, ποσοστά είσπραξης υψηλότερα από το μέσο όρο (της τάξεως του 60% και άνω) έναντι παλαιών και νέων χρεών, εμφανίζουν μόνον οι ΔΟΥ Α΄ Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς, Χαλκίδας (όλη η Εύβοια), Α΄Πατρών, Βόλου, Ρόδου και Καρπάθου (εισέπραξε 19,5 εκατ. και ξεπέρασε και το Ψυχικό), Β΄Ηρακλείου, Α΄Πειραιά, Κορίνθου και Λάρισας.

7 δισ. «φέσι» το 2012 από τις επιχειρήσεις Προβληματισμό προκαλούν και οι εισπράξεις από τις επιχειρήσεις. Συνολικά εισπράχθηκαν μόλις 430 εκατ. ευρώ από τα … 7,5 δισ. νέα ληξιπρόθεσμα χρέη που άφησαν απλήρωτα μέσα στο 2012 και άλλα 215 εκατ. δηλαδή τα μισά από τα 437 εκατ. που υπολόγιζε το υπουργείο να εισπράξει από παλαιά χρέη του παρελθόντος.

Η πολυδιαφημισμένη ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων, στην οποία μεταφέρθηκαν από τις υπόλοιπες ΦΑΕ και ΔΟΥ της χώρας 150 ελεγκτές και όλες οι μεγάλες «ζωντανές» επιχειρήσεις (με τζίρους από 30 εκατ. το χρόνο και άνω) κατάφερε να εισπράξει μόλις το 57,5% των χρεών που υπολογίζετο: αντί για 133,8 εκατ. από «παλαιά χρέη» εισέπραξε 77 εκατ. Οι μεγάλες επιχειρήσεις όμως δημιούργησαν μέσα στο 2012 και νέα χρέη, ύψους 1,4 δισ. από τα οποία όμως πλήρωσαν στη ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων μόνο τα 225 εκατ. (ποσοστό 15,9% έναντι ετήσιου στόχου 20%).

Σύμφωνα με πληροφορίες, λόγω των χαμηλών επιδόσεων, του υπουργείο Οικονομικών εξετάζει πλέον το ενδεχόμενο να την... καταργήσει! Σχεδιάζεται να μετατραπεί σε απλό ελεγκτικό κέντρο, μετά και από εισήγηση της Τρόικα.

Στον αντίποδα, καλύτερα φαίνεται να τα πήγαν οι «αποδεκατισμένες» από προσωπικό εφορίες, που έχουν απομείνει με ελάχιστους ελεγκτές για να ελέγχουν χιλιάδες μικρομάγαζα «της γειτονιάς». Πρώτη σε επιδόσεις το 2012 ήταν η ΦΑΕ Πειραιά με εισπράξεις 64% από παλαιά χρέη (+40,4% έναντι του 2011) και 16% (με άριστα το 20%) από νέα ληξιπρόθεσμα που συνεχώς προκύπτουν. "Από κοντά" και η ΦΑΕ Θεσσαλονίκης με 59,5% από παλαιά χρέη (+46,5% έναντι του 2011) και 14,5% στα νέα ληξιπρόθεσμα.

Δραματική είναι η υστέρηση της ΦΑΕ Αθηνών καθώς περιλαμβάνει πια σχεδόν μόνο «τσακισμένες» μικρομεσαίες επιχειρήσεις της πρωτεύουσας. Με εισπράξεις χρεών 7,5% χαμηλότερες από το 2011 (86,7 εκατ. έναντι 92,7 εκατ. την προηγούμενη χρονιά), πέτυχε εισπραξιμότητα 39,1% έναντι των στόχων του υπουργείου. Από τα νέα ληξιπρόθεσμα του 2012, εισέπραξε μόλις 2,6%, αλλά το εξωφρενικά χαμηλό ποσοστό είναι πλασματικό γιατί από τα 5,8 δισ. νέα χρέη που προέκυψαν στο 2012, σχεδόν τα 5 δισ. αφορούν πρόστιμα στην ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ Χρηματιστηριακή για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, που δεν φαίνεται εφικτό να πληρώσει ποτέ η εταιρία.

ΠΙΝΑΚΑΣ 1
ΤΙ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ
Εισπράξεις έναντι παλαιών οφειλών 
(ληξιπρόθεσμα έως 31/12 περασμένου έτους)

ΔΟΥ	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ 2011 ΕΝΑΝΤΙ ΟΦΕΙΛΩΝ 31/12/2010	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ 2012 ΕΝΑΝΤΙ ΟΦΕΙΛΩΝ 31/12/2011	ΜΕΤΑΒΟΛΗ 2012/2011	ΣΤΟΧΟΣ 2012	ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΤΗΣΙΟΥ ΣΤΟΧΟΥ
Α΄ΑΘΗΝΩΝ	14.385.923	13.196.657	-8,3%	30.170.912	43,7%
ΨΥΧΙΚΟΥ	19.092.068	17.818.823	-6,7%	38.447.907	46,3%
ΚΗΦΙΣΙΑΣ-ΑΓ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ	21.885.980	24.021.605	+9,8%	46.471.441	51,7%
Α΄ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	10.407.789	10.652.538	+1,5%	22.682.532	46,6%
Β’ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ-ΜΟΙΡΩΝ	13.325.125	18.009.267	+35,2%	28.360.629	63,5%
ΑΧΑΡΝΩΝ	7.087.352	9.141.789	+29%	13.995.733	65,3%
ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ-ΜΕΓΑΡΩΝ	10.005.488	12.547.475	+25,4%	13.995.733	62,5%
Α’-Γ’ ΠΑΤΡΩΝ, ΑΙΓΙΟΥ, ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ	20.784.236	26.131.582	+25,7%	43.635.259	59,9%
ΚΟΡΙΝΘΟΥ	8.315.183	10.875.256	+30,8%	17.570.890	61,9%
Α΄ΠΕΙΡΑΙΑ – ΣΟΕΤΣΩΝ-ΠΟΡΟΥ-ΑΙΓΙΝΑΣ	6.867.351	8.361.069	+21,8%	13.775.363	60,7%
ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ	12.035.516	15.512.616	+28,9%	24.058.357	64,5
ΓΛΥΦΑΔΑΣ (ΕΩΣ ΒΟΥΛΑ-ΒΑΡΚΙΖΑ-ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ)	18.866.258	21.372.719	+13,3%	37.071.212	57,7%
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕ 28 ΔΟΥ της ΧΩΡΑΣ	344.840.458	397.856.282	+15,4%	709.312.747	58,1%

ΠΙΝΑΚΑΣ 2
ΤΙ ΧΡΕΗ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Εισπράξεις έναντι παλαιών οφειλών (έως 31/12 περασμένου έτους)

ΔΟΥ	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ 2011 ΕΝΑΝΤΙ ΟΦΕΙΛΩΝ 31/12/2010	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ 2012 ΕΝΑΝΤΙ ΟΦΕΙΛΩΝ 31/12/2011	ΜΕΤΑΒΟΛΗ 2012/2011	ΣΤΟΧΟΣ 2012	ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΤΗΣΙΟΥ ΣΤΟΧΟΥ
ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ	57.885.747	76.910.309	+32,9%	133.780.251	57,5%
ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ	92.659.116	85.668.591	-7,5%	219.377.550	39,1%
ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΩΣ	24.398.545	34.244.266	+40,4%	53.584.296	63,9%
ΦΑΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ	12.509.134	18.320.256	+46,5%	30.797.898	59,5%
ΣΥΝΟΛΑ	187.452.543	215.143.423	+14,8%	437.539.995	49,2%

ΠΙΝΑΚΑΣ 3
ΤΙ ΧΡΕΗ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Εισπράξεις έναντι νέων χρεών (έτους 2012)

ΔΟΥ	ΝΕΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ (1/1/12-31/12/12)	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙ ΝΕΩΝ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ	ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ (ΣΤΟΧΟΣ 2012: 20%)
ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ	1.413.517.115	225.351.653	15,9%
ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ	5.833.264.775	150.934.823	2,6%
ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΩΣ	215.417.064	34.401.715	16%
ΦΑΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ	130.400.359	18.395.875	14,5%
ΣΥΝΟΛΑ	7.592.599.314	429.624.066	5,7%

πηγή

http://parapona-rodou.blogspot.com/2013/02/blog-post_8117.html#.UUMimYGwedF 

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ…(ξέρει ότι καταστρέφει τη χώρα και το απολαμβάνει!)    

 

 

                                                                              

Ας το ομολογήσουμε πλέον. Ο Αντώνης Σαμαράς δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικά επιχειρήματα. Είναι τόσο μάταιο να αντιπαρατεθείς πολιτικά μαζί του, όσο το να προσπαθείς να πείσεις με λογικά επιχειρήματα έναν αποδιοργανωμένο ψυχωσικό ότι αυτά που βλέπει και τον αγριεύουν είναι παραισθήσεις.

Η απώλεια επαφής του Σαμαρά με την πραγματικότητα δε συνιστά άλλοθι. Κι ο Χίτλερ ήταν παράφρων και ανισσόροπος, αλλά αν έφτανε σε δίκη δεν υπήρχε περίπτωση να αθωωθεί ή να τιμωρηθεί με εγκλεισμό σε ψυχιατρείο. Πρόκειται για το παράδοξο της συνειδητής…παραφροσύνης.

Η περίπτωση του Σαμαρά χρήζει άλλης προσέγγισης. Ξέρει ότι καταστρέφει τη χώρα και το απολαμβάνει. Πρόκειται για το σύνδρομο του Νέρωνα, με τη διαφορά ότι η περίπτωση Σαμαρά εμπεριέχει τα στοιχεία της μανίας καταδίωξης και της εκδικητικότητας.

Από το kartesios

Δε θα συγχωρήσει ποτέ ο Σαμαράς το γεγονός ότι οι Έλληνες έφτυσαν την ΠΟΛ.ΑΝ. του και δεν ασπάστηκαν τα παραληρηματικά του συνθήματα. Δε θα τους συγχωρήσει ποτέ το γεγονός ότι τον ανάγκασαν να επιστρέψει  ταπεινωμένος στο μαντρί του. Ότι δε δικαίωσαν την προσωπική του «επανάσταση» που την έκανε όταν βαρέθηκε να περιμένει στην κομματική επετηρίδα για να γίνει «σπουδαίος».

Πληρώνουμε απωθημένα μιας προσωπικότητας που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Όπως ο Χίτλερ ήταν γεμάτος με ψυχολογικά τραύματα εξ αιτίας του γεγονότος  ότι ενώ κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου παρασημοφορήθηκε δύο φορές δεν κατάφερε ποτέ να πάρει προαγωγή και παρέμεινε στάσιμος δεκανέας, έτσι και ο Σαμαράς θεωρούσε πάντα ότι του άξιζε κάτι καλύτερο.

Κι όπως ο Χίτλερ κατάφερε τελικά να εκδικηθεί όσους τον περιγελούσαν, έτσι και οι σύγχρονες συγκυρίες  έδωσαν στον Σαμαρά την ευκαιρία να μας εκδικηθεί. Ο Σαμαράς βλέπει παντού εχθρούς και νιώθει ελάχιστους ως φίλους. Νιώθει ανώτερος. Ευφυής. Και πάντα απορεί γιατί οι υπουργοί του «δεν συμμερίζονται τις αγωνίες του, είναι κατώτεροι των περιστάσεων, δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της στιγμής».

Σε ποια σοβαρή χώρα με σοβαρό πρωθυπουργό θα γινόταν είδηση ότι «ο πρωθυπουργός ξεκινά κύκλο των περιοδειών του σε υπουργεία»; (!!!) Ο Σαμαράς νιώθει ότι βρίσκεται τόσο ψηλά, ώστε έχει τη δυνατότητα να «σκύβει» πάνω από τα προβλήματα των υφισταμένων του και να τους δίνει λύσεις όποτε εκείνοι δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους.

Σε ποια σοβαρή χώρα ένας σοβαρός πρωθυπουργός θα δήλωνε μετά από όσα έχουν γίνει και γίνονται στις Σκουριές Χαλκιδικής ότι: «Ειδικά στη Χαλκιδική δεν υπάρχουν αντιρρήσεις ούτε για περιβαλλοντικούς λόγους ούτε για άλλους»;  Σε ποια σοβαρή χώρα, ύστερα απ’ όλα έχουν αποκαλυφθεί, κάποιος σοβαρός πρωθυπουργός θα έλεγε: «Κάποιοι δεν θέλουν στην χώρα να υπάρξουν επενδύσεις. Θέλουν να συνεχιστεί και να μεγαλώσει η ανεργία. Θέλουν να ερημώσει η χώρα. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι».

Ο Χίτλερ είχε τους Εβραίους. Ο Σαμαράς έπρεπε να βρει τους δικούς του Εβραίους για να γαληνέψουν τα συμπτώματα των συνδρόμων που τον κατατρέχουν. Τους βρήκε στα πρόσωπα των αριστερών, των αντεξουσιαστών, των πολιτών που αντιστέκονται, σε όσους τολμούν να ασκούν κριτική στις επιλογές του.

Δήλωσε ο Σαμαράς το εξής εφιαλτικό: « Διότι η εφημερίδα που πρόσκειται στο κόμμα του κ. Τσίπρα μας απειλούσε με “φυλακή”, πρωτοσέλιδα μάλιστα, αν κάνουμε εκείνο που γίνεται παντού αλλού στον υπόλοιπο κόσμο. Του έδειξα το δημοσίευμα αυτό μέσα στη Βουλή. Του έδωσα τη δυνατότητα να το αποκηρύξει. Δεν το έκανε».

Οι λέξεις σε μία χώρα με τόσο δραματικό πολιτικό παρελθόν, όπως η Ελλάδα, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Διαθέτουν ειδικό βάρος. Δηλώσεις αποκήρυξης υπέγραφαν όσοι  δεν άντεχαν τα σκληρά βασανιστήρια στη Μακρόνησο και στη Γυάρο. Δεν του αρκεί του Σαμαρά μία δήλωση διαφωνίας. Απαιτεί δήλωση αποκήρυξης! Και μάλιστα αποκήρυξης ενός δημοσιεύματος! Δηλαδή φανταστείτε τι θα απαιτούσε για να κάνει αποδεκτή μία άρνηση ιδεολογίας.

Θα μου πείτε «ήδη το απαιτεί». Τα ΜΑΤ είναι το πρώτο και μοναδικό του επιχείρημα σε κάθε  διαμαρτυρία. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής λειτουργούν ανενόχλητα. Έχετε δίκιο, λοιπόν. Όμως, άντε, μια ιδεολογία την κρύβεις. Το χρώμα σου πώς να το κρύψεις; Είναι δυνατόν να γίνει ξανθός ο Πακιστανός όσες μαχαιριές κι αν φάει από χρυσαυγίτες; Μα αυτό είναι το ζητούμενο. Η εξολόθρευση. Με κάθε τρόπο, οι «Εβραίοι» του Σαμαρά πρέπει να εξολοθρευτούν ή να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Διαφορετικά, τους περιμένουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στην αρχή των μεταναστών, στη συνέχεια των χρηστών ναρκωτικών, αύριο… ποιος ξέρει; Βέβαια, όποιος θέλει να είναι κοκαϊνομανής στο σαλόνι της έπαυλής του μπορεί να το κάνει και ταυτόχρονα να θεωρείτε «cool», «κύριος», «συνομιλητής», «πολύτιμος επενδυτής». Δεν ενοχλούν τα ναρκωτικά, αλλά η χρήση τους από φτωχοδιάβολους. Άλλωστε και ο Χίτλερ μισούσε τους ναρκομανείς, αλλά δεν τον ενοχλούσε ότι το δεξί του χέρι, ο Γκαίρινγκ, κατάπινε ναρκωτικά σαν καραμέλες.

Και τώρα που είπα «Χίτλερ» θυμήθηκα ότι για την προπαγάνδα του, όχι μόνο δεν του αρκούσε η επίσημη εφημερίδα του «Λαϊκός Παρατηρητής» (Völkischer Beobachter), αλλά σαφέστατα προτιμούσε να διαβάζει την πιο λαϊκίστικου χαρακτήρα εφημερίδα Der Stürmer, η οποία ειδικευόταν στην αντισημιτική προπαγάνδα. Σε αυτά τα καθεστώτα, λοιπόν, αρέσει η εξειδίκευση. Η στοχοποίηση του εχθρού με χαρακτήρα μονομανίας. Ο αρμόδιος επί του Τύπου, δε θα πρέπει να έχει ως προτεραιότητα να εξυμνεί τον Ηγέτη, αλλά να επιτίθεται στον αντίπαλο. Σε όλους μας πιστεύω πως κάτι θυμίζει αυτό.

Κι επειδή τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενο, βλέπω ότι μπορεί να παρεξηγηθώ με τις τόσες αναφορές στον Χίτλερ, νιώθω την ανάγκη να δηλώσω ότι δεν ταυτίζω τον Σαμαρά με τον Αδόλφο. Άλλωστε, ο Χίτλερ είχε ένα όραμα –φριχτό, απάνθρωπο, σιχαμερό, όμως όραμα – ενώ ο Σαμαράς απλώς καταστρέφει τη χώρα, θυσιάζει τις ημέρες μας και σπαταλά τις ζωές μας. Μια ακόμη σημαντική διαφορά τους είναι ότι ο Χίτλερ ήταν σχετικά κοντός ενώ ο Σαμαράς είναι σχετικά ψηλός. Βέβαια έχουν κοινό το τσουλούφι στα μαλλιά, αλλά πιστέψτε με, σύμπτωση είναι.http://paganeli.wordpress.com/2013/03/10/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7/

Τι να ήξερε η προγιαγιά, Αντώνη...;