Η ρήξη μπορεί να μην βρίσκεται πάνω στο τραπέζι, υπάρχει όμως μέσα στο συρτάρι.

1.Ο σύριζα έκανε μεγάλο λάθος που δεν προετοίμασε τον κόσμο για ρήξη.
2.Η ρήξη είναι σχεδιασμός και όχι μια ζαριά
3.Πάρτε τώρα την παράταση που σας δίνετε και εκμεταλλευτείτε την ως προς:

Α. Κάθαρση της διαπλοκής
Β. Καταστρώστε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο Β και C και D και κάντε τα γνωστά στον κόσμο

4.Φέρτε κοντά τον κόσμο που σας στήριξε
5.Επανέλθετε στην διαπραγμάτευση με τον κόσμο έμπρακτα στο πλευρό σας και την διαπλοκή στις τρύπες τους.

Για τα παραπάνω το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση.
Αν βλέπουμε όμως τα στελέχη της κυβέρνησης στα πανελ των καναλιών αυτό δεν δείχνει θέληση κύριοι.
Αποδείξτε στον κόσμο ότι έχετε θέληση και όρεξη!


Του Πέτρου Παπαβασιλείου στο altsantiri


Παρακολουθώντας με μεγάλη προσοχή τα σχόλια αναγνωστών γύρω από το ζήτημα της συμφωνίας (και των μέτρων που αυτή περιλαμβάνει) καταλήγω σε ένα βασικό συμπέρασμα: ότι η συμφωνία που φαίνεται να κλείνει η κυβέρνηση με τους δανειστές, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πιστή αντανάκλαση των ίδιων των αδιεξόδων της κοινωνίας, του εκλογικού σώματος, του ΣΥΡΙΖΑ, της Ευρώπης ολόκληρης.

Αν δεχθούμε ότι η λαϊκή εντολή που απέσπασε ο Αλέξης Τσίπρας στις 25 Ιανουαρίου ήταν η ανατρεπτική, ως ένα βαθμό, διαχείριση των πραγμάτων, εντός ευρώ, η συμφωνία που απέσπασε η κυβέρνηση, ακριβώς αυτή την εντολή εξυπηρετεί. Και εξηγούμαι:

-Το προηγούμενο διάστημα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κατηγορήθηκε πως υποπίπτει σε αντιφάσεις ή ότι δεν έχει σαφή προσανατολισμό. Πώς, όμως, θα αποφύγει κανείς τις αντιφάσεις, όταν ολόκληρο το οικοδόμημα της ευρωζώνης είναι μία αντίφαση απ΄ την κορφή ως τα νύχια; Ή όταν η Αθήνα όφειλε να βρει ισορροπία ανάμεσα σε τρεις θεσμούς με διαφορετικές προσεγγίσεις και συμφέροντα;

-Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να έχασε στους αριθμούς (μέτρα 7,9 δισ. ευρώ), κέρδισε όμως σε επίπεδο πολιτικών συμβολισμών. Ολόκληρος ο πλανήτης έμαθε το ελληνικό πρόβλημα και τις θέσεις της Αθήνας. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο στο άμεσο μέλλον. Ο πρωθυπουργός δεν διέθετε την πολυτέλεια του χρόνου ώστε να προλάβει να αναδειχθεί νικητής και στους αριθμούς. Με ποδοσφαιρικούς όρους, δεν είχαμε χρόνο να γυρίσουμε το ματσάκι. Οι σύμμαχοι αποδείχθηκαν δούρειοι ίπποι και η οικονομία είχε (και εξακολουθεί να έχει) ανάγκη τις δόσεις της.

-Ο σκληρός πυρήνας των αντιδραστικών της ευρωζώνης δεν υπέστη μεν ήττα, ωστόσο ένας από τους βασικούς εκφραστές του, ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, κινδυνεύει με περιθωριοποίηση, ενώ ο Γερούν Ντάϊσελμπλουμ είναι αμφίβολο εάν θα ανανεώσει τη θητεία του στην προεδρεία του Eurogroup. Από την άλλη, Φάϊμαν, Ολάντ, Μέρκελ, Μοσκοβισί και Σαπέν επισήμως μπορεί να τηρούν αποστάσεις, ανεπισήμως, όμως, φέρονται να έχουν αποδεχθεί πλήρως την ορθότητα των ελληνικών απόψεων.

-Οι επιλογές που είχε μπροστά του ο πρωθυπουργός, πλην της συμφωνίας, ήταν η ρήξη εντός ή εκτός ευρώ. Θα αποτύπωνε αυτή η κίνηση την εντολή των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου; Πόσο έτοιμη είναι, στα αλήθεια, η ελληνική κοινωνία να διαχειρισθεί μία τέτοια κατάσταση, με τα συλλαλητήρια «μένουμε Ευρώπη» και «μένουμε Ελλάδα» να διαδέχονται το ένα το άλλο; Εκτός αυτού, μία ρήξη, τώρα, ακόμα κι αν την επιδιώκαμε, θα προκαλούσε εμπλοκές, δεδομένου ότι η ταχύτερη τεχνική προεργασία για τη μετάβαση σε ένα άλλο νομισματικό καθεστώς απαιτεί τουλάχιστον ένα διάσημα έξι μηνών.

-Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τον κ. Τσίπρα στο να αποφύγει -στην παρούσα φάση- τη σύγκρουση: η δρομολόγηση των διαδικασιών που αφορούν στον αγωγό φυσικού αερίου και η (άμεσα) μελλοντική σύμπραξη με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ για την κατάρτιση ενός ειδικού και ανεξάρτητου προγράμματος χρηματοδότησης της Ελλάδας, μακριά από ΔΝΤ και δεσμεύσεις δημοσιονομικού χαρακτήρα. Το σχέδιο αυτό έχει ήδη συζητηθεί και θα επανέλθει μετά τον Μάρτιο του 2106.

-Όσο για το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, παραπέμπεται σε βάθος τετραετίας, γιατί αντικειμενικά και υποκειμενικά δεν είναι δυνατή η άμεση υλοποίησή του, τουλάχιστον σε όλες τις εκφάνσεις του. Όσοι «χτίσουν» την πολεμική τους πάνω στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα εκτεθούν στα μάτια της κοινής λογικής. Κάποιες εξαγγελίες έχουν ήδη πάρει σάρκα και οστά, ενώ κάποιες άλλες θα μετουσιωθούν σε ρυθμίσεις τους επόμενους μήνες.

Υ.Γ.1: Όταν κατηγορείς κάποιον πρέπει να είσαι σίγουρος ότι είχε άλλες καλύτερες επιλογές, αλλά δεν τις αξιοποίησε από άγνοια ή σκοπιμότητα.

Υ.Γ.2: Η ρήξη μπορεί να μην βρίσκεται πάνω στο τραπέζι, υπάρχει όμως μέσα στο συρτάρι. Και θα βγει, εάν δεν ευοδωθεί η υλοποίηση του ανεξάρτητου προγράμματος χρηματοδότησης, το οποίο αναφέραμε παραπάνω. Πάντως, όποτε κι αν επανέλθει, θα είναι καλύτερα προετοιμασμένη, θα συνοδεύεται από προσφυγές σε δικαστήρια – και πιθανότατα θα έχει τη σφραγίδα της λαϊκής ετυμηγορίας…