Η δύναμη της εικόνας είναι δίκοπο μαχαίρι.
Το αρχικό σοκ των εικόνων ακολουθεί η συνήθεια αυτών των εικόνων.
Η υπερβολική προβολή της δυστυχίας και ακόμη περισσότερο τα στημένα ρεπορτάζ οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αμφιβολία.
Η έκθεση στην βία των εικόνων φέρνει περισσότερη ανοχή όπως ακριβώς ένας πόλεμος όσο περισσότερο διαρκεί γίνεται πιο βάναυσος.
Βέβαια ούτε η πλήρης ανυπαρξία εικόνων βοηθά
Τα μάτια των προσφυγόπουλων έχουν δει την κόλαση κάτω εκεί και αυτό έχει αποτυπωθεί ανεξίτηλα στην παιδική τους ψυχή για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Υπάρχει δυο είδη δημοσιογράφων που πάνε με κακό σκοπό και όχι για να δείξουν αλληλεγγύη:
1.Όσοι θέλουν να προβάλουν την επικινδυνότητα των προσφύγων
2.Όσοι χρησιμοποιούν την δυστυχία των προσφύγων είτε για δικό τους οικονομικό όφελος είτε για μικροπολιτικούς σκοπούς.
Σκατόψυχες και οι δυο κατηγορίες
της Άντα Ψαρρά στην Εφημερίδα των Συντακτών
Από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής ανακοινώθηκε χθες η προσωρινή απαγόρευση πρόσβασης των ΜΜΕ στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων:
«Κατόπιν συνεννόησης με τους συντονιστές των Κέντρων Υποδοχής τόσο στα νησιά όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα, δεν θα δίνονται άδειες σε τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφους, προκειμένου να εισέρχονται στους χώρους όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες, μέχρι νεωτέρας».
Στη συνέχεια, το υπουργείο διευκρίνισε ότι το μέτρο είναι προσωρινό και πως ήταν αίτημα των εργαζομένων στα κέντρα, δεδομένου ότι τις ημέρες αυτές έχουν λόγω της αυξημένης ροής εξαιρετικά δύσκολο έργο:
«Μέριμνα των συντονιστών των κέντρων, αλλά και όσων εργάζονται σε αυτά είναι η κατά το δυνατόν διασφάλιση της καθημερινότητας των Ελλήνων πολιτών. Καθώς οι εργαζόμενοι στα κέντρα είναι ιδιαιτέρως επιβαρημένοι από την κρίση, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ζήτησαν να παραμείνουν για εύλογο χρονικό διάστημα απερίσπαστοι στο έργο τους. Σύντομα θα παρασχεθεί οργανωμένη δυνατότητα πρόσβασης».
Κατανοητό το αίτημα και ειδικά όταν επί μέρες τώρα ειδικά τα τηλεοπτικά συνεργεία έχουν αποδυθεί σε «αγώνα» δρόμου να εμφανίσουν την τραγικότητα των προσφύγων στο γυαλί, χωρίς προφανώς να ζητούν την οποιαδήποτε δική τους συναίνεση.
Συχνά οι τηλεθεατές παρακολούθησαν ακόμα και στημένα από κάποιους ρεπόρτερ «πλάνα» και επινοημένες ιστορίες που αφορούσαν όμως αληθινά πρόσωπα που έβγαζαν με το έτσι θέλω στο γυαλί.
Οπως, π.χ., η δραματική ιστορία μιας εγκύου που «αβοήθητη βρισκόταν στην προβλήτα του Πειραιά δίπλα στα σκουπίδια», ενώ στην πραγματικότητα η γυναίκα αυτή βρίσκεται υπό τη συνεχή φροντίδα δύο γιατρών!
Εξάλλου, με τις λέξεις χάος, σκουπίδια, αθλιότητα κ.λπ. συνοδεύονται τα τηλεοπτικά πλάνα διασποράς πανικού στους πολίτες, με τις συνεχείς αναφορές στους χιλιάδες πρόσφυγες που «απειλούν» τη ζωή μας.
Καλό είναι λοιπόν να σταματήσει η βίαιη εισβολή τηλεοπτικών συνεργείων μέσα στους χώρους φιλοξενίας με τον ίδιο τρόπο που δεν επιτρέπεται να μπαίνουν οι κάμερες ξαφνικά μέσα σε ένα ξενοδοχείο αστέγων ή σε έναν ξενώνα ή σε ένα κέντρο απεξάρτησης ή σε ένα γηροκομείο ή οπουδήποτε φιλοξενούνται ή περιθάλπονται ευάλωτοι άνθρωποι.
Είναι αστοχία του υπουργού που δεν επικαλείται, εκτός από την επιθυμία των εργαζομένων, και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον σεβασμό της ιδιωτικής στιγμής των ανθρώπων αυτών, ακόμα κι αν βρίσκονται σε κοντέινερ ή με έναν υπνόσακο σε έναν ασφαλή χώρο.
Οι ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας είναι ανοιχτοί για τους πρόσφυγες, όχι για κάθε έναν που θέλει να μεταδώσει ζωντανά πλάνα.
Για να μην παρεξηγηθούμε, εννοείται ότι αν ο οποιοσδήποτε πρόσφυγας βγει έξω από τον χώρο φιλοξενίας και συναινέσει στο να μιλήσει στα ΜΜΕ είναι προφανές ότι ελεύθερα θα το κάνει, όπως επίσης είναι αναγκαίο να καταγράφονται πλάνα με τις διαδρομές των προσφύγων, ειδικά όταν κινδυνεύουν από οποιαδήποτε βίαιη συμπεριφορά εναντίον τους.
Τέλος, καλό θα είναι η απαγόρευση να αίρεται όταν υπάρχει αίτημα επίσκεψης δημοσιογράφων στους χώρους για να διαπιστώνεται η εύρυθμη ή όχι λειτουργία των δομών.
Η ίδια δυνατότητα πρέπει να αποκατασταθεί σύντομα και για τα μέλη οργανώσεων που έχουν να προσφέρουν βοήθεια κάθε τύπου στα κέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου