Η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε

Η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε

Η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε   

Όχι η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε

                                     Εσύ με ψάχνεις

Εγώ ανεβαίνω την οδό Σταδίου

                                              ελπίζοντας

άλλη μια φορά

                         πως δεν θα ηττηθούμε

Εσύ με βρίσκεις, στη βροχή

        και στις οσμές  των δακρυγόνων,

μες στο πλήθος μόνο,

να υφαίνω

             τον ιστό της Ιστορίας

                                     Ν’ αντιστέκομαι

άλλη μια φορά

στους δνοφερούς αγγέλους

               που σιδερόφρακτοι ορμούν

στους ανυπεράσπιστους

                                      και στους νέους

Αχ στους νέους

με τα προδομένα όνειρα

                           και τα θλιμμένα μάτια 

Όχι η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε,

δεν θα ‘ρθει  όσο

                          τ’ απελπισμένα παιδιά

με φορτωμένα τα σακίδια

                          πετροβολούν κουράγιο

Ο αγώνας αγκομαχάει πνίγεται

                                            στη δυσωδία

όμως προχωράει

                               έστω κουταίνοντας

Ο τραυματισμένος σκύλος

          με κομμένο το πόδι προχωράει

Κι’ όσο προχωράει μένει ελεύθερος

                            και γι’ αυτό αήττητος

Όχι η ήττα δεν θα ‘ρθει απόψε,

τ’ απελπισμένα παιδιά

με το κουράγιο στα σακίδια

                              πετροβολούν απόψε

                            11 Νοεμβρίου 2012

                            Γιάννης Ποταμιάνος