ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΚΑΙ 12/1/2013

Περί Προπαγάνδας

Αναρτήθηκε από τον/την epikairos στο Ιανουαρίου 12, 2013

«Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις τους ανθρώπους είναι να τους φοβίσεις».
Νόαμ Τσόμσκι

«Εξήντα χιλιάδες επαναλήψεις κάνουν την αλήθεια».
Άλντους Χάξλει

«Στο παρελθόν οι άνθρωποι αλληλοεξοντώνονταν,
στον πολιτισμένο κόσμο αλληλοεξαπατώνται».
Σοπενχάουερ

Το 2002 στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, το κλίμα ήταν τεταμένο. Διάχυτη ήταν η ανησυχία για τις επιλογές της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με την μονομερή ανάληψη δράσης εναντίον του Ιράκ.
Ο καπνός από τη καταστροφή των Δίδυμων Πύργων μύριζε ακόμηστα έγγραφα και λόγια των αμερικανών διπλωματών και πολιτικών. Η απόφαση είχε ληφθεί. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ, ήταν έτοιμος να δώσει τη συνέντευξη με την οποία θα ανακοίνωνε στον κόσμο την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να εισβάλουν στο Ιράκ.
Τα ΜΜΕ είχαν ήδη λάβει τις θέσεις τους και περίμεναν να προσέλθει ο αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών. Το βήμα του αργό,σταθερό και το πρόσωπο του καθρέφτιζε τη σιγουριά και αυτοπεποίθηση καθώς έφθανε στο βήμα. Κάποιος του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. Ο Υπουργός
κοντοστάθηκε.
Ο προβληματισμός έκδηλος στο πρόσωπο του μετατράπηκε γρήγορα σε αμφιβολία η οποία έδωσε τη σειρά της στην αναποφασιστικότητα. Οι δημοσιογράφοι αντιλήφθηκαν επακριβώς του τι συνέβαινε. Πίσω ακριβώς από το βήμα στο οποίο θα έκανε την ανακοίνωση του ο Υπουργός Εξωτερικών βρισκόταν στις πραγματικές της διαστάσεις η Γκερνίκα του Πάμπλο Πικάσο.
Το έργο σύμβολο ενάντια στο πόλεμο, την ανθρώπινη κτηνωδία. Πως θα μπορούσε άραγε να εκφωνήσει το λόγο του για πόλεμο ενώ πίσω του οι μορφές των παιδιών της Γκερνίκα θα στοίχειωναν το χώρο και οι κραυγές των γυναικών θα διαπερνούσαν μέσω της εικόνας τις ψυχές όλου του κόσμου; Δεν το έκανε. Φανερά τρακαρισμένος, αμήχανος περίμενε στωικά για μια λύση.
Ξαφνικά διπλωμάτες των Ηνωμένων Εθνών κάλυψαν το πίνακα μ’ ένα πανί. Φίμωσαν το παρελθόν και ο Υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε τον πόλεμο. Τα διεθνή ΜΜΕ δεν εκφώνησαν ούτε σχολίασαν το συμβάν.

Αυτή είναι η Δύναμη της Τέχνης
Αυτή είναι η Δύναμη της Προπαγάνδας

Ο θαυμαστός καινούριος κόσμος «Στο παρελθόν οι άνθρωποι αλληλοεξοντώνονταν, στον πολιτισμένο κόσμο αλληλοεξαπατώνται». Τα λόγια του Σοπενχάουερ σκιαγραφούν εν μέρει τη σημερινή μας πραγματικότητα. Οι τεχνικές χειραγώγησηςκαι προπαγάνδας κατευθύνουν σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις.
Θ’ αποφύγουμε οποιουδήποτε είδους συνωμοσιολογία και θα ταξιδέψουμεμαζί σε ένα κόσμο που φαντάζει πραγματικός αλλα δεν είναι. Σε ένα νοητό κόσμο που κατευθύνει τη πραγματικότητα μας περισσότερο απ’ όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Σε ένα κόσμο όπου οι λέξεις πλάθονται σα πηλός, οι εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου γεννούν αποτελέσματα και οι χειρονομίες χαρίζουν δάκρυα στα μάτια ή γέλια στα χείλη.
Είναι δύσκολη η προσέγγιση και παρουσίαση ενός τέτοιου είδους θέματος καθότι εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε λαβύρινθους ιδεών και ο Μινώταυρος της προπαγάνδας παραμονεύει. Ωστόσο, ας αρχίσουμε με την εξής γενική παραδοχή: Οι πολίτες στις σύγχρονες τουλάχιστον κοινωνίες πρέπει να ενημερώνονται σωστά. Πρέπει όλοι να έχουν πρόσβαση στη ‘κοινωνία της πληροφορίας’, όλοι να έχουν το δικαίωμα έκφρασης και πάνω απ’ όλα επιλογής. Έχω την αίσθηση πως ουδείς πολιτικός θα διαφωνήσει επ’ αυτού.
Καθώς λοιπόν, ισχύουν όλα τα παραπάνωστη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, μπείτε στη θέση ενός πολιτικού. Είστε υποψήφιος και βρίσκεται σε αναζήτηση ψηφοφόρων. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που θέλετε είναι να γίνετε αναγνωρίσιμος, να μάθουν οι πολίτες τις ιδέες και τα πιστεύω σας, να σας εμπιστευτούν, να πιστέψουν σε εσάς και ακολούθως να σας ψηφίσουν.
Αρχίζει λοιπόν η αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου της πολιτικής: Η πειθώ. Χρειάζεται να πείσετε, είτε αξίζετε, είτε όχι. Κάπου εδώ λοιπόν αρχίζει η ιστορία μας. Κάπου εδώ ο ‘χαρακτήρας της φύσης’ του πολίτη και η παιδεία του δέχονται πανίσχυρα πλήγματα και οι ‘πόρτες της αντίληψης’ (Ουίλιαμ Μπλέικ) αναπλάθονται. Καλώς ήρθατε στη Δημοκρατία του σήμερα.
Ήδη ο Νόαμ Τσόμσκι στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 είχε χαρακτηρίσει τις σημερινές Δυτικές κοινωνίες ώς ‘χειραγωγημένες δημοκρατίες’, θέτοντας το κρίσιμο πρόβλημα της προσπάθειας επηρεασμού της κοινής γνώμης με τεχνικές ελέγχου και προπαγάνδας. Ο όρος προπαγάνδα (propagare που σημαίνει διαδίδω στα λατινικά) αντανακλά τη πολιτική, και όχι μόνο, χρήση των ΜΜΕ με σκοπό τον επηρεασμό της κοινής γνώμης προς τις επιταγές των κυβερνώντων.
Άμεσος στόχος είναι η θετική ανάδειξη των πολιτικών επιλογών και η διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης και κοινωνικής αποδοχής των εκάστοτε αλλαγών. Οι πρώτες κινήσεις μαζικού επηρεασμού της κοινής γνώμης εμφανίστηκαν με τα πατριωτικά συνθήματα της Γαλλικής Επανάστασης. Μετέπειτα, κατά τη διάρκεια του Ά Παγκοσμίου Πολέμου το βρετανικό Υπουργείο Προπαγάνδας χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως κινητήριος μοχλός των εξελίξεων και ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος έβαλε τα θεμέλια για τη χρήση της προπαγάνδας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.
Ο πολίτης μετατράπηκε εν μια νυκτί σε ‘στόχο’ προς χειραγώγηση. Ο Χίτλερ δήλωνε: ‘Χάρη στην προπαγάνδα πήραμε την εξουσία. Αυτή μας επέτρεψε να τη διατηρήσουμε. Και αυτή θα μας δώσει τη δυνατότητα να κατακτήσουμε το κόσμο. Η προπαγάνδα είναι το τρομακτικότερο όπλο στα χέρια αυτού που ξέρει να τη χρησιμοποιεί’.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του Δρ Γιόσεφ Γκαίμπελς, (Υπουργού Προπαγάνδας της χιτλερικής Γερμανίας): ‘Αν θέλουμε μια ιδέα να διεισδύσει στις μάζες, πρέπει να την επαναλαμβάνουμε συνεχώς και πάντα. Η προπαγάνδα δεν γνωρίζει περιορισμούς στην ικανότητα προσαρμογής της’.
Μετέπειτα οι τεχνικές προπαγάνδας γνώρισαν πρωτοφανή άνθηση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν το φόβο της ‘κόκκινης απειλής’ στρώνοντας το χαλί για τα χρόνια του μακαρθισμού και τις μετέπειτα στρατιωτικές επιλογές της. Το μότο της προπαγάνδας είχε ήδη δημιουργηθεί: Η συναίνεση της κοινής γνώμης δεν κερδίζεται, απλά κατασκευάζεται. Η διαχείριση των ‘φόβων των μαζών’, της ανασφάλειας και των επιθυμιών των πολιτών αποτελούν το στόχο για προσεκτική ενστάλαξη ‘σωστών αξιών’ στο σύνολο της κοινωνίας.
Ο Χίτλερ κάνοντας εκτενή χρήση προπαγανδιστικών μηχανισμών και τεχνικών χρησιμοποιώντας το ραδιόφωνο, απέτυχε στην εκστρατεία του. Ο λόγος αποτυχίας για πολλούς ήταν ένας: Δεν είχε στα χέρια του τη τηλεόραση. Η εμφάνιση της τηλεόρασης, των ΜΜΕ και των εταιριών μάρκετινγκ που γρήγορα στελέχωσαν εταιρίες image making (σύμβουλοι συμπεριφοράς και δημοσίων σχέσεων που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί) δημιούργησαν ένα νέο Σύμπαν. Μια νέα πραγματικότητα που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για τη κατεύθυνση της συμπεριφοράς και τη διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης για όλους μας. (Η τέχνη, η προπαγάνδα και οι συνέπειες)
[ Η κομμουνιστική Προπαγάνδα, είναι εχθρική προς τό άτομο. Τό πολεμά μέ σύστημα και προσπαθεί μέ όλους τούς δυνατούς τρόπους νά τό έξαφανίση μέσα σέ μιά ψυχολογικώς ομοιογενή Μάζα. ‘Αγωνίζεται να εξαφανίση τις διαφορές και τις αποχρώσεις μεταξύ των ατόμων και αν δώσει στο πλήθος μια μόνιμη σταθερή ομοιογένεια.
Οι κομμουνισταί επιχειρούν να μετατρέψουν την Μάζα από προσωρινό, σε μόνιμο φαινόμενο. Γι αυτό η προπαγάνδα τους προσπαθεί να επιτύχει την ατροφία του κριτικού πνεύματος, αντικαθιστώντας το από την τυφλή και φανατική πίστι. Ο Αριστοτέλης έλεγε ό,τι  “μίμησις σύμφυτος τοίς ανθρώποις έκ παίδων”
Η κομμουνιστική Ψυχοπολιτική μελέτησε εντατικά αυτήν την έμφυτη τάσι του ανθρώπου την “τάσιν ομοιώσεως”, για να δώσει στην Προπαγάνδα την τεχνική την δημιουργίας Ομοιογενών μαζών».
Η κομμουνιστική προπαγάνδα είναι μια Αγκιτάτσια διεξαγόμενη μονίμως, καθολικώς και αντιατομιστικώς.
Το Άτομο στον Κομμουνισμό: Στον κομμουνισμό, το Κράτος παραλαμβάνει τον άνθρωπο άπό τήν ώρα πού θα γεννηθή και προσπαθεί νά τόν εχη στά χέρια του ώς τήν ώρα πού θά πεθάνη. Τό έργο αρχίζει μέ τόν βρεφικό σταθμό, όπου ή ερ­γαζομένη μητέρα είναι ούσιαστικά ύποχρεωμένη άπό τόν τρόπο ζωής και εργασίας νά άφίση τό βρέφος της. Μετά τόν βρεφικό σταθμό, έρχεται ό παιδικός κήπος και τό νηπιαγωγείο.
Στά ιδρύματα αυτά τό παιδί δεν είναι πιά τό επίκεντρο τής προσοχής τής οικογενείας, άλλά τό νούμερο 5 ή 12, πού δικαιούται τό 1 /40 ή τό 1 /50 τής προσοχής πού δίδει ή βρεφοκόμος στήν ομάδα. Ετσι, άπό τά πρώτα του βήματα ό άνθρωπος ύποβάλλεται στή συνεχή επίδρασι του Κ. Κ. πού τόν μαθαί­νει νά ζή σάν μέλος μιας Μάζας, σάν εξάρτημα ενός τεραστίου μηχανισμού, σάν μόριο ενός παμμεγίστου οργανισμού. Τό έργο τής μαζοποιήσεως συνεχίζεται μετά τό σχολείο, μέ τις οργανώσεις τής νεολαίας, μέ τις πολλές και διάφορες ειδικές οργανώσεις και φυσικά μέ τό Κ. Κ.
[ © Γεώργιος Κ. Γεωργαλάς “Η Προπαγάνδα” Αθήνα 1967 ]
Υπό αυτές τις συνθήκες το να γνωρίζουμε τις τεχνικές, στο θέμα της ‘προπαγάνδας και τεχνικών χειραγώγησης’ κρίνεται αναγκαία.
Προπαγάνδα και Μαζάνθρωπος : «Ο συνειδητός και ευφυής χειρισμός των οργανωμένων συνηθειών και των απόψεων σχετικά με τις μάζες είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον απαρατήρητο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα.»
«Κυβερνόμαστε, τα μυαλά μας είναι φορμαρισμένα, οι προτιμήσεις είναι ήδη διαμορφωμένες, οι ιδέες μας είναι προτεινόμενες, κατά ένα μεγάλο μέρος από τα άτομα δεν έχουμε ακούσει ποτέ για αυτά. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η δημοκρατική κοινωνία μας οργανώνεται. Οι τεράστιοι αριθμοί των ανθρώπινων όντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως ομαλά λειτουργούσα κοινωνία. Οι αόρατοι κυβερνήτες μας είναι, σε πολλές περιπτώσεις, απληροφόρητοι της ταυτότητας των συντροφικών μελών τους στο εσωτερικό γραφείο.»
«Η οργάνωση της δημοκρατίας είναι τέτοια, ώστε τα μυαλά των πολιτών να μπαίνουν σε καλούπια»
«Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να πουληθεί προς μια κοινωνία, ακριβώς όπως και κάθε άλλο αγαθό»
«Ο μέσος πολίτης είναι ο πιο ευαίσθητος αισθητήρας που υπάρχει επί της γης. Ο ίδιος του ο νους είναι το μεγαλύτερο φράγμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό του υπάρχουν στεγανά διαμερίσματα, αδιαπέραστα από τη λογική. Η τάση του για απόλυτες απόψεις είναι το εμπόδιο που τον κάνει να μην λειτουργεί με βάση τη σκέψη και την εμπειρία του, αλλά μόνο με μαζικές αντιδράσεις» από τα βιβλία του Edward Louis Bernays «Προπαγάνδα», «Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση», «Αποκρυσταλλώνοντας την Κοινή Γνώμη»
Η αποτελεσματικότητα της προπαγάνδας έγκειται στο ότι απευθύνεται πολύ δυνατά, στο συναίσθημα. Μη φανταστείς δηλαδή πως ένας προπαγανδιστής χρειάζεται να έχει ατσάλινα επιχειρήματα και να σηκώνει το χέρι σε διδακτική στάση καθώς εξαπολύει ένα λογύδριο που δεν μπορείς να το “πιάσεις” από πουθενά διότι είναι αρτιότατο από άποψη λογικής – φιλοσοφίας. Αν απαιτεί ένα πράγμα η προπαγάνδα, αυτό είναι καλή γνώση ψυχολογίας και μόνον.
Η Πυθαγόρεια φιλοσοφία παροτρύνει το μαθητή να ρίξει φως στο άδυτο, να φέρει όλα αυτά που έχουν συσσωρευτεί εκεί στην επιφάνεια και να τα αντιμετωπίσει για να υπάρξει αρμονία. Είναι πολύ εύκολο να πούμε «απεταξάμιν την προπαγάνδα» εάν, μένουμε ήρεμοι όταν μας βομβαρδίζουν με ειδήσεις, ψάχνουμε μόνοι μας αυτό που μας ενδιαφέρει και το σημαντικότερο δεν αποσπάμε την προσοχή μας από τα υπαρκτά προβλήματα, τις πραγματικές μας ανάγκες ως ανθρώπινο είδος και τις πρωταρχικές αξίες της ζωής μας. Στο χέρι μας είναι να μπορέσουμε να ζήσουμε ελεύθερα μακριά από το «Μάτριξ» που έχουν δημιουργήσει οι προπαγανδιστές.

Απόσπασμα συνέντευξης του Τσόμσκυ, στο ζήτημα των μηχανισμών προπαγάνδας από τα ΜΜΕ σε ερώτηση δημοσιογράφου: Τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να διαρρήξουν αυτό το περίπλοκο και καλλωπιστικό πλαίσιο της προπαγάνδας και να φτάσουν πραγματικά στην αλήθεια;
Τσόμσκυ: Αυτό που έχει να κάνει κανείς είναι να υιοθετήσει απέναντι στους θεσμούς του, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ, των περιοδικών, των σχολείων και των κολλεγίων, την ίδια ορθολογική κριτική στάση που παίρνει απέναντι στους θεσμούς οποιασδήποτε άλλης εξουσίας. Η Θέληση να χρησιμοποιήσει κάποιος τη δική του έμφυτη νοημοσύνη και την κοινή αντίληψη για να αναλύσει, να εξετάσει λεπτομερώς και να συγκρίνει τα δεδομένα με τον τρόπο που αυτά παρουσιάζονται, πραγματικά αρκεί.
Αν τα σχολεία κάνουν τη δουλειά τους, την οποία βεβαίως δεν κάνουν, αλλά θα μπορούσαν, εφοδιάζουν τους ανθρώπους με τα μέσα της πνευματικής αυτοάμυνας. Θα αφιερώνονταν με μεγάλη ενεργητικότητα και εργατικότητα ακριβώς σ’ εκείνα τα πράγματα για τα οποία μιλάμε, έτσι ώστε οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σε μια δημοκρατική κοινωνία να έχουν τα μέσα μιας πνευματικής αυτοάμυνας απέναντι στο σύστημα.
Αυτό σημαίνει ότι κατά κάποιον τρόπο οι άνθρωποι δεν έχουν αναλάβει αυτό το καθήκον από μόνοι τους. Δεν πιστεύω πως πραγματικά είναι κάτι το πολύ δύσκολο. Πιστεύω πως μόλις κάποιος αντιληφθεί όσα συμβαίνουν και θέλει να κάνει το πρώτο βήμα για την υιοθέτηση μιας στάσης, που είναι απλώς εκείνη της κριτικής ευφυΐας απέναντι σε οτιδήποτε διαβάζει στην πρωινή εφημερίδα, στην αυριανή ή σε οτιδήποτε και ανακαλύψει τις ιδιοποιήσεις που υποκρύπτονται, τις αναλύσεις, ξαναλογαριάσει τα δεδομένα με την έννοια αν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα, και δεν τα βλέπει σαν απλές αντανακλάσεις του παραμορφωτικού πρόσματος του συστήματος της προπαγάνδας. Αμέσως μόλις κάποιος κάνει κάτι τέτοιο, ο κόσμος μάλλον ξεκαθαρίζει. Τότε μπορεί να γίνει ελεύθερο άτομο, όχι απλώς ο σκλάβος κάποιου συστήματος κατήχησης και ελέγχου.
Ο ρόλος των ΜΜΕ στην προπαγάνδα: Τα ΜΜΕ, είναι κατ’ αρχήν μεγάλες εταιρείες. Αποτελούν μέρος του μικρού δικτύου ατόμων και συμφερόντων, επιτυχημένων ιδιοκτητών της ιδιωτικής οικονομίας και κυβερνητικών στελεχών. Αν δεις τους ανθρώπους που βρίσκονται στις υψηλές θέσεις προγραμματισμού του κρατικού μηχανισμού κάτω από οποιανδήποτε κυβέρνηση, θα διαπιστώσεις ότι προέρχονται από τις αίθουσες συμβουλίων των επιχειρήσεων, των τραπεζών επενδύσεων, μισής ντουζίνας δικηγορικών εταιρειών οι οποίες υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα κ.ο.κ.
Αυτή είναι η ίδια ομάδα ανθρώπων, τα ίδια συμφέροντα, που είναι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Έτσι φυσιολογικά, μοιράζονται την ίδια αντίληψη για τον κόσμο και το γενικό συμφέρον. Αυτά σε ανώτατο επίπεδο.
Τώρα ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε χαμηλά, στο επίπεδο των συντακτών ύλης ή στο επίπεδο των δημοσιογράφων. Σ’ αυτό το σημείο ανακαλύπτεις πιέσεις για να συμβιβαστείς. Ένας νέος δημοσιογράφος θα μάθει γρήγορα ότι ορισμένα πράγματα είναι προς παρουσίαση και άλλα όχι. Μπορείς να πεις τα πράγματα μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο και δεν μπορείς να τα πεις με άλλους τρόπους.
Κι αυτό το μαθαίνεις από τους συντάκτες ύλης σου, τους ανθρώπους ακριβώς πάνω από σένα, οι οποίοι το έχουν μάθει από τους αποπάνω τους. Θυμήσου οι εταιρείες είναι το ιδιωτικό ισοδύναμο αυτού που αποκαλούμε φασισμό στην πολιτική σφαίρα. Η διαδικασία λήψης των αποφάσεων σε μια εταιρεία, είναι από τα πάνω προς τα κάτω. Δίνεις διαταγές που εκτελούνται από τους κάτω κλπ, και οι διαταγές τελικά έρχονται από τους ιδιοκτήτες.
Παραπέρα, τα ΜΜΕ έχουν μια αγορά. Αυτή η αγορά είναι οι άλλες εταιρείες. Η αγορά για τα ΜΜΕ είναι οι διαφημιστές. Θυμήσου, τα ΜΜΕ δεν βγάζουν τα λεφτά τους πουλώντας σε σένα και σε μένα. Στην πραγματικότητα, κάθε αγορά εφημερίδας ή περιοδικού συνήθως τους κοστίζει χρήματα. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον δουλεύει η πολιτική οικονομία των ΜΜΕ.
Η αγορά τους είναι οι διαφημιστές, η οποία τους θέτει έναν ακόμη περιορισμό. Θέλουν να διατηρήσουν μια σχέση με το κράτος, το οποίο διατίθεται φιλικά απέναντί τους. Υπάρχει μιας μορφής διείσδυσης από πάνω και από κάτω. Ακόμη και άτομα κινούνται μ’ αυτόν τον τρόπο.
Βεβαίως αυτό συμβαίνει γιατί αντιπροσωπεύουν τα ίδια συμφέροντα. Υπάρχει μια συνεχής ροή ανάμεσα στις αίθουσες συμβουλίων των εταιρειών, τους ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους, τα διευθυντικά στελέχη των ΜΜΕ και τους ανθρώπους που βρίσκονται στις κορυφές των ΜΜΕ, τις πανεπιστημιακές ελίτ που παίζουν το παιχνίδι σύμφωνα με τους κανόνες κλπ. Όλοι αυτοί ανήκουν στην ίδια προνομιούχα ελίτ. Κερδίζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αντιλαμβάνονται τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Εάν κάποιος από αυτούς βγει από τη γραμμή, αποκλείεται. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Αφορισμοί Περί Προπαγάνδας
*«Το μεγαλύτερο κατόρθωμα δεν είναι να πολεμήσεις και να νικήσεις σε όλες σου τις μάχες. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι να κάμψεις την αντίσταση του εχθρού χωρίς να γίνει μάχη».
–Σουν Τζου, Η τέχνη του πολέμου
*«Τα πιο επικίνδυνα ψέματα είναι ελαφρώς παραποιημένες αλήθειες»
- Γκεοργκ Κρ. Λίχτενπμεργκ
* «Ένα ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, όσο η αλήθεια βάζει ακόμα τα παπούτσια της»
- Μαρκ Τουέιν
* «Το μέσον είναι το μήνυμα»
-Μάρσαλ ΜακΛούαν
* « Αυτοί που ελέγχουν τα media έχουν ως στόχο τον κατακερματισμό της κοινωνίας, ώστε να μετατραπεί το άτομο σε παθητικό, απομονωμένο καταναλωτή… Ευτυχώς ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου αρνείται να υποβαθμιστεί σε παθητικούς καταναλωτές.»
-Νοαμ Τσόμσκι
* «Τηλεόραση είναι να παρεμβάλλεις ανάμεσα στις διαφημιστικές μεταδόσεις ένα υλικό, αρκετά ελκυστικό, έτσι ώστε οι διαφημίσεις να έχουν τηλεθέαση. Αυτό είναι όλο.»
- Piet Hien, Journal du Dimanche
* «Η τηλεόραση είναι η λογοτεχνία των αγραμμάτων, η κουλτούρα των ακαλλιέργητων, ο πλούτος των φτωχών, η κτήση των ακτημόνων, η αποκλειστική λέσχη για τις αποκλεισμένες μάζες.»
-Λι Λόβινγκερ
* « Το προϊόν των εφημερίδων είναι οι αναγνώστες, δεν είναι το περιεχόμενο. Οι αναγνώστες είναι το προϊόν που πωλείται από τους εκδότες στους διαφημιστές.»
-Μάικλ Αλμπερτ
* «Αληθινή δύναμη δεν είναι η δύναμη πάνω στα πράγματα, αλλά πάνω στους ανθρώπους… Δύναμη είναι το να κομματιάζεις το ανθρώπινο μυαλό και να το ξανασυναρμολογείς δίνοντάς του το σχήμα που επιθυμείς».
– Τζορτζ Όργουελ, 1984
* «Στην εποχή μας μια χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης».
– Ουμπέρτο Έκο
* «Η πένα είναι ισχυρότερη από το ξίφος».
–Φράνσις Μπέικον
* «Μια εικόνα της τηλεόρασης, σε αντιδιαστολή με τη λεπίδα της γκιλοτίνας, είναι δύο και τρείς και τέσσερις φορές πιο κοφτερή».
–Daniel Schneidermann
* «Κινηματογράφος: Τι υπέροχο εργαλείο προπαγάνδας για πώληση προϊόντος κάθε είδους».
–Ζωρζ Μελιές
*«Μόνο τα μικρά μυστικά χρειάζονται προστασία. Τα μεγάλα προστατεύονται από τη δημόσια δυσπιστία».
–Marshal McLuhan
* «Εξήντα χιλιάδες επαναλήψεις κάνουν την αλήθεια».
– Άλντους Χάξλει
* « Μπορείς να κοροϊδέψεις όλους τους ανθρώπους για κάποιο διάστημα, κάποιους ανθρώπους για πάντα, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».
–Αβραάμ Λίνκολν
* «Η μόνη ανεξάρτητη πράξη των μαζών θα είναι να εκλέγουν τον αφέντη τους και αμέσως μετά να ξαναγυρίζουν και πάλι στην κατάσταση της εξάρτησης τους».
–Alexis de Tolqueville
* «Η γονεοποίηση της εξουσίας και η βρεφοποίηση της κοινωνίας ήταν και παραμένει ο ιστορικά αμετάλλακτος στόχος όλων των διαχειριστών της εξουσίας, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές αμφιέσεις τους».
–Κλεάνθης Γρίβας
* «Ο ψυχολογικός σκοπός της τρομοκρατίας είναι η δημιουργία ενός κλίματος της αβεβαιότητας και ανησυχίας στις μάζες, το οποίο θα αυξήσει την επιρροή μας σε αυτές και θα επιτρέψει, με την κατάλληλη χειραγώγηση τους, να μας αποδεχτούν σαν λύση».
–Από ένα τρομοκρατικό εγχειρίδιο του Guerin-Serac. L1
terrapapers

«Ένα ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, όσο η αλήθεια βάζει ακόμα τα παπούτσια της» - Μαρκ Τουέιν

Αφορισμοί Περί Προπαγάνδας
*«Το μεγαλύτερο κατόρθωμα δεν είναι να πολεμήσεις και να νικήσεις σε όλες σου τις μάχες. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι να κάμψεις την αντίσταση του εχθρού χωρίς να γίνει μάχη».
–Σουν Τζου, Η τέχνη του πολέμου
*«Τα πιο επικίνδυνα ψέματα είναι ελαφρώς παραποιημένες αλήθειες»
- Γκεοργκ Κρ. Λίχτενπμεργκ
* «Ένα ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, όσο η αλήθεια βάζει ακόμα τα παπούτσια της»
- Μαρκ Τουέιν
* «Το μέσον είναι το μήνυμα»
-Μάρσαλ ΜακΛούαν
* « Αυτοί που ελέγχουν τα media έχουν ως στόχο τον κατακερματισμό της κοινωνίας, ώστε να μετατραπεί το άτομο σε παθητικό, απομονωμένο καταναλωτή… Ευτυχώς ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου αρνείται να υποβαθμιστεί σε παθητικούς καταναλωτές.»
-Νοαμ Τσόμσκι
* «Τηλεόραση είναι να παρεμβάλλεις ανάμεσα στις διαφημιστικές μεταδόσεις ένα υλικό, αρκετά ελκυστικό, έτσι ώστε οι διαφημίσεις να έχουν τηλεθέαση. Αυτό είναι όλο.»
- Piet Hien, Journal du Dimanche
* «Η τηλεόραση είναι η λογοτεχνία των αγραμμάτων, η κουλτούρα των ακαλλιέργητων, ο πλούτος των φτωχών, η κτήση των ακτημόνων, η αποκλειστική λέσχη για τις αποκλεισμένες μάζες.»
-Λι Λόβινγκερ
* « Το προϊόν των εφημερίδων είναι οι αναγνώστες, δεν είναι το περιεχόμενο. Οι αναγνώστες είναι το προϊόν που πωλείται από τους εκδότες στους διαφημιστές.»
-Μάικλ Αλμπερτ
* «Αληθινή δύναμη δεν είναι η δύναμη πάνω στα πράγματα, αλλά πάνω στους ανθρώπους… Δύναμη είναι το να κομματιάζεις το ανθρώπινο μυαλό και να το ξανασυναρμολογείς δίνοντάς του το σχήμα που επιθυμείς».
– Τζορτζ Όργουελ, 1984
* «Στην εποχή μας μια χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης».
– Ουμπέρτο Έκο
* «Η πένα είναι ισχυρότερη από το ξίφος».
–Φράνσις Μπέικον
* «Μια εικόνα της τηλεόρασης, σε αντιδιαστολή με τη λεπίδα της γκιλοτίνας, είναι δύο και τρείς και τέσσερις φορές πιο κοφτερή».
–Daniel Schneidermann
* «Κινηματογράφος: Τι υπέροχο εργαλείο προπαγάνδας για πώληση προϊόντος κάθε είδους».
–Ζωρζ Μελιές
*«Μόνο τα μικρά μυστικά χρειάζονται προστασία. Τα μεγάλα προστατεύονται από τη δημόσια δυσπιστία».
–Marshal McLuhan
* «Εξήντα χιλιάδες επαναλήψεις κάνουν την αλήθεια».
– Άλντους Χάξλει
* « Μπορείς να κοροϊδέψεις όλους τους ανθρώπους για κάποιο διάστημα, κάποιους ανθρώπους για πάντα, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».
–Αβραάμ Λίνκολν
* «Η μόνη ανεξάρτητη πράξη των μαζών θα είναι να εκλέγουν τον αφέντη τους και αμέσως μετά να ξαναγυρίζουν και πάλι στην κατάσταση της εξάρτησης τους».
–Alexis de Tolqueville
* «Η γονεοποίηση της εξουσίας και η βρεφοποίηση της κοινωνίας ήταν και παραμένει ο ιστορικά αμετάλλακτος στόχος όλων των διαχειριστών της εξουσίας, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές αμφιέσεις τους».
–Κλεάνθης Γρίβας
* «Ο ψυχολογικός σκοπός της τρομοκρατίας είναι η δημιουργία ενός κλίματος της αβεβαιότητας και ανησυχίας στις μάζες, το οποίο θα αυξήσει την επιρροή μας σε αυτές και θα επιτρέψει, με την κατάλληλη χειραγώγηση τους, να μας αποδεχτούν σαν λύση».
–Από ένα τρομοκρατικό εγχειρίδιο του Guerin-Serac. L1
terrapapers

οταν την νικη την περιμενουμε απο δωροδοκημενους παικτες...

Βάλε μέσα τον Αλέξη!

4 Ιουν, ’12 1:49 ΜΜ

Εγραψε: Pitsirikos

Όλη αυτή η ιστορία με τον Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου μου θυμίζει ποδοσφαιρικό αγώνα. Παίζει η Ελλάδα εναντίον όλων αλλά, βασικά, εναντίον του εαυτού της. Είναι το 89ο λεπτό του αγώνα, χάνουμε με 5-0 και είναι ολοφάνερο πως όλοι οι παίκτες μας είναι δωροδοκημένοι.



Κάτω από την πίεση της εξέδρας -που φωνάζει «βάλε μέσα τον Αλέξη»-, ο προπονητής αναγκάζεται να σηκώσει από τον πάγκο έναν πιτσιρικά, τον Αλέξη Τσίπρα, που εμείς δεν τον έχουμε δει ποτέ να παίζει αλλά έχουμε ακούσει πως στις προπονήσεις βγάζει μάτια και οι ειδικοί παραμιλάνε με το ταλέντο του.
Ο μικρός είναι στον ασβέστη, δένει τα κορδόνια του και ετοιμάζεται να μπει στον αγώνα.
Κάποιοι περιμένουν ο μικρός μέσα σε ένα λεπτό να περνάει συνέχεια συμπαίκτες και αντιπάλους και να βάλει έξι γκολ, ώστε να πάρουμε τη νίκη.
Μπορεί ο μικρός να βάλει έξι γκολ μέσα σε ένα λεπτό;
Όχι, δεν μπορεί. Αλλά μπορεί να αποδειχτεί η δωροδοκία και ο αγώνας να ξαναγίνει. Και αυτή τη φορά, οι δωροδοκημένοι θα είναι στην εξέδρα και ο μικρός θα παίζει από την αρχή.
http://pitsirikos.net/2012/06/%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B5-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7/

Καλή λευτεριά στους συλληφθέντες και κυρίως στους αιχμαλώτους

Του Θύμιου Καλαμούκη

Είναι πολύ αστείο και διασκεδάζω αφάνταστα όταν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θεωρεί τους προσαχθέντες και συλληφθέντες για την βίλα Αμαλία, παράνομους, ύποπτους, οπαδούς της ανομίας, εγκληματικά στοιχεία, κλπ. Και διασκεδάζω επειδήτο ίδιο κομμάτι θεωρεί νόμιμους τον Σαμαρά, τον Παπανδρέου, τον Βενιζέλο, τον Παπακωνσταντίνου, όπως νόμιμους θεωρούσε στο πρόσφατο παρελθόν τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Άκη Τσοχατζόπουλο και άλλους τιτάνες της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης, που έχουν εκλεχθεί από «λαϊκές πλειοψηφίες».

Η σχεδόν 20χρονη δημοσιογραφική εμπειρία μου, μου έχει μάθει να ορίζω μεδιαφορετικό τρόπο από τον συνήθη, έννοιες, όπως νομιμότητα, παρανομία, παραβατικότητα, περιθώριο, ενοχή. Στην δική μου λογική ένοχος δεν είναι ο 20χρονος, που αρπάζει την μολότοφ και την πετάει στην βιτρίνα της τράπεζας. Ένοχος είναι η τράπεζα. Και το λέω αυτό γνωρίζοντας ότι δεν βγαίνει κάτι με το σπάσιμο μιας βιτρίνας, γνωρίζοντας ότι μπορεί κάτω από την κουκούλα να υπάρχει παρακρατικός νεαρός, γνωρίζοντας ότι η κλεψιά των τραπεζών προς τους «πελάτες» τους, δεν θα σταματήσει ούτε με 1000 μολότοφ.

Τα λέω αυτά γνωρίζοντας ότι το πιο αποτελεσματικό όπλο, είναι ο συνειδητός και αποφασιστικός αγώνας, ο δύσκολος και επίμονος αγώνας, ο οποίος ξεκινώντας από τα απλά και τετριμμένα (απεργίες συγκεντρώσεις), θα μετεξελιχτεί σε εξέγερση και ίσως κάποτε και επανάσταση, για να εγκαθιδρυθεί μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση από τράπεζες και άλλα ευαγή ιδρύματα…

Από την εμπειρία μου επίσης έχω πειστεί, ότι όσο περισσότερο ακούω για «ανομία που πατάσσεται», τόσο κατανοώ ότι μια απίστευτη απάτη βρίσκεται σε εξέλιξη. Την ίδια ώρα που ο υπουργός Δένδιας, ανακοινώνει ότι συνέλαβε 1500 ύποπτα μπουκάλια! βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, το μεγαλύτερο πλιάτσικο των πηγών της χώρας και η πιο άγρια εξόντωση των εργαζομένων του τόπου.

Στην ομοιογένεια που επιχειρούν να επιβάλλουν, τα γνωστά κόμματα, τα γνωστά συμφέροντα και τα γνωστά κανάλια, πρέπει να υπάρχουν θύλακες αντίστασης, θύλακες αλληλεγγύης, θύλακες αγώνα. Χώροι λαϊκής συνάντησης, έκφρασης, δράσης και πολιτισμού. Κανένας τέτοιος χώρος δεν είναι ύποπτος. Σε κανέναν τέτοιο χώρο δεν γίνονται παράνομες πράξεις. Και αν ακόμη γίνονται, είναι υποδεέστερες και αριθμητικά ελάχιστες, σε σχέση με αυτές που διαπράττονται στα περίφημα σαλόνια της εξουσίας. Οι παράνομες πράξεις γεννιούνται και εκκολάπτονται άλλου. Σε άλλεςβίλες.

Η αμφισβήτηση του υπάρχοντος πολιτικού πλαισίου, δεν έχει ένα χρώμα, μια κατεύθυνση. Ξεκινά από πολλές αφετηρίες, έχει ποικίλες στοχεύσεις και μπορεί να φτάνει σε διαφορετικές αποστάσεις. Κάποιου η αμφισβήτηση φτάνει στην ρίζα, κάποιου στην επιφάνεια, κάποιου στην μέση. Αυτή η διαβάθμιση είναι ωραία αφορμή για συζήτηση, αναζήτηση τυχόν συγκλίσεων και κοινών πορειών. Αλλιώς ας πορεύονται χωριστά ή παράλληλα. Υπάρχει χώρος για όλους. Και κυρίως δρόμος.

ΥΓ. Οι «ανομίες» των μελών της Βίλας, δεν θα μου σβήσουν από το κάδρο, την αγωνία τους και τον αγώνα τους, το πείσμα τους, το μεράκι τους, την άρνηση με άποψη όλων όσων σερβίρονται από κανάλια και διαύλους. Οι διαφορετικές από τις δικές μου, απόψεις τους, δεν θα μου κρύψουν το θάρρος τους να ανακαταλάβουν την βίλα, ξέροντας ότι θα συλληφθούν από την αστυνομία και ξέροντας ότι θα περάσουν την γνωστή ταλαιπωρία στην ΓΑΔΑ και θα υποστούν το σημάδεμα για μια ζωή…

Στην τόσο ήρεμη, νωθρή, αποχαυνωμένη και προβλέψιμη Αθήνα της κρίσης, ήταν μια καλή αρχή για το δυσκολότερο έτος που μόλις ξεκίνησε.

Καλή λευτεριά στους συλληφθέντες και κυρίως στους αιχμαλώτους
http://www.ellinofreneia.net/details.php?id=5356 

κ Αντ. Σαμαρά : αντί να κάνεις γελοίες δηλώσεις, γιατί δεν πας να κυνηγήσεις τους ”φίλους” σου τους μεγαλοφοροφυγάδες, αυτούς που καλύπτει η άθλια κυβέρνησή σου;;;

Posted on 12/01/2013 by Λιακαδα ©

Ξεφυλλίζω την εφημερίδα της 6ης Ιανουαρίου ( που βρήκα ξεχασμένη πάνω στο κομοδίνο μου). Τελετή των n Φώτων. Πειραιάς. Διαβαζω τη δήλωση του πρωθυπουργού μας Αντ. Σαμαρά: «…Θέλω να στείλω μήνυμα ότι θα τα καταφέρουμε. Η επιχειρηματικότητα του Ελληνα και η αισιοδοξία και ενότητα που υπάρχει σήμερα ήταν πάντα τα εφόδια που μας έδιναν προκοπή και ευημερία και θα μας δώσουν και πάλι…»!!!!!!!!
Για ποιά ”επιχειρηματικότητα”, ”αισιοδοξία” και ”ενότητα”  , ποιού ‘Ελληνα, μιλάει ο παθολογικός ψεύτης;
Σε ποιά χώρα ζει;
Μα τόσο πολύ δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, ζώντας στον ”γυάλινο κόσμο” του;
Οι Καλαματιανοί μυστικοσύμβουλοι του, τόσο ανίκανοι είναι  πια ; Μα ένας δεν βρίσκεται να του ανοίξει τα μάτια;;  ( εκτός και αν επιθυμούν κι αυτοί να του τα βγάλουν!)

κ Αντώνη Σαμαρά : αντί να κάνεις γελοίες δηλώσεις, γιατί δεν πας να κυνηγήσεις τους ”φίλους”   σου  τους μεγαλοφοροφυγάδες, αυτούς που καλύπτει η άθλια κυβέρνησή σου;;;
Λένε πως πρέπει να σεβόμαστε τους ”θεσμούς”. Αλλά τι γίνεται όταν οι ….”θεσμοί”  αυτοί ΔΕΝ σέβονται τον  λαό και Σύνταγμα; Ο εικονιζόμενος Παπούλη(ας) αποδείχτηκε Ανίκανος στις πλέον δύσκολες ώρες της ιστορίας του τόπου μας, όχι μόνον δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Διακοσμητικός θα μου πει ίσως κάποιος, ο ρόλος του! Δεν αντιλέγω. Μπορούσε όμως  να αναπέμψει στη Βουλή προς επανεξέταση νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από αυτήν ( ειδικά τα μνημόνια) εκθέτοντας και τους λόγους επαναπομπής. Αντί να κάνει όμως το καθήκον του, προτίμησε  να ταυτιστεί με το βρώμικο πολιτικο-οικονομικό σύστημα της χώρας                        ( αναπόσπαστο μέλος  του οποίου υπήρξε στο παρελθόν και ο ίδιος σαν πιστό σκυλάκι  του Ανδ. Παπανδρέου -μην ξεχνάμε το περίφημο   “τι  ώρα είναι ρε παιδιά; ” … ‘Οτι ώρα επιθυμείς  εσύ Πρόεδρέ μου! )  συμμετέχοντας έτσι στην  εξαθλίωση – προδοσία του  Ελληνικού λαού.
Η σκέψη τους και μόνο μου προκαλεί μια αναστάτωση στο στομάχι-κάτι σαν αναγούλα  ! Άντε να δούμε πως θα κοιμηθούμε και απόψε με τέτοιες σκέψεις …
Αγανακτησμένη διπλώνω την εφημερίδα και σβύνω το φως.
Καληνύχτα Ελληνάκο μου!
Καλό ξημέρωμα!
Να ευχηθώ και ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ;;;  Δεν θα είναι υπερβολή νομίζω!
http://xeimwniatikhliakada.wordpress.com/2013/01/12/%CE%BA-%CE%B1%CE%BD%CF%84-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B4%CE%B7/ 

ΤΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑ...

Πάμε να τους χαλάσουμε τη "φιέστα"!

ΕΠΑΜ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ!

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

 

 

11-1-2013

 

Συναγωνιστές/στριες,

 

έχουμε τη μεγάλη ευτυχία να παρευρεθούμε την Δευτέρα, 14-1-2013 σε μια λαμπρή τελετή! Οι δωσίλογοι έχουν "πάρτυ"

και σκοπεύουν να αλληλοβραβευθούν.

 

Ο ΙΟΒΕ που είχε Πρόεδρο τον Στουρνάρα, βραβεύει τον Παπαδήμο για τα κατορθώματά του. Είμαστε καλεσμένοι

όλοι οι Επαμίτες και οι Επαμίτισες, καθώς και άλλα Κινήματα και Φορείς.

 

Επειδή είμαστε πολλοί και αγριεμένοι, δεν θα μας δεχθούν στις ζεστές αίθουσες με τα μεζεδάκια και τα ποτά.

Δεν μπορούμε όμως να λείψουμε απ΄αυτή τη βράβευση και θα συγκεντρωθούμε απέξω, στο κρύο, στην 

Πλατεία Κεφαλαρίου στην Κηφισιά με τις σημαίες, τα πανό, τις πικέττες και τις ντουντούκες μας.

 

Πάμε να τους χαλάσουμε τη "φιέστα"!

 

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ την Δευτέρα 14-1-2013 στις 18.00 στο Αλσος Κηφισιάς (Τροχονόμος), 

προκειμένου να πάμε με πορεία στο χώρο της "τελετής".

 

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Το Οργανωτικό Γραφείο

 http://dimtris-kypriotis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_5116.html

Πυρήνες της Ξυλόσομπας.η προκηρυξη τους στον πιτσιρικο

Ανάληψη ευθύνης για τις εμπρηστικές επιθέσεις σε σπίτια δημοσιογράφων

Πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για το χτύπημα με εμπρηστικούς μηχανισμούς με γκαζάκια στα σπίτια πέντε δημοσιογράφων. Η προκήρυξη στάλθηκε στο mail του pitsirikos.net. Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
Για να μην γράφουμε τα αυτονόητα, είμαστε κατά του βάρβαρου καπιταλισμού που οδηγεί όλο και περισσότερο κόσμο στην εξαθλίωση. Φόροι, αύξηση των τιμών, ιδιωτικοποιήσεις, ΔΝΤ και δεν συμμαζεύεται.
Οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι πρέπει να πληρώσουν όπως και τα σιχαμένα αφεντικά τους αλλά τα γκαζάκια στα σπίτια των συγκεκριμένων δημοσιογράφων τα βάλαμε για άλλο λόγο.
Αυτοί οι πέντε δημοσιογράφοι είναι μεροκαματιάρηδες άνθρωποι. Είναι κομμάτι του λαού.
Σκεφτήκαμε πως δεν θα έχουν χρήματα να βάλουν πετρέλαιο και θα κρυώνουν οι καημένοι.
Βάλαμε τα γκαζάκια στα σπίτια τους για να τους ζεστάνουμε. Να ζεσταθεί το κοκαλάκι τους.
Βέβαια, θα μπορούσαν να ζεσταθούνε με ξύλα αλλά θα ήταν κρίμα να κόψουν τα δέντρα που πονάνε όταν τα κόβεις γιατί έχουν αισθήματα κι αυτά.
Θα ζεστάνουμε πολλούς δημοσιογράφους φέτος. Αυτό ήταν μόνο η αρχή.
«Το σεξ είναι βρώμικο μόνο όταν δεν πλένεσαι» – Μαντόνα
Πυρήνες της Ξυλόσομπας
(Ευχαριστώ τους Πυρήνες της Ξυλόσομπας που έστειλαν την προκήρυξη σε εμένα αλλά, βρε παιδιά, από χτες κυκλοφορεί πάλι η Ελευθεροτυπία. Σε αυτούς έπρεπε να στείλετε την προκήρυξη, που έχουν και την αποκλειστικότητα στις προκηρύξεις. Να στηρίξετε και την κυκλοφορία της εφημερίδας. Πάντως, πολύ τσαπατσούλικη η προκήρυξη, όπως και το χτύπημα. Κάνει μπαμ πως είστε κυπατζήδες. Α ναι, και καταδικάζω τη βία.)
http://pitsirikos.net/2013/01/%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CE%B8%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5/ 

Το μόνο που με τρομάζει είναι η ερώτηση όταν μεγάλωσει η κόρη μου : εσυ μπαμπά τότε τι έκανες .

Συγκέντρωση στο Σύνταγμα Δευτέρα 14/1/2013! Γιατί ο λαός δεν παραιτείται!!!

asimbibastos news

Ελπιδοφόρο μήνυμα έρχεται από τους απλούς πολίτες που καλούν όλους τους Έλληνες την ερχόμενη Δευτέρα 14/1 σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν και να εναντιωθούν ενεργά στο επαίσχυντο νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση την ίδια μέρα στην βουλή και αφορά την υποθήκευση της κρατικής περιουσίας (δείτε εδώ) καθώς και άλλα βάρβαρα μέτρα (όπως κατάργηση της αναστολής πλειστηριασμών για 1η κατοικία και την αναστολή εξώσεων σε εμπορικά καταστήματα.).

Δείτε εδώ την σχετική ανακοίνωση που αναρτήθηκε μόλις πριν λίγη ώρα!

Όλοι στον δρόμο! Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013 Ώρα 6 μ.μ. 

και όσο αντέξει!

Ελάτε να συμμετέχουμε όλοι!!! Μας αφορά όλους ! 
Μας κλέβουν την πατρίδα και μαζί την ζωή και το μέλλον μας! 
Μας θέλουν ξένους στον τόπο μας!!!
Χωρίς πατρίδα, χωρίς Σύνταγμα , να δουλεύουμε τζάμπα (Πέτρος Δούκας) σε μια απέραντη ελεύθερη οικονομική ζώνη!!!
Αυτή την ανάπτυξη ονειρευόμαστε; Σκλάβοι στην ίδια μας την χώρα;;;
Και μην πείτε ότι προσπαθήσαμε και αποτύχαμε... είναι ντροπή! Σκεφτείτε τους αγώνες των πατεράδων και παππούδων μας για αυτή την χώρα... Για την ελευθερία μας... Τους μοιάσαμε εμείς έστω και στο ελάχιστο;;; 
Η πρόκληση είναι μπροστά μας... Μετά δεν θα υπάρχει καμιά δικαιολογία...

Όλοι μαζί ενωμένοι έστω και την τελευταία στιγμή , μπορούμε να τα καταφέρουμε!!!

Angie Kamba
Παιδια ,το ξερω οτι θα ειμαστε λιγοι , ειμαι ρεαλιστρια ,ξερω πως μια χουφτα Ελληνες ειμαστε .Αλλα παρ'ολα αυτα ,και το λεω μεσα απο τη ψυχη μου ,δε μπορω ,δε το αντεχω να μην ειμαι εκει που προδιδουν τη πατριδα μου ,εκει που κλεβουν την ελευθερια απο τα παιδια μου .
Στην ερωτηση και τι θα κανουμε ,εχω μια απαντηση .Ας το σκεφτει ο καθενας απο εμας σημερα μονος του ,και ας το συμφωνησουμε μεσα στο Σ/Κ .
Μπορουμε απλα να παραδοθουμε ,ή να κανουμε εναν μεγαλο θορυβο !!
Οτι κανουμε θα το κανουμε γιατι πιστευουμε στην Ελευθερια ως Υψιστο Αγαθο.

 

Antonis Lakos Το μόνο που με τρομάζει είναι η ερώτηση όταν μεγάλοσει η κόρη μου : εσι μπαμπά τότε τι έκανες .
Δεν φοβάμαι τίποτα άλλο και θα παλέψω για να μην φοβάμαι ούτε τότε τι θα απαντήσω . Μια χούφτα ανθρώπων πάντα άλλαζε την Ελλάδα και τον κόσμο , ειρθε η σειρά μας πάρτε το απόφαση

Αναρτήθηκε από ασυμβίβαστος
http://asimbibastosnews.blogspot.gr/2013/01/1412013.html#more 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΟΛΟΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 12-01-2013

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΟΛΟΙ

12-01-2013

Μεγκάλο πινγκ-πονγκ

Μεγκάλο πινγκ-πονγκ

Πινγκ:

Επειδή ορισμένοι -περιλαμβανομένου του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ- συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι το Μega ζήτησε και πήρε τραπεζικό δάνειο 98 εκατομμυρίων ευρώ, ας επαναλάβουμε την αλήθεια, με την ελπίδα ότι θα γίνει αντιληπτή, αυτή τη φορά. Η ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ ζήτησε δάνειο 10 εκατομμυρίων και πήρε 8,5 εκατομμύρια, καθώς το υπόλοιπο 1,5 αποτέλεσε την τραπεζική προμήθεια.

Πονγκ:

H εταιρεία Τηλέτυπος Α.Ε. ανακοινώνει τη σύναψη κοινού ομολογιακού δανείου ύψους 98 εκατ. ευρώ. Το προϊόν του ομολογιακού δανείου θα χρησιμοποιηθεί για την αναχρηματοδότηση του συνολικού υφιστάμενου τραπεζικού δανεισμού καθώς και για τη χρηματοδότηση γενικών επιχειρηματικών σκοπών της εταιρείας. 

Διευκρινιστικό πονγκ:

Επί της από 3 Ιανουαρίου 2013 ανακοινώσεως της εταιρείας Τηλέτυπος Α.Ε. διευκρινίζεται ότι εκ των 98 εκατ. ευρώ μόνο τα 10 εκατ. ευρώ αφορούν αύξηση του δανεισμού, τα υπόλοιπα 88 εκατ. ευρώ αφορούν αναχρηματοδότηση του προϋφιστάμενου ισόποσου τραπεζικού δανεισμού της εταιρείας. 

Απορία: δηλαδή άμα τα λεφτά τα παίρνεις για αναχρηματοδότηση προϋφιστάμενου δανεισμού δεν λογίζονται για δανεικά; Χρωστούσα 88 τα οποία έπρεπε να ξοφλήσω, δεν είχα να τα ξοφλήσω, μου δώσαν οι τράπεζες 88 με τα οποία ξόφλησα εκείνα που χρωστούσα. Αυτά τα τελευταία 88, αν δεν λέγονται "δάνειο", πώς λέγονται;

Επιστρέφουμε στο παιχνίδι μας. Πινγκ:

Η αλήθεια είναι ότι ο σταθμός ζητούσε δάνειο 10 εκατομμυρίων εδώ και ενάμισυ χρόνο και, τελικά, πήρε 8,5. Το υπόλοιπο 1,5 εκατομύριο κρατήθηκε ως προμήθεια από τις πέντε τράπεζες. 

Πονγκ:

Υπάρχει άλλη εταιρεία -στην Ελλάδα και στον κόσμο ολάκερο- που να πληρώνει 15% (!!!) προμήθεια για να πάρει ένα δάνειο; ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ; Και που το ΔΣ της εταιρείας να είναι ακόμα στη θέση του;

Πινγκ:

Για να δώσουν αυτά τα 8,5 εκατομμύρια οι πέντε συνολικά τράπεζες απαίτησαν ως εγγύηση το μυθικό ποσό των 140 εκατομμυρίων ευρώ! 

Πονγκ:

Ξανά: υπάρχει άλλη εταιρεία που να δίνει εγγυήσεις δεκαεξήμισι (!!!) φορές το ύψος του κεφαλαίου που δανείζεται, και που οι μέτοχοί της να μην έχουν εκτελέσει ακόμη τα μέλη του ΔΣ;

(ενώ, λέω εγώ τώρα, εγγυήσεις 140 εκατομμυρίων για δάνειο 98 είναι πολύ πιο κοντά στη συνήθη τραπεζική πρακτική, μια που οι εγγυήσεις δεν ασφαλίζουν μόνο το κεφάλαιο αλλά και τους τόκους)

Πινγκ:

Το Μega έδωσε τις εγγυήσεις αυτές, υποθηκεύοντας ακόμη και την ταινιοθήκη του -η αξία της οποίας αποτιμάται σε πάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ. 

Πονγκ:

Θα ήθελα πάρα μα πάρα πολύ να διαβάσω την έκθεση των τραπεζικών στελεχών που αποτίμησαν την αξία της ταινιοθήκης του μεγάλου καναλιού. Εναλλακτικά, θα ήθελα να μου σφυρίξει κάποιος τα ονόματα των στελεχών των τραπεζών που την υπογράφουν για να τα ρωτήσω: άμα δώσω ως εγγύηση το περιεχόμενο αυτού εδώ του ιστολογίου, ας πούμε, πόσο δάνειο δικαιούμαι; Δεν έχω βλέψεις για τα απιθανομμύρια του μέγκα, καμιά διακοσιαριά χιλιαρικάκια μου φτάνουν.

(έχω πάντως μια ελαφριά υποψία ότι τα στελέχη των τραπεζών που έκαναν αυτήν την αποτίμηση δεν πρέπει να κοιμούνται και πολύ ήσυχα τα βράδυα).

Πινγκ:

Φανταζόμαστε ότι τουλάχιστον τώρα θα σταματήσει η προπαγάνδα περί δήθεν χαριστικού δανείου 98 εκατομμυρίων σε μια εταιρεία με θετικό EBIDTA 41.364.912, που σήμερα (αλλά και εδώ και 24 χρόνια) εξυπηρετεί κανονικότατα τις τραπεζικές της -και άλλες- υποχρεώσεις. 

Πονγκ:

...Στο εννεάμηνο του 2012, ο κύκλος εργασιών της Τηλέτυπος (Mega Channel) υποχώρησε από τα 74,4 στα 64,4 εκατ. ευρώ, τα λειτουργικά αποτελέσματα (EBIT) ήταν ζημιογόνα (από το -1,5 στα -7 εκατ. ευρώ) και οι καθαρές ζημίες διευρύνθηκαν από τα 12,5 στα 15,6 εκατ. ευρώ. Αρνητικές κατά περίπου 10 εκατ. ευρώ ήταν και οι ελεύθερες ταμειακές ροές της περιόδου, οι οποίες ωστόσο καλύφθηκαν από περίπου ισόποση αύξηση κεφαλαίου με καταβολή μετρητών. Παρά την προαναφερόμενη φετινή αύξηση κεφαλαίου από τους μετόχους, ο ορκωτός ελεγκτής επισημαίνει το ενδεχόμενο ανεπάρκειας του κεφαλαίου κίνησης μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες.

Κι άλλο πονγκ:

Πάντως, να σημειώσουμε ότι όποιος διάβασε το δελτίο των αποτελεσμάτων είχε αναμφίβολα μια σαφή εικόνα των προβλημάτων που παρουσίαζε η εισηγμένη (θέματα ρευστότητας, μεγάλες ζημίες που θα ήταν μεγαλύτερες αν δεν άλλαζε ο τρόπος λογιστικού χειρισμού, ζητήματα επισφαλών απαιτήσεων κ.λπ.). 

Και ξανά πονγκ:

Σε μείωση του κύκλου εργασιών της (από 112,1 το 2010 σε 90,5 εκατ. ευρώ πέρυσι) και σε ζημιογόνο αποτέλεσμα (-20,4 εκατ. έναντι -27,4 εκατ. ευρώ το 2010) υποχρεώθηκε η Τηλέτυπος, ως αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης που πλήττει τον κλάδο των μέσων μαζικής ενημέρωσης....Οι συγκρινόμενες ζημίες μάλιστα της Τηλέτυπος ήταν το 2011 σαφώς μεγαλύτερες από εκείνες του 2010. Απλά, η υποχώρηση των λογιστικών ζημιών οφείλεται σε αλλαγή λογιστικού χειρισμού.

Και λίγο πονγκ ακόμα:

Η βαθιά κρίση που πλήττει τον κλάδο των media δεν άφησε ανεπηρέαστη την πορεία της Τηλέτυπος (Mega Channel), η οποία το πρώτο φετινό τρίμηνο υποχρεώθηκε σε υποχώρηση κύκλου εργασιών και σε ζημιογόνο αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, ο κύκλος εργασιών του πρώτου φετινού τριμήνου μειώθηκε στα 25,3 εκατ. ευρώ από 36,17 εκατ. κατά την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, τα λειτουργικά αποτελέσματα (EBIT) διαμορφώθηκαν στα -3,5 εκατ. (έναντι +2,2 εκατ. ευρώ) και τα καθαρά αποτελέσματα σε -6,6 εκατ. ευρώ (έναντι κερδών 429 χιλ. ευρώ).

Συμπληρωματικό πονγκ:
Μα τι είναι πάλι αυτό το ΕΒΙΤDA τέλος πάντων; Εδώ:

Consequently, EBITDA is often used as an accounting gimmick to dress up a company's earnings. When using this metric, it's key that investors also focus on other performance measures to make sure the company is not trying to hide something with EBITDA.

Και στα ελληνικά:

Σύμφωνα με τον κ. Nικόλαο Hρ. Γεωργιάδη υπευθύνου ανάλυσης αγοράς και μετοχών του Investment Research Analysis (www.irag.gr), "οι εταιρείες που αποτελούν τους ένθερμους οπαδούς της λειτουργικής κερδοφορίας (EBITDA) είτε βρίσκονται σε ένα μεταβατικό στάδιο υψηλών επενδύσεων, προκειμένου να εμφανίσουν στο μέλλον ισχυρότερη τελική κερδοφορία (καθαρά κέρδη μετά από φόρους) είτε υποφέρουν από χρόνια προβλήματα υψηλών χρεωστικών τόκων, αρνητικών υπεραξιών και αποσβέσεων, τα οποία δεν καθίσταται εφικτό να επιλυθούν με επωφελή τρόπο στο προσιτό μέλλον". 

Και λίγο ακόμα:

Eίναι ενδεικτικό ότι το οικονομικό έτος 2000, από τις 147 εταιρείες που υπέπεσαν στην αντίληψη του διεθνούς οίκου αξιολόγησης Moody's να έχουν κηρύξει πτώχευση στις αμερικανικές αγορές, οι περισσότερες εξ αυτών αποδείχθηκε, εκ των υστέρων, ότι δανείσθηκαν κεφάλαια με κριτήριο τις επιδόσεις τους σε επίπεδο EBITDA.

ΟΚ. Καταλάβαμε. Επίλογος με καλό χιούμορ:

Εκτός πια και αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιος άλλος θα ήθελαν να κλείσει το Μega, διότι τους δυσαρεστεί η κριτική φωνή του.  http://xasodikis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_11.html

Ας ψηφίσουμε τους χασάπηδες.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΦΑΧΤΑ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ.

Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΙΟΥΤΩΝ

Ελευθερη μετάφραση από

http://doppiocieco.blogspot.it/2013/01/il-silenzio-dei-prosciutti.html

Η φάτσα του Μόντι μου θυμίζει εκείνη τη ταινία του Κάρπεντερ «ζουν ανάμεσά μας – they live” όχι τόσο γιατί ο Μόντι είναι άλιεν, ο Μόντι είναι πολύ «γήινος», αλλά γιατί όταν τον βλέπω νομίζω πως βλέπω την υδατογραφία  ενός ζόμπι με τα κοφτερά  δόντια πεινασμένο για αίμα, ένας που πίσω από το ανθρώπινο προσωπείο κρύβει τη πραγματική του φύση του αρπακτικού και τις πραγματικές του προθέσεις.  Κι αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία,  , εκλέγουμε τους χασάπηδες μας, γιατί δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε και γιατί το χασάπικο μοιάζει η μόνη εφικτή πραγματικότητα.  Επίσης ο χασάπης έχει καλό παρουσιαστικό,  είναι  καθησυχαστικός κι ευλογεί τα ράσα του.

Κοιτάξτε τον Μπερσάνι και τον σταυλάρχη του τον  Βέντολα,  κανένας άνθρωπος  υγιής στο μυαλό δεν θα μπορούσε να καταπιεί το παραμύθι πως για να σωθεί η Ιταλία είναι απαραίτητο να της πριονίσουμε ένα πόδι να το πουλήσουμε στο καλύτερο πλειοδότη, και μετά να έχουμε τα λεφτά για να αγοράσουμε ένα ψεύτικο πόδι. Και όμως είναι πολύς ο κόσμος που το χάβει. Σύνδρομο της Στοκχόλμης? Οχι, πολύ απλά ένας ορίζοντας  όπου το μόνο πράγμα που μπορεί να δει κάποιος είναι πως τον αφήνουν να δει , ακόμα κι αν μοιάζει παράλογο δεν υπάρχει άλλο.

Ζώα ψηφίστε το χασάπη και το μέλλον σας θα είναι εξασφαλισμένο

Μια άλλη σκηνή που με βασανίζει αυτό το καιρό είναι εκείνη μιας παλιάς διαφίμησης μιας μάρκας σαλαμιών, όπου ένα χαρούμενο τάγμα από γουρούνια προχωράει σφυρίζοντας προς το χασάπη μέσα σε μια βιομηχανία που φτιάχνει προσιούτο, δείχνοντας στην είσοδο το γουρουνοδιαβατήριο. Δεν μπορώ να μην βλέπω τις ομοιότητες με την παρούσα πολιτΙκή κατάσταση, ίσως γιατί ο Μπερσάνι είναι από την Εμίλια κι εκεί με το προσιούτο κάνουν σπουδαία πράγματα.

Συνεχίζω να αναρωτιέμαι , πως είναι δυνατόν άνθρωποι τέτοιου είδους  έρχονται να σου ζητήσουν τη ψήφο σου αφού σου έχουν κόψει συντάξεις, μισθούς, και λένε πως είμαστε μόλις στην αρχή,  αφού σου έχουν πει πως η ανάπτυξη είναι κοντά και πως  είμαστε ήδη έξω από το τούνελ?  Κι όμως πρέπει να έχει ήδη φτάσει η φωνή πως τον επόμενο χρόνο θα κόψουν άλλα 46 δις από το κρατικό προϋπολογισμό. Κι όμως ακούσαμε το Μόντι να λέει : ας κόψουμε τόσο από την IRPEF από το ΦΠΑ,  αλλά μόνο αφού θα περιορίσουμε τη δημόσια δαπάνη. Μετάφραση:  παριστάνω πως σου δίνω 10, αλλά μετά σου κόβω 1000 στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τη πρόνοια για τους ηλικιωμένους, την έρευνα και ότι άλλο, όπως είπε κατάφατσα  ο καθηγητής της υγείας ότι η υγεία δεν μπορεί πλέον να στηριχθεί, φαντάσου για τα υπόλοιπα. Δεν υπάρχουν λόγια.

Ας ψηφίσουμε τους χασάπηδες. 

Σχολιασμός στο άρθρο

Πόσο ήσυχη  νοιώθω όταν σκέφτομαι πως είμαστε τόσα εκατομμύρια προβατάκια  από διάφορες στάνες, απλωμένες σε όλη την Ευρώπη, χέρι-χέρι πιασμένα που βαδίζουμε στο κοινό χασάπικο χωρίς να κάνουμε κιχ. Όλοι στις αρένες να διασκεδάσουμε τους νέους Καίσαρες.

Η σιωπή των αμνών. Θυμάστε όσοι είδατε τη ταινία στο τρίτο μέρος – Hannibal- το Ρέι Λιότα πως καθόταν σαν υπνωτισμένος, με ένα ηλίθιο χαμόγελο και τα βλέφαρά να γέρνουν γλυκά καθώς ο Χάνιμπαλ του είχε ανοίξει το κεφάλι και ετοίμαζε να φτιάξει τα μυαλά του σωτέ στο τηγάνι με μυρωδικά και κρασάκι?

Τι θεσπέσια σκηνή. Ναι αυτό το ηλίθιο χαμόγελο είναι το χαμόγελο ολονών μας. Αυτή η ζάλη που νοιώθουμε στο κεφάλι μας από το πρωί που ξυπνάμε μέχρι το βράδυ που κοιμόμαστε είναι τα μυαλά μας που γίνονται μεζές.

Α ξέχασα, εμείς έχουμε και μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τους άλλους λαούς. Τους άλλους θα τους πιάσουν στον ύπνο ίσως. Εμάς σίγουρα θα μας πιάσουν την ώρα που θα πλακώνουμε ο ένας τον άλλο στο ξύλο για την αχλαδιά που έβγαλε κλαδιά και στο κήπο του άλλου σε ποιον ανήκει σε μένα ή στο γείτονα. Από δίπλα θα έχει έρθει ο δικαστικός επιμελητής να μου πάρει την αχλαδιά από τις ρίζες αλλά εγώ δεν θα έχω πάρει χαμπάρι γιατί θα τσακώνομαι με το γείτονα....

http://vasiliskos2.blogspot.gr/2013/01/blog-post_11.html 

 

Idle No More: Indigenous Uprising Sweeps North America

Idle No More has organized the largest mass mobilizations of indigenous people in recent history. What sparked it off and what’s coming next?

by Kristin Moe
It took weeks of protests, flash mobs, letters, rallies, and thousands of righteous tweets, but Canadian Prime Minister Stephen Harper finally caved. He agreed to a meeting with the woman who had been petitioning him for twenty-four days, subsisting on fish broth, camped in a tepee in the frozen midwinter, the hunger striker and Chief of the Attawapiskat Theresa Spence.

The mobilization around Chief Spence’s hunger strike has already grown to encompass broader ideas of colonialism and our relationship to the land.

No, this is not normal parliamentary process. The hunger strike was a final, desperate attempt to get the attention of a government whose relationship with indigenous people has been ambivalent at best and genocidal at worst, and force it to address their rising concerns. The meeting, set for this Friday, January 11, is unlikely to result in any major changes to Canada’s aboriginal policy. Yet the mobilization around Chief Spence’s hunger strike has already grown to encompass broader ideas of colonialism and our collective relationship to the land. The movement has coalesced under one name, one resolution: Idle No More.

Closed-door negotiations spark a movement

The Idle No More movement arose as a response to what organizers call the most recent assault on indigenous rights in Canada: Bill C-45, which passed on December 14. Bill C-45 makes changes to the Indian Act, removes environmental protections, and further erodes the treaties with native peoples through which Canada was created.

Indigenous leaders accuse the Harper administration of “ramming through” legislation without debate or consultation.

On December 4, when representatives of First Nations came to the House of Commons to share their concerns about the proposed bill, they were blocked from entering . A week later, after being repeatedly denied a meeting with Harper, Chief Spence began her hunger strike. Since then, the movement has grown to encompass a hundred years’ worth of grievances against the Canadian government, which is required by Section 35 of the Constitution Act to consult with native people before enacting laws that affect them. Indigenous leaders accuse the Harper administration of “ramming through” legislation without debate or consultation.
Even worse is the bill’s “weakening of environmental assessment and the removal of lakes and rivers from protection,” says Eriel Deranger, Communication Coordinator of Athabasca Chipewyan First Nation, which is directly downstream from toxic tar sands mining. She knows firsthand the importance of protecting waterways from industrial pollutants. “Indigenous people’s rights,” she says, “are intrinsically linked to the environment.” She adds that the removal of such protections paves the way for resource extraction, bringing Canada closer to its self-stated goal of becoming a global energy superpower. This isn’t just a native thing, Deranger says; this is something that affects everyone.
And so begins the largest indigenous mass mobilization in recent history. Native people and their allies from all over North America have gathered to peacefully voice their support for indigenous rights: they’ve organized rallies, teach-ins, and highway and train blockades, as well as “flash mob” round dances at shopping malls.
With Twitter and Facebook as the major organizing tools, #idlenomore has emerged as the dominant meme in the indigenous rights movement. In addition to events across Canada, a U.S. media blitz tour has inspired solidarity actions all over North America, as well as in Europe, New Zealand, and the Middle East. Mainstream media and the Harper government are taking notice.

Anger at environmental destruction in Canada boils over

But why now? The answer, says Deranger, is that people are ready. Idle No More arose at a moment of growing awareness of environmental justice issues, frustration with lack of governmental consultation, and widespread opposition to resource extraction on indigenous land—like the tar sands in Deranger’s home province of Alberta and the diamond mines in Chief Spence’s Ontario. It comes after years of grassroots organizing around indigenous rights—which are, in the end, basic human rights.
Visit almost any reserve in Canada, and you’re likely to see third world social indicators in a first world country: high incarceration rates, inadequate housing and sanitation, reduced life expectancy—due in part to abnormally frequent suicides—lack of employment and education opportunities, and substance abuse. This, after more than a century of colonization by a government that refuses to acknowledge its identity as a colonial power. Meanwhile, native youth are the fastest-growing segment of Canada’s population, according to Aboriginal Affairs. Is it any surprise that they’re taking on repressive legislation and using social media to organize?
For Canadians—and potentially all North Americans—this is a moment of reckoning. Just as Chief Spence’s hunger strike forced the issue with Harper, Idle No More forces us all to confront the ugliness of our collective colonial history, and to recognize that colonization continues today.
It holds up a mirror to our society, questioning the historical narrative we’re all taught to believe. It asks: On what values was our country founded? And, because identity is created out of that narrative: Who are we, really? And who do we want to be?

This work is licensed under a Creative Commons License

Kristin Moe is a Washington, D.C.-based writer and activist who is enrolled this fall at the Salt Institute for Documentary Studies in Portland, Maine.
http://jhaines6.wordpress.com/2013/01/10/idle-no-more-indigenous-uprising-sweeps-north-america/ 

ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ...

Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ*

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ενωμένο. Δεν είναι δυνατό. Το ΠΑΣΟΚ όμως είναι εδώ, αλλά όχι για πολύ ακόμη.

Αντιγράφουμε την είδηση από το thestival.gr

«Ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα βρίσκεται στα σκαριά από τις αρχές του νέου έτους και στις σχετικές συζητήσεις πρωτοστατεί η πρώην υπουργός, Άννα Διαμαντοπούλου.

Όπως αναφέρει το «Βήμα» αυτής της Κυριακής (06/01/2013), η Άννα Διαμαντοπούλου συνομιλεί με τον Ανδρέα Λοβέρδο και το Γιάννη Ραγκούση, ενώ γίνονται προσπάθειες να προχωρήσουν σε προσεγγίσεις και άλλων προσώπων.

Η πρώην υπουργός βρίσκεται σε συνεννόηση και με στελέχη του περιβάλλοντος του πρώην Πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, όπως ο καθηγητής Γιώργος Παγουλάτος. Ο κ. Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και θεωρείται ένας από τους «τρεις σωµατοφύλακες» του κ. Παπαδήµου (οι άλλοι δύο είναι ο Γκίκας Χαρδούβελης και ο Παντελής Καψής), αφού ανέλαβε επικεφαλής του Γραφείου Στρατηγικού Σχεδιασµού.

Στις εν λόγω συζητήσεις συμμετέχει και ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) Λουκάς Τσούκαλης. Ας σημειωθεί ότι στις 13 Δεκεμβρίου 2012 ο κ. Τσούκαλης οργάνωσε δημόσια συζήτηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με θέμα «Για ένα νέο ελληνικό πανεπιστήμιο» που διοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ, το ΙΟΒΕ (Γιάννης Στουρνάρας), η Κantor, η Κίνηση Πολιτών και η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς, σε συνεργασία με το Megaron Plus».

            Ποιος θυμήθηκε τον κύριο Μόντι, τον προφεσσόρε; Πόσοι θα επιστρατευτούν ακόμη για τη διάλυση του Νότου;  Ποιοι;  Μα οι κύριοι καθηγητές της ήδη διαλυμένης Παιδείας, τα πειθήνια όργανα της κυρίας Διαμαντοπούλου.

Τι προσπαθεί να κάνει το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, όσο ακόμη υφίσταται; Προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γαντζωθεί στην εξουσία της τρικομματικής κυβέρνησης των δοσίλογων, ώστε να κερδίσει χρόνο, προκειμένου να μεταλλαχθεί, να ενσωματωθεί και να απορροφηθεί από άλλους πολιτικούς σχηματισμούς.

Προσπαθεί να παρουσιαστεί σαν «κάτι άλλο», «κάτι νέο», «κάτι αλλαγμένο», «κάτι διορθωμένο», ως «κάτι» τέλος πάντων και όχι ως αυτό που είναι: ένα ΤΙΠΟΤΑ. Στην προσπάθειά του αυτή χρησιμοποιεί τα ίδια, δοκιμασμένα και ικανά στελέχη που δεν έχουν όμως πλέον την αίγλη του παρελθόντος καθώς η φθορά του χρόνου και η διαφθορά της πολιτικής τους ζωής είναι αποτυπωμένα στα μάτια τους, στις κινήσεις τους, στις πρακτικές τους, αλλά και στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Προσπαθεί να εισχωρήσει σε αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς με κύριο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ώστε να τον αλώσει εκ των έσω, μετατρέποντάς τον σε αυτό που όλοι μουρμουρίζουν, στο δήθεν νέο ΠΑΣΟΚ.

Ο σκοπός, απλός αλλά σημαντικός: να εξασφαλιστεί το ακαταδίωκτο των στελεχών του μέσω των νέων συσχετισμών που θα δημιουργηθούν.

Και το κάνει με δύο τρόπους, εκ των οποίων ο δεύτερος είναι ο πιο επικίνδυνος:  με τα μεν πρωτοκλασάτα στελέχη, τα οποία προκαλούν το κοινό αίσθημα και λειτουργούν ως κόκκινο πανί σε υαλοπωλείο γεμάτο ταύρους.

Τα πρωτοκλασάτα στελέχη δήθεν επιλέγουν είτε να διαφοροποιηθούν συγκρουόμενοι με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (καλησπέρα, κύριε Λοβέρδο), είτε να μείνουν στην αφάνεια τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να ξεχαστούν οι «πομπές» τους (καλησπέρα, κύριε Σημίτη), είτε  - τέλος  - να κινούν τα νήματα της πολιτικής ζωής υπογείως και συγκεκαλυμμένα (καλησπέρα, κυρία Διαμαντοπούλου) μέσω των εντεταλμένων υπουργών (καλησπέρα, κύριε Αρβανιτόπουλε), των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων (καλησπέρα, κυρία Χριστοφιλοπούλου).

Και μετά έρχεται το ωραίο: από το πουθενά, σαν όλοι να ξέχασαν, σαν να επετεύχθη κοινωνική συμφωνία, εμφιλοχωρούν παρακομματικά στελέχη παρά τοις Προέδροις, (καλησπέρα, Μαρία), ΔΗΜΑΡίτες συνεργάτες σε δεξιούς βουλευτές (χωρίς καλησπέρα εδώ), δεξιοί βουλευτές με ΠΑΣΟΚους υποστηρικτές. Μέσα σε όλους αυτούς υπάρχει και το πασπαρτού Στουρνάρας, αλλά υπάρχει και ο συρφετός των αυτοπροβαλλομένων υποψηφιοτήτων (καλησπέρα, Ελένη). 

Ναι, αυτό είναι και το ουσιαστικότερο των προβλημάτων: Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί πλαγίως τον διεμβολισμό της αριστεράς. Μέσω των απλών πρώην στελεχών που στις τελευταίες εκλογές δεν μετείχαν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά σε σχήματα που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της Κοινωνικής Συμφωνίας της κυρίας Κατσέλη, η οποία ως υπουργός του κυρίου Παπανδρέου είχε αντισταθεί σθεναρά στις επιταγές της τρόικα εξασφαλίζοντας στους δανειζόμενους νοικοκυραίους την πρώτη τους κατοικία, αρκεί φυσικά να μην είχαν δεύτερη (ή άλλα περιουσιακά στοιχεία), κάνοντάς τους να πίνουν νερό στο όνομά της και να πνίγονται σε κάθε τους γουλιά, αλλά και στο όνομα του σοσιαλισμού που πρέσβευε.

Μέσα σε αυτό το πρόβλημα του διαδικτύου, όπου, ό,τι και να γράψει κανείς, όπως και να το γράψει, αντιγράφεται, εκκαθαρίζεται, διυλίζεται και περνάει για «σαφής θέση παλαιόθεν», είναι τόσο εύκολο να σου πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μάλιστα υπό το τεκμήριο της νεότητας.

Η Κοινωνική Συμφωνία, που ερχόμενη σε ασυμφωνία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά έχοντας παρ’ όλα αυτά υπογράψει το μνημόνιο, «προσπάθησε να εκφράσει το γνήσιο ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εκλογές», τώρα φλερτάρει μέσω ατόμων που έχουν ήδη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβερνητική προοπτική του τελευταίου. Προσπαθεί μέσω των στελεχών της να λειτουργήσει ως ο δούρειος ίππος του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενη παροχή ικανών και δραστήριων στελεχών με εμπειρία διοίκησης και ψήφους στην κάλπη, ενισχύοντας την κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο στόχος απλός: Αφού φαινομενικά καούν όλα τα μεγάλα στελέχη και αποχωρήσουν ντροπιασμένα, να επιτευχθεί κοινωνική συμφωνία μέσα από τις φωνές της δήθεν λογικής. Να γίνουμε δηλαδή όλοι το ίδιο με αυτούς. Να γίνουμε σαν τα μούτρα τους και να μην προχωρήσουμε σε καταλογισμό ευθυνών. Να την γλιτώσουν αυτοί, αλλά κυρίως οι πρωτοκλασσάτοι. «Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;» αναρωτιέται ο θυμόσοφος λαός. «Δε βγάζει» είναι η απάντηση. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Το παλιρροιακό κύμα που προσπαθεί να περάσει την αντίληψη και ανοχή αναζητώντας συγκάλυψη, είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας, σε μια εποχή που το λαϊκό περί δικαίου και καταλογισμού ευθυνών αίσθημα είναι πολύ ισχυρό και αναζητά αυτούς που ευθύνονται για τις δανειακές συμβάσεις της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου.

Αν δεν θέλουμε να ισχύσει και για εμάς στο ΣΥΡΙΖΑ η παροιμία που λέει: «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια» και να δράσουμε ανάλογα ανοίγοντας τις πόρτες μας στους απλούς Έλληνες πολίτες που πιστεύουν στις αξίες και τις αρχές μας, από όπου και αν αυτοί οι πολίτες προέρχονται, ενώ παράλληλα να κλείνουμε πόρτες, παράθυρα, παντζούρια και χαραμάδες, ξαμολώντας ταυτόχρονα και τα σκυλιά σε όλους εκείνους που ήρθαν και έρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να δώσουν, αλλά για να πάρουν.

Δεν θα επιτρέψουμε να βλέπουν οι Έλληνες συμπολίτες μας Συριζαίο και να κουνάνε το κεφάλι υποτιμητικά και με απογοήτευση, γιατί δεν υπήρξαμε, δεν είμαστε, αλλά, κυρίως, δεν σκοπεύουμε να γίνουμε λαμόγια, δωσίλογοι και προδότες.

Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ. Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για Κοινωνικό Συμβόλαιο μίλησε ο Ρουσσώ. Όχι για Κοινωνική Συμφωνία.

*Των Θάνου Αθανασιάδη & Κωνσταντίνου Νάκκα
http://constantinosnakkas.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7.html