Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Ο Τσίπρας δεν παραδίδει εύκολα τα όπλα




Ο Πρωθυπουργός με ειλικρίνεια παραδέχτηκε τα λάθη του, την ήττα του σε αυτήν τη μάχη των διαπραγματεύσεων αλλά μαζί με τον πόνο των μέτρων μπορεί και δίνει ελπίδα.
Ο Αλέξης Τσίπρας αντλεί δύναμη από τις συγκρούσεις, εκεί που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι «πέφτει», τα καταφέρνει και στέκεται όρθιος και ανοίγει βήμα αφήνοντας πίσω τους αντιπάλους του.


Νίκος Παναγιωτόπουλος στο NEWPOST


Το κόμμα αμφισβητεί τον Τσίπρα! Διάβαζα τις τελευταίες ημέρες. Ο Λαφαζάνης θα πάρει το κόμμα από τον Τσίπρα άκουγα παρακάτω. Ο Τσίπρας τελειώνει...

Ο Έλληνας πρωθυπουργός βρέθηκε και βρίσκεται συνέχεια απέναντι σε συμπαγή μέτωπα με ιδεοληψίες και αξιώματα. Από τη μία έχει τους δανειστές και από την άλλη τους «συντρόφους επαναστάτες» που είναι έτοιμοι για κατάληψη των θερινών ανακτόρων του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Η αριστερή πλατφόρμα του Λαφαζάνη, μια νεοκομμουνιστική συνιστώσα που θέλει να λειτουργεί ως κόμμα μέσα στο κόμμα αδιαφόρησε για τις συνέπειες της ρήξης. Ουδόλως ανησύχησαν για τις αγωνίες των πολιτών με κλειστές τράπεζες, αδιαφόρησαν για τις επιχειρήσεις που η μία μετά την άλλη έθεταν σε «διαθεσιμότητα» τους εργαζόμενους τους εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Το μυαλό τους ήταν στην επανάσταση, αλλά κάθε επαναστατική πράξη θέλει και θεωρία. Και στη θεωρία απέτυχαν να πείσουν τα στελέχη της. Πολλοί από αυτούς, άνθρωποι χωρίς την παραμικρή επαγγελματική εμπειρία πέρα από τη ζωή τους στους κομματικούς μηχανισμούς, μας έλεγαν ότι με τα λεφτά των καταθέσεων, των θυρίδων ακόμα και με αυτά που είναι κρυμμένα στα στρώματα, δηλαδή των πολιτών, θα μας πήγαιναν στη δραχμή. Λες και με μια αυτόματη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα δεν θα είχαμε λιτότητα, ανεργία και θα μας χάριζαν και τα δανεικά. Προφανώς για αυτούς η χρεοκοπία είναι κάτι επαναστατικό. Ανεξάρτητα αν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροκαταθέτες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα δέχονταν θανάσιμα πλήγματα.

Έτσι και αλλιώς από χθες οι δρόμοι του Τσίπρα και του Λαφαζάνη χώρισαν χωρίςεπιστροφή. Η διαφορά τους είναι ότι ένας θέλει να κυβερνήσει και να δώσει μάχες σε ένα δύσκολο περιβάλλον και ο άλλος ένα κόμμα χωρίς προοπτική εξουσίας. Μια μικρή κοινοβουλευτική Αριστερά που θα κρίνει τους πάντες, θα αναλύει θεωρίες και συνομωσίες αλλά χωρίς να διαθέτει ρεαλιστικό πρόγραμμα στο ήδη διαμορφωμένο ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός υπό αυτές τις συνθήκες θα είχε πέσει, όμως ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει κυρίαρχος. Αυτό αποδείχτηκε και χθες σε μια έντονη και ακραία πολωτική κομματική διαδικασία που ο Αλέξης Τσίπρας, όχι μόνο στάθηκε όρθιος αλλά ουσιαστικά αφόπλισε τους διαφωνούντες που ήθελαν διακοπή των διαπραγματεύσεων χωρίς να υπολογίζουν το τι θα συνέβαινε στη χώρα. Το ότι είναι κυρίαρχος πολιτικά στη χώρα δεν είναι δική μου διαπίστωση αλλά του ξένου τύπου αλλά και των αναλύσεων που γίνονται σε ξένες διπλωματικές αποστολές που εδρεύουν στην Αθήνα.

Τώρα έχει μπροστά του έναν ηράκλειο άθλο, έγραψε σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα Die Welt, υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός μπορεί, αν το θέλει, να γίνει ο μεταρρυθμιστής της Ελλάδας.

Ο Πρωθυπουργός με ειλικρίνεια παραδέχτηκε τα λάθη του, την ήττα του σε αυτήν τη μάχη των διαπραγματεύσεων αλλά μαζί με τον πόνο των μέτρων μπορεί και δίνει ελπίδα.

Ο νεαρός Τσίπρας εκπροσωπεί και τα δύο. Και διαθέτει επίσης και ένα άλλο πλεονέκτημα, εξηγεί η Welt: ότι εδώ και πολύ καιρό είναι ο μόνος Έλληνας πολιτικός που δεν προέρχεται από τα δύο παραδοσιακά ελληνικά κόμματα. Είναι νεόφερτος, όμως παρόλα αυτά διαθέτει μεγάλη ισχύ – «είναι τώρα απόλυτος κυρίαρχος, σαν βασιλιάς», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ζούμε σε καιρούς, σημειώνει η εφημερίδα, που πλέον είναι σπάνιο να συναντήσεις μεγάλους ηγέτες. Και όταν υπάρχουν προσωπικότητες που διαθέτουν μεγαλύτερη ισχύ, αυτοί έχουν καταβάλει κόπο για να την επιτύχουν, όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Όμως ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση αυτού του σύγχρονου κανόνα.

Ο Αλέξης Τσίπρας αντλεί δύναμη από τις συγκρούσεις, εκεί που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι «πέφτει», τα καταφέρνει και στέκεται όρθιος και ανοίγει βήμα αφήνοντας πίσω τους αντιπάλους του.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο κυρίαρχος της ελληνικής πολιτικής σκηνής, έγραψαν οι Financial Times, σε δημοσίευμα για την Ελλάδα.

«Τα χαρακτηριστικά του παραπέμπουν ελαφρώς στον Φρανσουά Μιτεράν, τον πρόεδρο της Γαλλίας από το 1981 έως το 1995» αναφέρει και εκτιμά ότι η «ανοικτή» συζήτηση για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο συνιστά απόπειρα επισφράγισης της κυριαρχίας του.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι ο ελληνικός λαός τον στηρίζει ευρέως επιδοκιμάζοντας την προσπάθεια του να αντιμετωπίσει με γενναιότητα τους «κρύους» δανειστές της Ελλάδας.

Η αντιπολίτευση, συνεχίζουν οι Financial Times, βρίσκεται στη σκιά του Αλέξη Τσίπρα.


Τις τελευταίες ημέρες επιχειρήθηκε από ετερόκλητες δυνάμεις εντός και εκτός τουΣΥΡΙΖΑ να κοντύνουν πολιτικά τον Αλέξη Τσίπρα. Η εικόνα ήταν από τη μία η Τρόικα να επιστρέφει στην Αθήνα και από την άλλη το κόμμα του να τον αμφισβητεί.

Μια ακούσια «ανίερη συμμαχία» εναντίον του Τσίπρα, από τη μία οι δανειστές και από την άλλοι οι «σύντροφοι» του να τον αμφισβητούν και να τον κατηγορούν ακόμα και για προδοσία από το προεκλογικές δεσμεύσεις και στη γωνία τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τον πετροβολούν. Και φυσικά αυτή η εικόνα προκαλεί τη συμπάθεια του κόσμου...

Στο παραπέντε, όμως, αποδεικνύει ότι είναι μεγάλος παίκτης των τακτικών πολιτικών κινήσεων. Εκεί που η αγωνία για τη συμφωνία φτάνει στο κατακόρυφο, καθώς απειλείται από τους «δραχμιστές» του Λαφαζάνη, ο Τσίπρας σώζει την παρτίδα και περνάει τη γραμμή του για έκτακτο συνέδριο τον Σεπτέμβρη και αφού έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις για τη νέα δανειακή σύμβαση.

Ο Τσίπρας θα κριθεί από το αν θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από την κρίση και για αυτό είναι αποφασισμένος να προχωρήσει απέναντι σε λογικές κομματικών ιδεοληψιών.

Το σύνθημα του είναι, «χαμένοι αγώνες είναι μονάχα οι αγώνες που δεν δόθηκαν ποτέ» (από την ομιλία του στη Βουλή), και είναι αποφασισμένος να εγγυηθεί όλα τα στάδια της συμφωνίας, μαζί και τη σταθερότητα της χώρας, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και το πολιτικό κόστος των επιλογών του.

Ανάμεσα στα βρώμικα παιχνίδι που παίζουν ακόμη και σήμερα οι πιο σκληροί των δανειστών από τη μια, και στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ψηφίζουν από την άλλη, η κυβέρνηση προχωρά από σήμερα στην ιδιαίτερα σκληρή διαπραγμάτευση.

Με βασικό στόχο να εξαντλήσει τις δυνατότητες για την καλύτερη δυνατή συμφωνία αλλά και τα προαπαιτούμενα για την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της Ελλάδας.

Μόνος σε αυτήν τη περίπτωση από πολιτικός κυρίαρχος μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής μπορεί να γίνει ηγέτης που θα βγάλει στο ξέφωτο τη χώρα.

Την απάντηση σε όσους επιχείρησαν ή επιχειρούν να τον καταστήσουν παρελθόν, ο Τσίπρας την έχει στείλει από τη βουλή: "Αυτό το οχυρό μάχης δεν προτίθεμαι, οικειοθελώς τουλάχιστον, να το εγκαταλείψω. Δεν θα γίνουμε ούτε δειλοί, ούτε ριψάσπιδες, ούτε απολογητές χαμένων αγώνων, γιατί χαμένοι είναι μονάχα οι αγώνες που δεν δόθηκαν ποτέ".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου