- Το PSI, τα δομημένα ομόλογα, το Χρηματιστήριο και οι «φούσκες» του, η αναξιοποίητη ακίνητη περιουσία, η αποφυγή ελέγχου μεγάλων εισφοροαποφευγόντων, η κάλυψη σκανδάλων (θα αποκαλυφθούν στο προσεχές διάστημα-δείτε το βίντεο στο τέλος), η σπάταλη διαχείριση των πόρων, οι ανισότητες μεταξύ των ασφαλισμένων και συνταξιούχων (άλλοι συνταξιοδοτούνται με το 80% και άλλοι με το 112% του μισθού τους, διαφορές στις συντάξεις από Ταμείο σε Ταμείο), η κακή διαχείριση των καταθέσεων των Ταμείων με επιτόκια κατά πολύ χαμηλότερα από αυτά που εξασφάλιζε το υπουργείο, η σπατάλη στη διαχείριση των πληροφοριακών συστημάτων των ασφαλιστικών ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ από την παλιά διοίκηση και άλλα πολλά έχουν οδηγήσει το ασφαλιστικό να παράγει ένα ετήσιο έλλειμμα της τάξης του 4% του ΑΕΠ.
- Και επειδή απέναντι στον εσκεμμένο πανικό που καλλιεργούν οι επιτήδειοι δεν υπάρχει μόνον η αλήθεια αλλά και η ελπίδα, πρέπει να τονιστεί ότι το νέο ασφαλιστικό σύστημα θα συσχετίζεται άμεσα με τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, που από ό,τι φαίνεται σύντομα θα είναι ευοίωνες.
Ανδρέας Νεφελούδης* στην Εφημερίδα των Συντακτών
Το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες μιας ακατάσχετης σπερμολογίας γύρω από τις αρχές και τις προβλέψεις του νέου ασφαλιστικού που σχεδιάζει το υπουργείο Εργασίας.
Τα περισσότερα από αυτά είναι σκοπίμως λαθεμένα με στόχο να δημιουργήσουν πανικό στους συνταξιούχους, πανικός που γίνεται εύκολα εμπορευματικό προϊόν για τους γνωστούς εκμεταλλευτές του ευαίσθητου αυτού κοινού.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς και ειδικότερα το υπουργείο έχουν μόνον έναν τρόπο για να ξεπεράσουν όλη αυτή τη σπερμολογία και να αναπτύξουν έναν γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο για το κρίσιμο αυτό θέμα: την αλήθεια.
Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού είναι εντολή των δανειστών ή επιλογή της κυβέρνησης της Αριστεράς;
Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος είναι αναγκαιότητα των καιρών, αφού σε μικρό χρονικό διάστημα από τώρα και αν δεν υπάρξουν νέα θεμέλια, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις συντάξεις.
Οι δανειστές κινούμενοι πάντα σε ένα νεοφιλελεύθερο πεδίο έχουν έτοιμη τη λύση, οριζόντιες περικοπές, αλλαγές στα όρια ηλικίας, σύνταξη-φιλοδώρημα και καταφυγή στον ιδιωτικό τομέα των ασφαλίσεων.
Η κυβέρνηση για να αποφύγει όλα τα παραπάνω προέταξε την ανάγκη ενός νέου ασφαλιστικού, σε νέα θεμέλια, με ενεργό συμμετοχή του κράτους, δίκαιου, αναδιανεμητικού και ανταποδοτικού, με ενιαίους κανόνες και στόχο να μη στερηθούν οι νέες γενιές το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Είναι δική μας επιλογή λοιπόν να μην αφήσουμε την υδρογονοβόμβα να σκάσει στα χέρια μας και να λύσουμε με τον πιο δίκαιο τρόπο το πρόβλημα.
Ποιο είναι όμως το πρόβλημα;
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το ασφαλιστικό σύστημα τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια χτίστηκε κατά τα πρότυπα ενός ανερμάτιστου, πελατειακού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που καταλήστευσε τις αποταμιεύσεις του εργασιακού βίου των συμπολιτών μας.
Το PSI, τα δομημένα ομόλογα, το Χρηματιστήριο και οι «φούσκες» του, η αναξιοποίητη ακίνητη περιουσία, η αποφυγή ελέγχου μεγάλων εισφοροαποφευγόντων, η κάλυψη σκανδάλων (θα αποκαλυφθούν στο προσεχές διάστημα-δείτε το βίντεο στο τέλος), η σπάταλη διαχείριση των πόρων, οι ανισότητες μεταξύ των ασφαλισμένων και συνταξιούχων (άλλοι συνταξιοδοτούνται με το 80% και άλλοι με το 112% του μισθού τους, διαφορές στις συντάξεις από Ταμείο σε Ταμείο), η κακή διαχείριση των καταθέσεων των Ταμείων με επιτόκια κατά πολύ χαμηλότερα από αυτά που εξασφάλιζε το υπουργείο, η σπατάλη στη διαχείριση των πληροφοριακών συστημάτων των ασφαλιστικών ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ από την παλιά διοίκηση και άλλα πολλά έχουν οδηγήσει το ασφαλιστικό να παράγει ένα ετήσιο έλλειμμα της τάξης του 4% του ΑΕΠ.
Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστούν η ανεργία, το δημογραφικό πρόβλημα και η ύφεση τότε γίνεται απολύτως αντιληπτό ότι αυτό το μείγμα είναι εκρηκτικό.
Είναι αδήριτη ανάγκη, υποχρέωσή μας προς την κοινωνία, η αναζήτηση ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ και ΠΟΙΝΙΚΩΝ ευθυνών για την καταλήστευση των πόρων του ασφαλιστικού συστήματος. Πρέπει ο λαός να μάθει και να τιμωρήσει.
Υστερα από όλα αυτά ποια είναι η φιλοσοφία με βάση την οποία επεξεργαζόμαστε την πρόταση για το νέο ασφαλιστικό;
Το νέο ασφαλιστικό θα ακολουθήσει την αρχιτεκτονική τριών βασικών πυλώνων:
1. Τη συμμετοχή του κράτους με την καθιέρωση την ενιαίας εθνικής σύνταξης για όλους που θα κινείται στο στατιστικό, κάθε φορά, όριο της φτώχειας.
2. Το ποσοστό αναπλήρωσης που θα βασίζεται στην αποταμίευση της περιόδου του εργασιακού βίου του μελλοντικού συνταξιούχου.
3. Τα κριτήρια της αναδιανομής για τις ασθενέστερες και πιο ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού.
Οι τεχνικές λεπτομέρειες των παραπάνω είναι σε φάση επεξεργασίας και μεγάλη προσπάθεια γίνεται για να εξευρεθούν ισοδύναμα που απομειώνουν το εύρος των μεταβολών που πιθανόν να χρειαστούν για να καλυφθούν τα ελλείμματα.
Η δέσμευσή μας στο σημείο αυτό είναι αφ’ ενός ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν οριζόντιες περικοπές και αφ’ ετέρου ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να προστατευτούν οι χαμηλές συντάξεις.
Το ασφαλιστικό σύστημα θα κινείται παράλληλα στη λογική των ελαστικών επιλογών σε ό,τι αφορά τα ασφαλιστικά χρόνια, παίρνοντας υπόψη ότι μεσούσης της κρίσης ο διαρκής και σταθερός εργασιακός βίος είναι σήμερα τουλάχιστον ένα άπιαστο όνειρο. Από την άλλη, με την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα στις νέες γενιές και με τους ενιαίους κανόνες αποκαθιστά τη δικαιοσύνη στο σήμερα.
Ενιαίοι κανόνες για όλους, ιδιωτικούς και δημόσιους, εθνική σύνταξη για όλους και αναδιανομή.
Και επειδή απέναντι στον εσκεμμένο πανικό που καλλιεργούν οι επιτήδειοι δεν υπάρχει μόνον η αλήθεια αλλά και η ελπίδα, πρέπει να τονιστεί ότι το νέο ασφαλιστικό σύστημα θα συσχετίζεται άμεσα με τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, που από ό,τι φαίνεται σύντομα θα είναι ευοίωνες.
Ετσι και αλλιώς όλα πρέπει να αλλάξουν, ας το επιλέξουμε με γενναιότητα, με σιγουριά και με την κοινωνική ευαισθησία της Αριστεράς.
*Γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου