- Ουδείς είναι υπεράνω κριτικής και ουδείς δικαιούται να απαιτεί να μένει στο απυρόβλητο επικαλούμενος τον ρόλο του, που υποτίθεται πως είναι διαφορετικός απ’ αυτόν που έχουν οι μηχανισμοί εξουσίας.
- Το ενοχλητικό στην όλη υπόθεση είναι ότι κάποιοι ζητούν να αντιμετωπίζονται ως ουδέτεροι και ακριβοδίκαιοι, ενώ είναι ιδεολογικά και πολιτικά ιδιοτελείς.
Τάσος Παππάς στην Εφημερίδα των Συντακτών
Επειδή έγινε μεγάλος ντόρος για τον ρόλο των μέσων ενημέρωσης με αφορμή το βίντεο που προβλήθηκε στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και επειδή παρενέβη η ΕΣΗΕΑ εγκαλώντας την κυβέρνηση για στοχοποίηση δημοσιογράφων, ας αναφερθούμε σε μερικά περιστατικά των τελευταίων εβδομάδων.
■ Πριν από λίγες μέρες, στη στήλη του συναδέλφου Γ. Παπαχρήστου στα «Νέα», καταγγέλθηκε ο υπουργός Μεταφορών Χρ. Σπίρτζης για συμμετοχή σε στημένους διαγωνισμούς για μικρά έργα του ΟΛΠ την περίοδο 2001-2004.
Το ρεπορτάζ, μαζί με τη διάψευση του υπουργού, βρήκε περίοπτη θέση σε όλα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών - κάτι όχι συνηθισμένο, αφού τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαιτέρως ευρύχωρα και γαλαντόμα όταν πρόκειται για επιτυχίες ανταγωνιστών τους.
Δύσκολα και μόνο αν δημιουργηθεί μείζον γεγονός αναγκάζονται να αναδείξουν θέματα που έχουν βγάλει άλλοι, μερικές φορές χωρίς να μνημονεύουν την πηγή. Το Ποτάμι κατέθεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή.
Κρατήστε στο μυαλό σας για τους απαραίτητους συνειρμούς ότι στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του κ. Σπίρτζη ανήκουν οι τηλεοπτικές συχνότητες.
■ Ο Χρ. Σπίρτζης μαζί με τον συνάδελφό του Νίκο Παππά κατηγορήθηκαν από βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας ότι είχαν οργανώσει πολιτικό γραφείο κάπου στη λ. Συγγρού, όπου δέχονταν υποψήφιους επενδυτές με το αζημίωτο. Προκλήθηκε σάλος.
Ο συγκεκριμένος βουλευτής κατέθεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή. Εννοείται πως κι αυτό το θέμα βρήκε περίοπτη θέση στα κεντρικά δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών. Οι θιγόμενοι υπουργοί απείλησαν με αγωγές και μηνύσεις, τα ΜΜΕ που είχαν υιοθετήσει τις καταγγελίες αναδιπλώθηκαν, ζήτησαν συγγνώμη, με τη διαφορά όμως ότι η συγγνώμη τους δεν «κατάφερε» να τρυπώσει σε κάποιο από τα δελτία των οκτώ.
Κρατήστε κι εδώ για τους απαραίτητους συνειρμούς ότι ο Νίκος Παππάς είναι ο άλλος υπουργός που ασχολείται με τις τηλεοπτικές συχνότητες.
■ Τη Δευτέρα η «Εφημερίδα των Συντακτών» αποκάλυψε με στοιχεία, ονόματα και διευθύνσεις το σύστημα διορισμών που είχαν συγκροτήσει η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ (το διαβόητο 4-2-1) την περίοδο της τριμερούς συγκυβέρνησης.
Το θέμα δεν διαψεύστηκε από τα κόμματα, άλλωστε τα ντοκουμέντα ήταν ανατριχιαστικά εύγλωττα, ωστόσο δεν απασχόλησε ούτε για μερικά δευτερόλεπτα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών.
Θεώρησαν μάλλον ότι δεν είχε δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μια αποκάλυψη γύρω από τις φαύλες πρακτικές των κομμάτων εξουσίας το πολύ... μακρινό 2012.
Ισως γιατί αυτό που προέχει κατά την κρίση τους είναι να καταδειχτεί η συμπεριφορά στο ίδιο θέμα της σημερινής κυβέρνησης, η οποία μάλιστα επαίρεται ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων της.
Κρατήστε για τους απαραίτητους συνειρμούς ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών συχνοτήτων και είναι σε μετωπική σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης.
Αποτελούν όλα τα παραπάνω με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν και με τα συνοδευτικά σχόλια επιχείρηση στοχοποίησης συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων; Αν η κριτική συνιστά στοχοποίηση, ναι.
Ομως δεν είναι δυνατόν να δαιμονοποιείται η κριτική, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Ουδείς είναι υπεράνω κριτικής και ουδείς δικαιούται να απαιτεί να μένει στο απυρόβλητο επικαλούμενος τον ρόλο του, που υποτίθεται πως είναι διαφορετικός απ’ αυτόν που έχουν οι μηχανισμοί εξουσίας.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, τα μέσα ενημέρωσης είναι μηχανισμοί εξουσίας. Εκτός αν υπάρχουν ακόμη αφελείς που νομίζουν ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι μια όαση αντικειμενικότητας, ορθού λόγου και ανιδιοτέλειας.
■ Αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκδήλωσή του με το βίντεο ήταν πρωτοφανές; Δεν έχει γίνει ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα ή μήπως δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες; Οχι δα!
Ξεχάσαμε τόσο εύκολα τις καταγγελίες κομμάτων και διανοουμένων για το φαινόμενο του αυριανισμού την περίοδο της μεγάλης ακμής του;
Το ΚΚΕ και το εκφραστικό όργανό του, ο «Ριζοσπάστης», δεν εγκαλούν συστηματικά τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και τους αστούς δημοσιογράφους για το βρόμικο παιχνίδι που παίζουν κατά των συμφερόντων του λαϊκού κινήματος;
Μας διαφεύγει ότι ο πρόεδρος Ομπάμα ουκ ολίγες φορές έχει αναφερθεί με απαξιωτικό τρόπο στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox News για τις επιδόσεις του στον χυδαίο λαϊκισμό, στον ρατσισμό και για τη στήριξη που προσφέρει στις βιομηχανίες όπλων οι οποίες πολεμούν με νύχια και με δόντια (και με πολλά εκατομμύρια δολάρια, για να επηρεάσουν βουλευτές, γερουσιαστές, εκδοτικές επιχειρήσεις) την πολιτική του στο θέμα της οπλοκατοχής;
Δεν γνωρίζουν τίποτε για τις επιθέσεις που έχει δεχτεί από πολιτικούς, κόμματα, ακτιβιστές, κινήματα και εμβληματικές προσωπικότητες η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Γερμανίας, η γνωστή μας «Μπιλντ», η οποία διεκδικεί με αξιώσεις την κορυφή στο άθλημα του κιτρινισμού;
Κάτι ανάλογο δεν έχει γίνει στην Ιταλία με τα δίκτυα του Μπερλουσκόνι την περίοδο της παντοκρατορίας του;
Γι’ αυτό, ψυχραιμία. Και οι κρίνοντες κρίνονται.
Το ενοχλητικό στην όλη υπόθεση είναι ότι κάποιοι ζητούν να αντιμετωπίζονται ως ουδέτεροι και ακριβοδίκαιοι, ενώ είναι ιδεολογικά και πολιτικά ιδιοτελείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου