- Αφετέρου, η σημερινή Κ.Ε. είναι παιδί του συνεδρίου ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, θεωρώ την ανανέωση του οργάνου ως σημαντικό ζήτημα με τις νέες συνθήκες που δαμορφώνονται.
- ... το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν καταφέραμε να φτιάξουμε ένα συνολικό σχέδιο για το κόμμα, που να έχει αναφορά στην κοινωνία. Αυτό φάνηκε, λόγου χάρη, στην αντιμετώπιση των εγγραφών νέων μελών στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα με τέτοια απήχηση, να έχει μόνο 35 χιλιάδες μέλη.
- Μία συντεταγμένη έξοδος σημαίνει διασύνδεση του νέου νομίσματος με το ευρώ, κατ’ αναλογία των πολιτικών διασύνδεσης δραχμής και δολαρίου τη δεκαετία του 1950. Άρα δεν υπάρχει αλλαγή. Μία ασύντακτη χρεοκοπία θα σε τυραννά γενιές.
- Ανάπτυξη και αναδιανομή πάνε μαζί. Η διαφθορά ως κεντρικό στοιχείο λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να πατηθεί. Ως σήμερα, το δημόσιο κανάκευε τα ιδιωτικά συμφέροντα.
- ...πολλοί θεώρησαν ότι η νίκη στις εκλογές θα μας έβγαζε σε έναν «ανθηρό κήπο». Δεν βρεθήκαμε έτοιμοι, λοιπόν, να διαχειριστούμε ζητήματα, όπως η διαφθορά.
Για τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου μιλά στην «F&M Voice» ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Βίτσας.
Από το fmvoice.gr Συνέντευξη στην Μίνα Κωστοπούλου
«Ένα μήνα που εμείς συζητάγαμε για τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, αν είναι καλή ή κακή, μία σειρά κύκλων και ελίτ στην Ευρώπη δούλευαν και προετοιμάστηκαν με υποθέσεις και σενάρια για την Ελλάδα», τονίζει ο ίδιος. Ο κ. Βίτσας αναφέρεται και στα νέα του καθήκοντα και το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει το ΥΠΑΜ.
Κύριε Βίτσα, ενώ η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής επιμένει, ανάμεσα σε δύο κρίσιμες ψηφοφορίες, δεν έχει συγκληθεί το όργανο. Ως πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, πώς το δικαιολογείτε;
Αφενός, η Κεντρική Επιτροπή ή συνεδριάζει ή όχι. Δεν υπάρχει απόφαση δια περιφοράς και υπογραφών. Αφετέρου, η σημερινή Κ.Ε. είναι παιδί του συνεδρίου ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, θεωρώ την ανανέωση του οργάνου ως σημαντικό ζήτημα με τις νέες συνθήκες που δαμορφώνονται. Εξού και έκανα το πρώτο βήμα όσον αφορά στην ανασυγκρότηση της Πολιτικής Γραμματείας. Δεν ευχόμουν, βέβαια, μία τόσο δύσκολη κατάσταση στον σύντροφο Τάσο Κορωνάκη, αλλά είναι σημαντικό να πάρει η νέα γενιά το κόμμα στα χέρια της.
Είναι σημαντικό, είτε η Κ.Ε., είτε ακόμα και μία συνεδριακή διαδικασία, να συγκληθεί για να αποτιμήσει την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί. Ο χρόνος, όμως, δεν κυλάει πάντοτε υπέρ σου.
Το θέμα ωστόσο, όπως τίθεται από το ίδιο το κόμμα, είναι να εκφραστούν τα μέλη επί όσων συμβαίνουν, όχι επί όσων έχουν συντελεστεί…
Πρέπει να δούμε ότι ο ρόλος και η σύσταση του κόμματος είναι διαφορετικός από της κυβέρνησης. Υπάρχει, πράγματι, ζήτημα όσον αφορά στην έλλειψη διαδικασίας, αλλά το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν καταφέραμε να φτιάξουμε ένα συνολικό σχέδιο για το κόμμα, που να έχει αναφορά στην κοινωνία. Αυτό φάνηκε, λόγου χάρη, στην αντιμετώπιση των εγγραφών νέων μελών στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα με τέτοια απήχηση, να έχει μόνο 35 χιλιάδες μέλη.
Η κατάσταση στην Κ.Ε. είναι, νομίζω, αποτέλεσμα μιας κρίσης που δημιουργήθηκε επί της συμφωνίας και που διαπερνά το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι σύντροφοι που είναι στα καθοδηγητικά όργανα βρίσκονται σε μία δύσκολη κατάσταση, γιατί δε θέλουμε μία διαδικασία που θα είναι εξόχως συγκρουσιακή. Είναι σημαντικό να σταματήσουμε να είμαστε η Αριστερά της διαδικασίας και να δούμε ότι η διαδικασία και η ουσία είναι ενιαίο πράγμα. Για παράδειγμα ένα μήνα που εμείς συζητάγαμε για τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, αν είναι καλή ή κακή, μία σειρά κύκλων και ελίτ στην Ευρώπη δούλευαν και προετοιμάστηκαν με υποθέσεις και σενάρια για την Ελλάδα.
Ακόμη, όμως κι αν είχαμε συνεδριάσει σήμερα, θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι η συμφωνία της 12ης Ιουλίου, ήδη, υπάρχει. Εξάλλου, μία απόφαση εκ μέρους της Κ.Ε. με χαμηλή πλειοψηφία δεν θα ήταν και μία σταθερή απόφαση. Στο κόμμα μας συζητάμε συνεχώς για τις εξελίξεις, χρειάζεται και να δουλεύουμε πάνω σ’ αυτές.
Σε τι συμφωνεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ;
Εντός του κόμματος συνομολογούμε όλοι ότι η συμφωνία της 12ης Ιουλίου είναι από κακή ως επώδυνη. Από εκεί και πέρα υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν απ’ όλους. Ο πρωθυπουργός λέει, και συμφωνώ, ότι υπήρξε μία ακραία κατάσταση και εκβιασμός, αλλά καταφέραμε να βάλουμε στην ατζέντα το ζήτημα του χρέους και του αναπτυξιακού προγράμματος. Χρειάζεται να απαντηθεί απ’ όλους αν αυτό είναι πραγματικό ή πλαστό και αν είναι πραγματικό ποια είναι η εναλλακτική της μη συμφωνίας; Δεν ακούω, όμως, καμία εναλλακτική λύση, εκτός βέβαια από την πρόταση Σόιμπλε, που μας καθιστά για μη καθορισμένο χρόνο σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής. Μία συντεταγμένη έξοδος σημαίνει διασύνδεση του νέου νομίσματος με το ευρώ, κατ’ αναλογία των πολιτικών διασύνδεσης δραχμής και δολαρίου τη δεκαετία του 1950. Άρα δεν υπάρχει αλλαγή. Μία ασύντακτη χρεοκοπία θα σε τυραννά γενιές.
Στο μεταξυ, όλοι συμφωνούμε ότι η κοινωνία στηρίζει την κυβέρνηση. Και εδώ υπάρχει το παράδοξο που διαμορφώνει διαφορετικά πολιτικά σχέδια. Διαφωνούμε δηλαδή στα ενδιάμεσα, στην κλωστή που δένει τα δύο σημεία που συνομολογούμε.
Αν πάμε σε εκλογές, ποια γραμμή θα μπορέσει να ενώσει το κόμμα, όταν έχει ήδη ψηφιστεί μία τέτοια συμφωνία;
Σε μία μάχη υπάρχουν και ήττες. Το θέμα είναι να συνεχίσεις ζωντανός, να δώσεις ευκαιρία στον εαυτό σου και όχι να καταθέσεις τα όπλα. Η συμφωνία κατ’ αρχάς έχει τρία μέρη. Το σκληρό, δημοσιονομικό, επί του οποίου θα πρέπει να δούμε αντίρροπα μέτρα και διαδικασίες αναδιανομής βαρών. Ένα άλλο είναι το πώς θα διαπραγματευτείς το χρέος, που όλοι συνομολογούν ότι δεν είναι βιώσιμο. Το τρίτο αφορά ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα με μεροληπτικά χαρακτηριστικά. Ανάπτυξη και αναδιανομή πάνε μαζί. Η διαφθορά ως κεντρικό στοιχείο λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να πατηθεί. Ως σήμερα, το δημόσιο κανάκευε τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Έξι μήνες, όμως, η διαφθορά δεν χτυπήθηκε…
Έξι μήνες λειτουργήσαμε ανάποδα. Αντί η διακυβέρνηση να ευνοεί τη διαπραγμάτευση, εμείς ως κυβέρνηση, ως βουλευτές και ως κόμμα, κοιτάγαμε τη διαπραγμάτευση, σοκαρισμένοι. Διότι πολλοί θεώρησαν ότι η νίκη στις εκλογές θα μας έβγαζε σε έναν «ανθηρό κήπο». Δεν βρεθήκαμε έτοιμοι, λοιπόν, να διαχειριστούμε ζητήματα, όπως η διαφθορά. Αλλά και τώρα δεν είναι αργά να τη χτυπήσεις, όπως με το να γίνει έλεγχος κεφαλαίων, ιδιαίτερα μεταξύ τριγωνικών συναλλαγών. Ή με τις συναλλαγές μέσω καρτών, που μπορούν να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή.
Επίσης, δεν είναι αργά για να κάνουμε πράγματα χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Όπως το να φτιάξεις ένα πρόγραμμα για την κοινωνική οικονομία και την αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, ή το να προσηλωθείς στην καθημερινότητα του πολίτη. Κατ’ αναλογία με τις δωρεάν μετακινήσεις επί του δημοψηφίσματος, λόγου χάρη.
«Τα προηγούμενα μνημόνια έσωσαν ξένες και εγχώριες τράπεζες»
Η επόμενη εξεταστική επιτροπή για το μνημόνιο, αν προκύψει μετά τις εκλογές, θα πρέπει να διερευνήσει και το τρίτο;
Μου δίνετε την ευκαιρία να πω ότι στα μυαλά πολλών εξομοιώνονται κάποια πράγματα, που στην πραγματικότητα δεν εξομοιώνονται. Στο πρώτο μνημόνιο, η χώρα ήταν μπροστά σε πολλαπλές εναλλακτικές δυνατότητες και η τότε πολιτική ηγεσία έκανε μία συνειδητή ταξική επιλογή. Να σώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες με την υποτίμηση της ζωής στην Ελλάδα.
Στο δεύτερο μνημόνιο, με το PSI, επιλέχθηκε να σωθούν οι τραπεζίτες στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να διαλυθεί όλο το ασφαλιστικό σύστημα.
Από δύο συνειδητές επιλογές, φτάσαμε στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Δεν μπορούμε να τα ξεχωρίζουμε αυτά. Η σημερινή κυβέρνηση δεν υπέγραψε μόνο μία σκληρή δημοσιονομική συμφωνία, που δεν θα ήταν αποδεκτή, αλλά μία κακή συμφωνία που θίγει, όμως, χρέος και ανάπτυξη.
Με ανησυχεί και δουλεύω πάνω σ’ αυτό, πόσο είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε πρακτικά. Συζητάμε και αναλύουμε, αλλά λείπει η πρακτική. Στη ζωή και στην πολιτική δεν υπάρχει χρόνος. Ό,τι διαμορφώνεις σήμερα, θα το βρεις μπροστά σου.
«Έχουν γίνει εγκλήματα στους εξοπλισμούς»
Με αφορμή τα νέα σας καθήκοντα στο υπουργείο Άμυνας, πιστεύετε ότι πρέπει να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες; Για τους ΑΝΕΛ είναι Κόκκινη γραμμή.
Χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο για το σύνολο των δαπανών για το υπουργείο. Η κατεύθυνση είναι να κυμαίνονται στο 2% του ΑΕΠ, αν και παλιότερα ήταν παραπάνω. Κατ’ αρχάς, το ζητούμενο είναι η δόμηση μιας πολιτικής ειρήνης, κάτι που δεν έγινε από προηγούμενες κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα χρειάζεται εξορθολογισμός των δομών και λειτουργιών των ενόπλων δυνάμεων, στην κατεύθυνση της συμμετοχής και εξυπηρέτησης του λαϊκού παράγοντα.
Ένα τρίτο σημείο, αφορά στην αξιοποίηση των οικονομικών δεδομένων. Ιδιαίτερα στο κομμάτι των εξοπλισμών, πρέπει να επικεντρωθούμε στους αποτρεπτικούς εξοπλισμούς. Τα προηγούμενα χρόνια έγιναν εγκλήματα στον τομέα αυτό, που στοίχησαν τεράστια ποσά στον ελληνικό λαό. Οφείλουμε να ενισχύσουμε την εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Είμαστε από τις λίγες χώρες με τόσο χαμηλό ποσοστό συμμετοχής της στους εξοπλισμούς.
Στο υπουργείο προετοιμάζουμε ένα νέο νόμο, που κάνει ένα βήμα μπροστά, λύνοντας και ζητήματα, όπως τα ρουσφέτια στις μεταθέσεις, τα ζητήματα των ανυπότακτων και των αντιρρησιών. Έχουμε και στο μυαλό μας να θεσπίσουμε τον θεσμό του Συνηγόρου του Στρατιώτη.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Markets Voice της Πέμπτης 23 Ιουλίου 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου