Χρήσιμοι μεν, «επικίνδυνοι» δε...

Ο Βαρουφάκης δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να πορευτεί με την πλατφόρμα αντίθετα με την Ζωή.

Βέβαια η Ζωή μπορεί να είναι τόσο χρήσιμη όσο και επικίνδυνη αλλά δεν θα είναι η μόνη στο εγχείρημα νέου κόμματος από την πλατφόρμα.Όταν μείνουν μόνοι τους θα αρχίσει το αλληλοφάγωμα...άσε που θα κάνουν την εμφάνιση τους και οι γραφιάδες του ΙΣΚΡΑ να διεκδικήσουν το μερίδιό τους από την λεία.

Του Τάσου Παππά στην Εφημερίδα των Συντακτών


Η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου με το λεγκαλιστικό ταμπεραμέντο και ο κατά δήλωσίν του μεταμοντέρνος μαρξιστής Γιάνης Βαρουφάκης είναι πρόσωπα-κλειδιά.

Και οι δύο είναι ισχυρές και χαρισματικές προσωπικότητες με φανατικούς εχθρούς και πιστούς φίλους -η δημοφιλία τους στο εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερά υψηλή- και προφανώς μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμοι είτε στον πρωθυπουργό, εφόσον φυσικά δεν επιλέξει τη διάρρηξη των σχέσεων μαζί τους, λόγω του «όχι» τους στις ψηφοφορίες, είτε στην Αριστερή Πλατφόρμα αν αυτή προχωρήσει στη συγκρότηση νέου υποκειμένου και αναζητήσει, όπως είναι απολύτως λογικό, συμμάχους όχι μόνο στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, αλλά σε μια ευρύτερη πολιτική περιοχή.

Το πώς βλέπουν το μέλλον τους η κ. Κωνσταντοπούλου και ο κ. Βαρουφάκης δεν είναι καθαρό.

Οι απόψεις που έχουν διατυπώσει για το στρατηγικό ζήτημα που διχάζει τον ΣΥΡΙΖΑ (ευρώ ή εθνικό νόμισμα) δεν προσφέρονται για να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα.

Μπορεί και οι δύο (με διαφορετική ένταση) να εγκαλούν τον πρωθυπουργό για αθέτηση του προγράμματος και να τον κατηγορούν ότι υπέγραψε νέο Μνημόνιο, αλλά στο ερώτημα «τι θα μπορούσε να κάνει για να αποτραπούν η ασύντακτη χρεοκοπία ή η προσωρινή έξοδος από την ευρωζώνη;» δεν δίνουν σαφείς απαντήσεις.

Πάντως υπέρ της επιστροφής στη δραχμή δεν έχουν τοποθετηθεί δημοσίως.

Συνεπώς, μόνο εικασίες επιτρέπεται να κάνουμε: Θα ήθελε ο πρωθυπουργός να τους έχει δίπλα του στη νέα προσπάθεια που θα ξεκινήσει; Νομίζω πως όχι.

Αυτό δεν συνάγεται μόνο από τις διαρροές συνεργατών και συνομιλητών του Αλ. Τσίπρα, αλλά και από τις δηλώσεις που έχει κάνει ο ίδιος με κάποιες αφορμές: «Από οικονομολόγους έχουμε καεί...», είπε και όλοι υπέθεσαν ότι το βιτριολικό σχόλιο αφορούσε και τον κ. Βαρουφάκη.

«Δεν καταλαβαίνω πώς κάποιος με προστατεύει κάνοντας επιθέσεις εναντίον μου», ήταν η επιθετικά ειρωνική αναφορά του στην πρόεδρο της Βουλής.

Πιστεύω ότι το χάσμα που υπάρχει ανάμεσά τους -μεγαλύτερο με την κ. Κωνσταντοπούλου- δεν είναι δυνατόν να γεφυρωθεί, όση καλή διάθεση κι αν δείξουν όλες οι πλευρές, όσες εγγυήσεις κι αν δώσουν τα δύο κορυφαία στελέχη στον πρωθυπουργό.

Η σχέση εμπιστοσύνης έχει κλονιστεί. Εκτιμώ ανεπανόρθωτα.

Θα μπορούσαν οι Κωνσταντοπούλου-Βαρουφάκης να «κολλήσουν» με την Αριστερή Πλατφόρμα; Ενδεχομένως. Με αστερίσκους.

Τα στελέχη του ρεύματος καταλαβαίνουν ότι και οι δύο θα φέρουν προστιθέμενη αξία, λόγω της δημοφιλίας τους και της συνεπούς αντιμνημονιακής ρητορικής τους.

Ομως. Πάντοτε υπάρχει ένα όμως. Φοβούνται πως ο εκρηκτικός χαρακτήρας τους θα δημιουργήσει προβλήματα στο εγχείρημα από τα πρώτα βήματά του.

Πιθανότατα θα διεκδικήσουν αυτόνομο ρόλο κι αυτό ίσως κλονίσει τη συνοχή του νέου κόμματος, που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το προϊόν που θα επιχειρήσει να «πουλήσει» στο εθνικό ακροατήριο θα είναι η ιδεολογική καθαρότητα και η πολιτική συμπάγειά του.

Βεβαίως υπάρχει και ένας τρίτος δρόμος για τους δύο. Ανεπάγγελτοι δεν είναι. Κάθε άλλο.

Θα επιστρέψουν ο ένας στο Πανεπιστήμιο και η άλλη στη μαχόμενη δικηγορία; Είναι μια διέξοδος.

Ωστόσο, δεν νομίζω ότι θα θελήσουν να εγκαταλείψουν το πολιτικό κεφάλαιο που έχουν συσσωρεύσει. Οπότε...

Ανάγωγα

Οσο βλέπω τη λυσσασμένη αντίδραση των παραγόντων του Εργατικού Κόμματος Βρετανίας -του Τόνι Μπλερ (Θάτσερ με παντελόνια), του Γκόρντον Μπράουν και των λοιπών γκρίζων γραφειοκρατών- εναντίον του υποψήφιου για την αρχηγία Τζέρεμι Κόρμπιν, επειδή είναι πολύ αριστερός για τα γούστα τους, τόσο πιο πολύ θέλω να κάνει την έκπληξη και να κερδίσει την κούρσα, μπας και επιστρέψει το ιστορικό αυτό κόμμα στις ρίζες του.