Η βόμβα είχε απασφαλιστεί και το φυτίλι έκαιγε από τα μέσα Οκτώβρη του 2014, αλλά ο Σαμαράς δεν είχε καμία διάθεση να σκάσει στα δικά του χέρια. Ο Σύριζα που χτυπιόταν στα έδρανα τον βόλευε όσο τίποτα, για να την πετάξει στον πιτσιρικά και αδαή πρόεδρο τους, που του έβγαινε συνέχεια με κόκκινο, και να σκάσει στα δικά του χέρια... Η αλλαγή Προέδρου Δημοκρατίας του είχε έρθει γάντι και οι στόχοι του φαίνονταν πια παιχνιδάκι για να πραγματοποιηθούν. Το κανόνι θα έσκαγε στα μούτρα των αντιπάλων και μετά από κανένα τρίμηνο, θα έβγαινε ξανά ως ο δαφνοστεφανωμένος ήρωας και σωτήρας του τόπου, για να μην ξαναπέσει ποτέ...
Ο καιρός περνάει, η ΝΔ μετράει ψήφους χωρίς να βγάζει αρχηγό και ο Τσίπρας περιμένει την νορμάλ δημοκρατική αντιπολίτευση να κατακτά τα έδρανα της Βουλής για να κρίνει το έργο του, που προχωρά στο μεταξύ ακάθεκτα. Τον βλέπω να γερνάει περιμένοντας και μαζί του όλοι εμείς οι υπόλοιποι, που επιτέλους χαζεύουμε τα αυτογκόλ τους με δέος.
Ναι, δεν είναι ανέκδοτο. Η τέως κυβέρνηση ετών και νυν επίδοξη, δεν μπορεί να διεκπεραιώσει ούτε εσωκομματικές εκλογές μετρώντας τον υπέρογκο αριθμό των 400.000 ψήφων μέσω μεταφυσικών λογισμικών. υπερεξελιγμένων φαξ και τα δάκτυλα του ενός χεριού τους, ενώ τα χρέη τους σε ενοίκια, ΔΕΗ, ΟΤΕ και Τράπεζες τρέχουν...
Ναι, και όμως, είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που μας κυβερνούσαν χρόνια και φιλοδοξούν να το ξανακάνουν για να σώσουν τη χώρα από την οικονομική παρακμή, που οι ίδιοι δημιούργησαν και που σκίζουν, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τα ιμάτια τους εναντίον των μέτρων λιτότητας, που οι ίδιοι καθιέρωσαν, αλλά αντιμάχονται ενάντια στα καταστροφικά νομοσχέδια του Τσίπρα, που τους καλεί να βοηθήσουν να τα αλλάξουν, αλλά δεν θέλουν να πέσουν στην παγίδα του, παρ' όλο που ο στόχος τους θα ήταν να θέλουν... Χαθήκατε στην άβυσσο, έτσι? Ναι, δεν είναι ταινία παρωδίας, ούτε ψυχολογικό θρίλερ.
Είναι οι πολιτικοί που ανήκουν εντός των 300 εκλεγμένων της Βουλής.
Όλα, όμως, έχουν εξήγηση... Η βόμβα είχε απασφαλιστεί και το φυτίλι έκαιγε από τα μέσα Οκτώβρη του 2014, αλλά ο Σαμαράς δεν είχε καμία διάθεση να σκάσει στα δικά του χέρια. Ο Σύριζα που χτυπιόταν στα έδρανα τον βόλευε όσο τίποτα, για να την πετάξει στον πιτσιρικά και αδαή πρόεδρο τους, που του έβγαινε συνέχεια με κόκκινο και να σκάσει στα δικά του χέρια... Η αλλαγή Προέδρου Δημοκρατίας του είχε έρθει γάντι και οι στόχοι του φαίνονταν πια παιχνιδάκι για να πραγματοποιηθούν. Το κανόνι θα έσκαγε στα μούτρα των αντιπάλων και μετά από κανένα τρίμηνο, θα έβγαινε ξανά ως ο δαφνοστεφανωμένος ήρωας και σωτήρας του τόπου. για να μην ξαναπέσει ποτέ...
Ακόμα μηρυκάζει σοκαρισμένος το όνειρο που του ξεγλύστρισε μέσα από τα χέρια και μαζί του όλη η παρέα, που ψάχνει τον άξιο εθνάρχη και εθνοσωτήρα με αξιοθαύμαστη επιμονή...
Και σαν να μην φτάνουν τα δεινά που τους βρήκαν στο άκυρο, από το παιδάκι που έμαθε να κολυμπά χωρίς μπρατσάκια στη μέση του Ειρηνικού και που αντί να το πνίγουν τους πνίγει, έρχεται και η Επανάσταση του Νότου να παραστήσει το κερασάκι στην τούρτα της συμφοράς τους...
Τι και αν έχουν χυμήξει αρειμανίως όλοι οι διαπλεκόμενοι Ελλάδας - Ευρώπης να εξαφανίσουν τον αντιδραστικό εξτρεμιστή που σπέρνει καινά δαιμόνια, εμφανίζονται κι άλλοι..., τι και αν προσπάθησαν να στραμπουλήξουν την επανάσταση του δημοψηφίσματος, γίνονται κι άλλες...!
Η Πορτογαλία βγάζει αριστερά με το πιστόλι στο κρόταφο, οι Ισπανοί δεν μάσησαν και οι Ιταλοί ζητάν την Ελληνική υποστήριξη για τη μάχη ενάντια στη λιτότητα... Αν και η Ισπανία ακολουθήσει το πορτογαλικό μοτίβο, που έχει ισχυρές πιθανότητες να συμβεί, και αν η Ιρλανδία αποφασίσει να πατήσει επιτέλους το δικό της πόδι, άλλο κακό να μην τους βρει...
Και ενώ η Ευρώπη έχει αρχίσει ήδη να μοιάζει με το άλογο που χτυπιέται να διώξει τις ενοχλητικές μύγες από πάνω του, γιατί βαρέθηκε να τις θρέφει και θέλει να απαλλαγεί..., η μισή αντιπολίτευση μετράει ακόμα ψήφους, η άλλη μισή ονειρεύεται μια θέση στην Οικουμενική και αυτοί που έμειναν στην απέξω, σέρνονται ακόμα στα σκαλιά της εισόδου φτύνοντας εκεί που έγλειφαν και γλείφοντας εκεί που έφτυναν, μήπως και γλυστρήσουν κατά λάθος στα ενδότερα του Κοινοβουλίου...
Παλικάρια, μαζέψτε δυνάμεις και κάντε κουράγιο, γιατί θα τρίβετε για πολλά χρόνια ακόμα...
Και ναι, ο Τσίπρας φταίει, το παραδέχομαι και μ' αρέσει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου