Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Εμείς ποια αριστερά θέλουμε...;




Το στόμα που εκφράζει απόψεις και προτάσεις πρέπει να φιμώνεται, γιατί οι προτάσεις δείχνουν τον στόχο και τον τρόπο οργάνωσης και λύσεων για τον στόχο. Τα συμφέροντα δεν θέλουν στόχους βελτίωσης των κοινωνιών για κανένα λόγο. Αναρωτιέμαι, αν οι προτάσεις έχουν ή δεν έχουν το λεγόμενο σωστό timing… θαρρώ πως η εφαρμογή τους έχει και όχι οι προτάσεις. 


του Κλέαρχου Δημητριάδη



Η ιδέα της Δημοκρατίας δεν αναφέρεται στη συμφωνία ή στη διαφωνία των απόψεων, αλλά στην υπεράσπιση του δικαιώματος της άποψης. Στην εποχή που διανύουμε, έχουμε αναγκαστεί να το υπενθυμίζουμε, απλά επειδή εδώ και χρόνια το είχαμε ξεχάσει. 

Η αριστερά ήταν, είναι και θα είναι το κακό πρόβατο της κοινωνίας, που έχει σταματήσει να σκέφτεται δημοκρατικά. 

Πόσο μάλλον, όταν, μια μέρα, γίνεται κυβέρνηση. Τότε πια αποτελεί ένα μόνιμο κόκκινο πανί για την αντιπολίτευση, που έχει βγει από το ρόλο της κι έχει μπει στο μονοπάτι της μικροπολιτικής και των συνωμοσιών με βρώμικα όπλα, όπως αυτό της διαστρέβλωσης πίσω από το μικροσκόπιο των λέξεων. 

Σε μια καπιταλιστική κοινωνία που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ολίγων, η αριστερά δυσκολεύεται να επιβιώσει μέσα από την ιδεολογία της και τους στόχους της. Όταν, δε, κυβερνά μια χρεοκοπημένη χώρα με στόχο την επανόρθωση της, η επιβίωση της γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, γιατί τα συμφέροντα την θέλουν κατεστραμμένη για να ελέγχεται. 

Το στόμα που εκφράζει απόψεις και προτάσεις πρέπει να φιμώνεται, γιατί οι προτάσεις δείχνουν τον στόχο και τον τρόπο οργάνωσης και λύσεων για τον στόχο. Τα συμφέροντα δεν θέλουν στόχους βελτίωσης των κοινωνιών για κανένα λόγο. 

Αναρωτιέμαι, αν οι προτάσεις έχουν ή δεν έχουν το λεγόμενο σωστό timing… θαρρώ πως η εφαρμογή τους έχει και όχι οι προτάσεις. 

Οι προτάσεις εμπεριέχουν το θεμέλιο του γόνιμου διαλόγου, όχι των επιθέσεων…, οι επιθέσεις καλύπτουν τις συμφεροντολογικές αντιδράσεις των λίγων. Από τη στιγμή, που πέφτουμε στην παγίδα τους, έχουμε χάσει το παιχνίδι. 

Ότι και να κάνουμε, για κανέναν τους δεν θα είναι σωστό, πάντα θα είναι άσκοπο και άκαιρο. Ακόμα και αν οι προτάσεις μας ακούγονταν μόνο πίσω από κλειστές πόρτες, σίγουρα θα χρεωνόμασταν μυστικά σχέδια και σκοτεινά πλάνα, όταν ακούγονται ανοιχτά χρεωνόμαστε άκαιρες συνθήκες… Ας θυμηθούμε το δημοψήφισμα… Η ιδέα ήταν λάθος και η έλλειψη της ιδέας πάλι λάθος θα ήταν… 

Κάτω από αυτό το πρίσμα, λοιπόν, η λύση είναι να μην έχουμε καθόλου ιδέες και προτάσεις και να καταντήσουμε μία ακόμα κυβέρνηση που θα περνά τα αρεστά, στους δανειστές, μέτρα, χωρίς νόημα, χωρίς όραμα, χωρίς αποτέλεσμα…. κάτι για το οποίο θα κατηγορηθούμε και πάλι… 

Κάτι για το οποίο θα κατηγορήσουμε κι εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας μια μέρα, γιατί θα έχουμε διαβρώσει και τελικά σκοτώσει την ιδέα της αριστεράς… 

Χθες ήταν ο Φίλης, σήμερα είναι ο Τριανταφυλλίδης, αύριο θα λιθοβοληθούμε για μία ακόμα πρόταση, σκέψη ή άποψη… 

Η κυβέρνηση οφείλει να κρατάει παλάντζα, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της… 
Εμείς ποια αριστερά θέλουμε…;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου