Στέλεχος του...ΣΥΡΙΖΑ μπλεγμένος σε σκάνδαλο παιδεραστίας

Φυσικά αν ο Γεωργιαδης ήταν απλό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα περίσσευε τηλεοπτικός χρόνος ούτε για τις κινητοποιήσεις της γραβάτας και των αγροτών

• Μόνο όταν πήγαμε τα στοιχεία στον Εισαγγελέα, διατάχθηκε έρευνα και αναγκάστηκε από τη Συγγρού ο Γεωργιάδης σε παραίτηση, τα ΜΜΕ μετέδωσαν την είδηση την οποία πολλά από αυτά κατέβασαν αμέσως μετά.

Από το Κουτί της Πανδώρας


Την επομένη της νίκης του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης φιλικά προς την Συγγρού, διαβεβαίωναν πως ο πραγματικός νικητής σε αυτή την επικράτηση ήταν ο πρώην βουλευτής της ΝΔ, Νίκος Γεωργιάδης ο οποίος ήταν ο επικοινωνιακός στρατηγός του εγχειρήματος. Ο Γεωργιάδης είχε επιχειρήσει να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 με τη ΝΔ αλλά τελικώς τη θέση πήρε η Άντζελα Γκερέκου κάτι το οποίο είχε σχολιαστεί ως συμπάθεια του Σαμαρά προς την πρώην ηθοποιό.

Η επανεμφάνιση του Γεωργιάδη δίπλα στο Μητσοτάκη μεταφραζόταν ως αποτέλεσμα μακράς φιλίας και ιδεολογικής ταύτισης κάτω από νεοφιλελεύθερες θέσεις.

Όταν οι εφημερίδες άρχισαν να δίνουν ρεπορτάζ για το νέο επιτελείο του Μητσοτάκη, κοινό πρόσωπο στα ρεπορτάζ ήταν ο Νίκος Γεωργιάδης ο οποίος όπως έγραφαν θα αναλάμβανε νέος γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ.

Στις 11 Ιανουαρίου, ένας πολύ γνωστός δικηγόρος της Αθήνας μας τηλεφώνησε και μας είπε πως ήταν πρόκληση η ανάληψη πολιτικού ρόλου του Γεωργιάδη δίπλα στο Μητσοτάκη. Όταν τον ρωτήσαμε γιατί, μας απάντησε πως είχε εμπλοκή σε σκάνδαλο παιδεραστίας. Ο δικηγόρος δεν ήθελε ή δεν ήξερε να μας πει λεπτομέρειες για αυτή την τόσο σοβαρή καταγγελία. Σημείωσε μόνο λακωνικά “ρωτήστε γιατί τον έδιωξαν από το Deree .

Τα στοιχεία για μια τόσο σοβαρή καταγγελία ήταν ανύπαρκτα και έτσι δεν είχαμε άλλη λύση από το να επικοινωνήσουμε με το Deree και να ρωτήσουμε γιατί έδιωξαν από το προσωπικό τους τον Νίκο Γεωργιάδη, θεωρώντας πως το πιθανό σκάνδαλο σχετίζεται με το εκπαιδευτικό ίδρυμα. Μας απάντησαν πως «αυτά τα στοιχεία είναι προσωπικά δεδομένα και δεν μπορούσαν να μας τα γνωστοποιήσουν»

Από δημοσιογραφικής άποψης το θέμα δεν φαινόταν να καταλήγει κάπου. Ενώ θεωρούσαμε πως πρέπει να κλείσουμε την έρευνα, παρατηρήσαμε στο βιογραφικό του Νίκου Γεωργιάδη πως μετά την αποχώρησή του από το βουλευτικό αξίωμα, είχε υπηρετήσει για χρόνια στο εξωτερικό σε αξιώματα του ΟΗΕ και της Ε.Ε στη Μολδαβία. Έτσι αρχίσαμε να κάνουμε αναζήτηση  στο διαδίκτυο με συνδυασμούς του ονόματος του Γεωργιάδη στα αγγλικά και λέξεων σχετικά με παιδοφιλία.

Η αναζήτηση πραγματικά έβγαλε αρκετά άρθρα που συνέδεαν τον Γεωργιάδη με κύκλωμα παιδοφιλίας στη Μολδαβία και την Υπερδνειστερία. Η φωτογραφία του μάλιστα φιγούραρε σε sites, ενώ μια μη κυβερνητική οργάνωση η La Strada μιλούσε για σκάνδαλο ατιμωρησίας του.

Τα υπόλοιπα μάλλον κινήθηκαν (αν και προσεκτικά) στον κλασικό δρόμο της έρευνας. Επικοινωνήσαμε με την Ένωση Ερευνητών Δημοσιογράφων Μολδαβίας που είχε ξεκινήσει την έρευνα, τη La Strada,την Εισαγγελία και την Αστυνομία. Άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι το οποίο σε γενικές γραμμές μας έφερνε μπροστά σε μια σκανδαλώδη πραγματικότητα. Ο Γεωργιάδης είχε συλληφθεί, και χρησιμοποίησε την διπλωματική του ιδιότητα για να μην καταστεί κατηγορούμενος. Ένα πολιτικό παρασκήνιο είχε εξελιχθεί στη Μολδαβία όπου ο Γεωργιάδης ήταν σύμβουλος του Υπουργού Οικονομικών. Η Εισαγγελία έκλεισε την υπόθεση και στη συνέχεια όταν τα θύματα προσπάθησαν να τον οδηγήσουν σε δίκη όταν έληξε η ασυλία του, ο Γεωργιάδης μέσω ενός Μολδαβού μεγαλοδικηγόρου, ζήτησε να μην ανοίξουν οι υποθέσεις χρησιμοποιώντας νομικά παράθυρα.

Η εξέλιξη της έρευνας στην οποία εξασφαλίσαμε δικόγραφα, μαρτυρίες και εκθέσεις (ακόμη και της Πρεσβείας των ΗΠΑ που μιλούσαν για σκανδαλώση απελευθέρωση), αποδείκνυε πως ήταν ένα πολύ σοβαρό θέμα το οποίο προσπάθησαν να καλύψουν.

Όταν συγκεντρώθηκαν τα στοιχεία πήραμε την απόφαση δημοσίευσης. Λίγο πριν εκδοθεί το περιοδικό, στις 14 Ιανουαρίου, η εφημερίδα Μακελειό, δημοσίευσε θέμα που αποτελούσε μετάφραση ενός παλιού Μολδαβικού άρθρου που αναφερόταν στην υπόθεση Γεωργιάδη. Στο τέλος του δημοσιεύματος ο έλληνας δημοσιογράφος διαχώριζε τη θέση του και σημείωνε πως δεν υιοθετεί το Μολδαβικό δημοσίευμα.

Εκτιμώντας και τα νέα στοιχεία αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην δημοσίευση της έρευνάς μας η οποία δεν ήταν αναπαραγωγή δημοσιευμάτων αλλά σύνθεση πληθώρας στοιχείων. Θεωρήσαμε μάλιστα πως ειδικά μετά το δημοσίευμα του Μακελειού, αν δεν προχωρούσαμε στην πλήρη περιγραφή της υπόθεσης, θα υπήρχε μια ακόμη συγκαλυπτική επιτυχία του Γεωργιάδη που θα έλεγε πως μια κίτρινη εφημερίδα όπως το Μακελειό τον κατηγόρησε άδικα χρησιμοποιώντας ένα δημοσίευμα στη Μολδαβία.

Στο τελικό στάδιο επικοινωνήσαμε με τον Νίκο Γεωργιάδη τον οποίο βρήκαμε στα γραφεία της ΝΔ αφού του στείλαμε αλλεπάλληλα μηνύματα στο κινητό.Ο Γεωργιάδης μας απείλησε πως θα μας κάνει μήνυση αν κάνουμε δημοσίευμα, αρνούμενος να απαντήσει για την ουσία της υπόθεσης.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Το HOT DOC έφτασε στα περίπτερα και το διαδίκτυο και παρά όσα έγραφε που συγκλόνισαν τον κόσμο, τα ΜΜΕ αποσιώπησαν το θέμα. Μόνο όταν πήγαμε τα στοιχεία στον Εισαγγελέα, διατάχθηκε έρευνα και αναγκάστηκε από τη Συγγρού ο Γεωργιάδης σε παραίτηση, τα ΜΜΕ μετέδωσαν την είδηση την οποία πολλά από αυτά κατέβασαν αμέσως μετά. Άρχισαν να κυκλοφορούν τα γνωστά επιχειρήματα περί τεκμηρίου αθωότητας και πολιτικής σκοπιμότητας.Η εφημερίδα ΕΦΣΥΝ, έφτασε στο σημείο να βαφτίσει  την παιδεραστία «σεξουαλική επιλογή» για να μας κατηγορήσει ότι δεν την σεβόμασταν μπαίνοντας στην κρεβατοκάμαρα του Γεωργιάδη. Η στάση των συστημικών ΜΜΕ, η αποσιώπηση και πολύ περισσότερο η προσπάθεια συγκάλυψης ενός τέτοιου θέματος είναι ύποπτη. Και δεν εννοούμε μόνο πολιτικά.