Οι νεοναζί της ΧΑ κυνηγούν δημοσιογράφους και κανείς δεν τους κυνηγά - Μήνυση κατά της Κατάληψης ΕΣΗΕΑ από τον συνήγορο της χρυσαυγίτισσας Ε. Ζαρούλια

...και όλα αυτά ενώ κανείς δεν κυνηγά τα χρυσαύγουλα στο διαδίκτυο ενώ θα μπορούσαν εύκολα να στηριχθούν κατηγορίες για ρατσισμό,διασπορά ψευδών ειδήσεων,προτροπή σε βία και άλλα κατηγορητήρια του ποινικού κώδικα.

• Πολλά ερωτήματα γεννά παράλληλα η στάση του αρμόδιου εισαγγελέα Πρωτοδικών που χειρίζεται τη μήνυση, ο οποίος, αντί να στείλει στον κάλαθο των αχρήστων την πασίδηλη άσκηση εκφοβισμού και ποινικοποίησης - περιστολής της ελευθερίας της έκφρασης, αντιθέτως έδωσε παραγγελία στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Δ.Η.Ε.) της ΕΛ.ΑΣ.
• Μείζον ζήτημα προκύπτει και με την ενέργεια της Ανεξάρτητης –υπενθυμίζουμε– Ρυθμιστικής Αρχής της Ε.Ε.Τ.Τ. να παράσχει εν ριπή οφθαλμού τα προσωπικά στοιχεία της συναδέλφισσας στις αρχές

Από το katalipsiesiea.blogspot.gr


Φασιστικής εμπνεύσεως συντεταγμένη απόπειρα να κατασταλεί η φωνή του μπλογκ της συνέλευσης εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα Μ.Μ.Ε., katalipsiesiea.blogspot.gr/, συνιστά η ενέργεια του Άγγελου Αγγελέτου, συνηγόρου της χρυσαυγίτισσας Ελένης Ζαρούλια, να ασκήσει μήνυση εναντίον μας για συκοφαντική δυσφήμηση, επειδή «τολμήσαμε» να αναδημοσιεύσουμε τις απειλές του προς συναδέλφισσα δημοσιογράφο που υπέδειξε το αυτονόητο της ιδιότητας του ως έμπιστου συνεργάτη των νεοναζί. Για να ξεδιαλύνει, μάλιστα, στιβαρά και αποτελεσματικά τον χαρακτηρισμό του ως ομοτράπεζος των χρυσαυγιτών, επέλεξε να καλέσει ως μάρτυρα υπεράσπισής του… τη νεοναζί πελάτισσα του, σαν να λέμε, το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο τον φασισμό…

Στη μήνυση του ο Α. Αγγελέτος στρέφεται αρχικά κατά της συναδέλφισσας μας Ε.Η. για δυσφήμηση μέσω του ηλεκτρονικού τύπου, απρόκλητη εξύβριση και ηθική αυτουργία σε δυσφήμηση, κατηγορία την οποία αποδίδει και σε μας, διά του ηλεκτρονικού τύπου. Ο Α. Αγγελέτος κατηγορεί την Ε.Η. γιατί σε ανάρτηση της στο Facebook είπε ότι είναι συνήγορος της Ε. Ζαρούλια – και το αυτονόητο – άρα άνθρωπος εμπιστοσύνης των νεοναζί.
Άνθρωπος εμπιστοσύνης, δηλαδή, σε μια υπόθεση στην οποία δικάζονται οι χρυσαυγίτες, μεταξύ των οποίων και η πελάτισσα του ως μέλος του ηγετικού πυρήνα (ένταξη και διεύθυνση) της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, για τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, για τη δολοφονική επίθεση με μαχαίρια στο Στέκι «Αντίπνοια» στα Πετράλωνα, την επίθεση στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Συνεργείο», τον άγριο ξυλοδαρμό των Αιγύπτιων αλιεργατών στο Πέραμα και τη βίαιη επίθεση από Τάγμα Εφόδου κατά των αφισοκολλητών του Π.Α.ΜΕ., για τις ρατσιστικές επιθέσεις από τα Τάγματα Εφόδου σε μετανάστες, νεολαίους, αντιφασίστες.

Ο συνήγορος της Ε. Ζαρούλια στην αγωνιώδη προσπάθεια του να στοιχειοθετήσει τη μήνυση του, φτάνει στο σημείο να χρησιμοποιήσει όσα αναφέρονται για τον ρόλο των νεοναζί της Χ.Α. σε email, στην ιδιωτική εσωτερική λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου(yahoogrooups) της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας.

Το ορόσημο, ωστόσο, αξιομνημόνευτο για πολλά χρόνια ακόμη, είναι η προσπάθεια του να αποκρούσει το γεγονός της δημόσιας έκθεσης του, που απορρέει από την επιλογή του να είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης της συζύγου του αρχηγού της Χ.Α. Νίκου Μιχαλολιάκου. Ο Α. Αγγελέτος ισχυρίζεται με στόμφο ότι «ιδεολογικώς βρίσκομαι στον χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς, ενώ στην Ιταλία, πράγμα γνωστό και στον ευρύτατο κοινωνικό μου κύκλο, μου έχει αποδοθεί το προσωνύμιο “Conte Rosso” (Κόκκινος Κόμης)…». Παραπέμπει δε και στο γενεαλογικό του δέντρο, αναφέροντας πως συγγενικά του πρόσωπα αγωνίστηκαν στο Ελ Αλαμέιν ή εκτελέστηκαν από τους Ναζί στη Ρόδο.

Πέραν της ανορθολογικής σύνδεσης του σχηματισμού και της επιβεβαίωσης της ταυτότητας ενός ατόμου με την προγονική επίκληση και μόνο, μια χρήσιμη συμβουλή προς τον Α. Αγγελέτο θα ήταν να πάει να αναζητήσει ευθύνες για τις εκτελέσεις των συγγενών του, μεταξύ άλλων, στην ίδια την Ε. Ζαρούλια και τον νοσταλγό των Ες-Ες σύζυγο της, όπως και στον τρίτο τη τάξει στην ιεραρχία Χρήστο Παππά, ο οποίος εμφανίζεται σε ουκ ολίγες φωτογραφίες να ποζάρει με στολές Ναζί, με μπλουζάκια και περιβραχιόνια με τη σβάστικα, να χαιρετά ναζιστικά έξω από τον νεκροταφείο των Γερμανών στρατιωτών στον Διόνυσο, στον τάφο του Μουσολίνι, κ.τ.λ. Εκτός και αν η παροχή άλλοθι στη ναζιστική ταυτότητα τους είναι μέρος της έμμισθης σχέσης τoυ, που συνοδεύει την επιλογή του να μην του προκαλείται ανατριχίλα – όπως κάθε εχέφρων νους θα ανέμενε – όταν συναναστρέφεται τους πολιτικούς επίγονους των διωκτών και εκτελεστών των συγγενών του…

Στην πτυχή της μήνυσης που αφορά την Κατάληψη ΕΣΗΕΑ, ο Α. Αγγελέτος αναφέρεται στο γεγονός ότι αναδημοσιεύσαμε το κείμενο - καταγγελία της συναδέλφισσας μας για τις απειλές που δέχτηκε από τον ίδιο προκειμένου να κρατήσει το στόμα της κλειστό, καθώς μάλλον θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω κάθε αξιολόγησης και κριτικής, συμμετέχοντας μάλιστα σε μια υπόθεση με τεράστιο κοινωνικό ενδιαφέρον και αντίκτυπο, όπως είναι η δίκη της Χρυσής Αυγής.

Ο συνήγορος των νεοναζί τής έστειλε απειλητικό e-mail με σαφή πρόθεση να καταδείξει πολιτική σκοπιμότητα στα λεγόμενα της, γράφοντάς της τα εξής: «ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΣΟΥ. ΘΑ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ. ΣΤΟ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ…».

Εύλογα προκύπτει η απορία: ποιο κόμμα να εννοεί άραγε ο… κομμουνισταράς συνήγορος, αν όχι κάποιο κόμμα της Αριστεράς (αρνητικά διακείμενο προς τη Χ.Α.), αν όχι κάποιο κόμμα στο οποίο υποθέτει ότι συμμετέχει η συναδέλφισσα μας και, εξ αυτού ορμώμενη, υποδεικνύει το αυτονόητο;

Και αν το εφαλτήριο της είναι η πολιτική σκοπιμότητα, που υπονοεί η υποτιθέμενη συμμετοχή της σε συγκεκριμένο κόμμα, σε ποια άραγε πλευρά θέτει ο ίδιος τον εαυτόν του; Ο ισχυρισμός του αντιφάσκει και καταρρέει μπροστά στη λογική, την οποία κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν απωλέσει ακόμη, εξακολουθώντας να μην πιστεύουν στην πλήρη ανορθολογική αντιστροφή, ότι δηλαδή θα υπήρχε ποτέ περίπτωση ένας κομμουνιστής διωκόμενος να αναζητούσε την νομική του υπεράσπιση σε έναν χρυσαυγίτη δικηγόρο!

Η παρουσία τέτοιων συνηγόρων στη δίκη της Χρυσής Αυγής έχει αναδειχθεί εύστοχα από τον συνάδελφο Δημήτρη Ψαρρά στο βιβλίο του «Η Χρυσή Αυγή μπροστά στη Δικαιοσύνη», όπου εξηγεί γιατί τα στελέχη της Χρυσής Αυγής επέλεξαν δικηγόρους με υποτιθέμενο «αντιναζιστικό προφίλ». Όπως σημειώνει, «η μόνη δυνατή απάντηση είναι ότι μέσω του “αντιφασιστικού” προφίλ των δικηγόρων τους οι χρυσαυγίτες επιχειρούν να συσκοτίσουν τη δική τους φανατικά ναζιστική συγκρότηση. Σαν τον κατηγορούμενο για βιασμό που επιλέγει γυναίκα συνήγορο, προκειμένου να περάσει υπόγεια το μήνυμα στο δικαστήριο ότι, αν ήταν ένοχος, καμιά γυναίκα δεν θα δεχόταν να τον υπερασπίσει. Έτσι και τώρα. Για μια ακόμα φορά το “μέσο” για τη Χρυσή Αυγή είναι το “μήνυμα”. Η ύπαρξη του “αντιφασισμού” των δικηγόρων τους είναι για τους χρυσαυγίτες η απαραίτητη συμπλήρωση της αποκήρυξης του ναζισμού».

Ωστόσο, πέραν της ερμηνείας των χρήσιμων συνεργατών για τη συσκότιση της ναζιστικής ταυτότητας, η παρουσία τέτοιων συνηγόρων έχει και μία ακόμη, πιο ύπουλη λειτουργία: διατηρεί ανοιχτό τον δίαυλο επικοινωνίας και υποστήριξης με ανθρώπους που δεν είναι απαραίτητα πολιτικά ομοϊδεάτες, ουδετεροποιώντας και απενεχοποιώντας τους νυν και, κυρίως, τους εν δυνάμει ψηφοφόρους. Με αυτόν τον τρόπο, ενισχύουν το ιδεολόγημα ότι απλοί ψηφοφόροι/υποστηρικτές, χωρίς ευθεία αναγωγή σε πολιτική ιδεολογία (αυτό επιτυγχάνει η μεθοδευμένη πολιτική σύγχυση με τη φαινομενική παρουσία ανθρώπων από την αντίπερα ιδεολογική όχθη), δύνανται να στηρίζουν το κόμμα των νεοναζί, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ συμβαίνει με όλα τα κόμματα. Πρόκειται ακριβώς για μια διαδικασία κοινωνικής νομιμοποίησης μέσω όχι απλώς της συσκότισης του ναζιστικού προφίλ, αλλά κυρίως μέσω της κατασκευής μιας κοινωνικής νόρμας απενεχοποίησης των ψηφοφόρων και υποστηρικτών του νεοναζιστικού μορφώματος.

Ερωτήματα για τον εισαγγελέα Πρωτοδικών και τη στάση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών

Πολλά ερωτήματα γεννά παράλληλα η στάση του αρμόδιου εισαγγελέα Πρωτοδικών που χειρίζεται τη μήνυση, ο οποίος, αντί να στείλει στον κάλαθο των αχρήστων την πασίδηλη άσκηση εκφοβισμού και ποινικοποίησης - περιστολής της ελευθερίας της έκφρασης, αντιθέτως έδωσε παραγγελία στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Δ.Η.Ε.) της ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου:


α) να «ανοίξει» τον προσωπικό λογαριασμό της δημοσιογράφου Ε.Η. στο Facebook, όπως και το σάιτ www.zoosos.gr – που απευθύνεται σε φιλόζωους – ιδιοκτησίας της συναδέλφισσας, καθ’ υπόδειξιν και μόνο του Α. Αγγελέτου στη μηνυτήρια αναφορά του, αν και ουδεμία σχέση έχει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα με τη δυσφήμηση που επικαλείται ο συνήγορος των νεοναζί.

β) να «ανοίξει», πάλι καθ’ υπόδειξιν του Α. Αγγελέτου, το μπλογκ της συνέλευσης μας http://katalipsiesiea.blogspot.gr/, το οποίο συνιστά εργαλείο αντιπληροφόρησης και τη φωνή μιας εργατικής συνέλευσης βάσης με διαρκή και συνεχή δράση και λόγο στα συνδικαλιστικά του κλάδου των εργαζομένων στα Μ.Μ.Ε. από το 2009.

Η Δ.Η.Ε. υπακούοντας στην εισαγγελική παραγγελία, προχώρησε στο «άνοιγμα» του www.zoosos.gr, αποκαλύπτοντας τα προσωπικά στοιχεία της συναδέλφισσας, με την αγαστή συνεργασία της Ανεξάρτητης, υποτίθεται, Αρχής της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.).

Όσο δε για το άνοιγμα του λογαριασμού της Ε.Η. στο Facebook και του μπλογκ της συνέλευσης μας, η Δ.Η.Ε. συνάντησε την άρνηση των αμερικανικών αρχών (καθώς οι servers της Google, στην οποία ανήκει το blogspot, και του Facebook φιλοξενούνται στις Η.Π.Α.) να παράσχουν στοιχεία και ηλεκτρονικά ίχνη, καθώς, όπως αναφέρεται στην απάντηση της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προς τον εισαγγελέα, τα στοιχεία αυτά «μπορούν να ζητηθούν μόνο κατόπιν επίσημου αιτήματος δικαστικής συνδρομής, υποβαλλόμενο από την Εισαγγελία Πρωτοδικών στον αρμόδιο εισαγγελέα Εφετών και ακολούθως μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αιτιολόγηση της εμφανιζόμενης πάγιας άρνησης των αμερικανικών αρχών, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ.: «για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης, οι αμερικανικές αρχές δεν ικανοποιούν κανένα σχετικό αίτημα, καθόσον αυτή δεν θεωρείται κατά κανόνα αξιόποινη στο αμερικανικό δίκαιο, ως αντιβαίνουσα στις διατάξεις περί ελευθερίας του λόγου της Πρώτης Αναθεώρησης του Συντάγματος των Η.Π.Α.» (η περίφημη «First Amendment»).

Μείζον ζήτημα προκύπτει και με την ενέργεια της Ανεξάρτητης –υπενθυμίζουμε– Ρυθμιστικής Αρχής της Ε.Ε.Τ.Τ. να παράσχει εν ριπή οφθαλμού τα προσωπικά στοιχεία της συναδέλφισσας στις αρχές, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ στο αντίστοιχο αστυνομικό αίτημα προς την Ιδιωτική Εταιρεία Forthnet να παράσχει τα προσωπικά στοιχεία του σταθερού τηλεφωνικού αριθμού της συναδέλφισσας, τον οποίο είχε παράσχει χωρίς ενδοιασμό η Ε.Ε.Τ.Τ., η Forthnet αρνήθηκε να συμμορφωθεί, καθώς, όπως αναφέρεται στο έγγραφο της εταιρείας:

α) «Στην προκείμενη περίπτωση, το εν λόγω αίτημα της Υπηρεσίας σας δεν πληροί τις προϋποθέσεις της ισχύουσας νομοθεσίας(τα bold της ίδιας της εταιρείας) για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, καθώς το ανωτέρω αίτημα που υποβλήθηκε στην Forthnet δεν συνοδεύεται από Εισαγγελική Διάταξη ή Βούλευμα Δικαστικού Συμβουλίου (τα bold πάλι της εταιρείας).


β) «Επίσης, δεν πληροί τις προϋποθέσεις χορήγησης στοιχείων κλήσεων και ταυτότητας συνδρομητών FORTHNET Α.Ε., στα πλαίσια εντοπισμού κακόβουλων ή ενοχλητικών κλήσεων», νόμιμη προϋπόθεση, όπως έχει περιγράψει παραπάνω στο σχετικό έγγραφο, την οποία ορίζει ο νόμος 2225/1994 «για την προστασία της Ελευθερίας της ανταπόκρισης και επικοινωνίας και άλλες διατάξεις»...


Δηλαδή μια Ανεξάρτητη Αρχή όπως η Ε.Ε.Τ.Τ. παράσχει χωρίς διασταύρωση και χωρίς τις απαραίτητες νομικές προστατευτικές εγγυήσεις προς το συμφέρον των πολιτών τα προσωπικά τους δεδομένα, πράγμα το οποίο δεν κάνει με βάση το συγκεκριμένο αίτημα μια Ιδιωτική Ανώνυμη Εταιρεία όπως η Forthnet Α.Ε., η οποία παραπέμπει εν τέλει στον δημόσιο τηλεφωνικό κατάλογο για την ταυτότητα του συνδρομητή. Με ειρωνική και μόνο διάθεση, παραπέμπουμε σε μία από τις «αξίες» της Ε.Ε.Τ.Τ., όπως περιγράφεται στην ταυτότητα στο σάιτ της: «Εμπιστοσύνη: Οικοδομούμε σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ του Κράτους και του πλέγματος των χρηστών (Καταναλωτές, Επιχειρήσεις, Πολίτες) και ενισχύουμε την εμπιστοσύνη των χρηστών προς τις υπηρεσίες επικοινωνιών»...


Και όλα αυτά έγιναν με μια απλή έγκληση του Α. Αγγελέτου, την οποία ο αρμόδιος εισαγγελέας κρίνει επαρκή για να κινηθούν όλες οι παραπάνω διαδικασίες. Η επιμονή δε του εν λόγω εισαγγελέα να διακριβωθούν τα στοιχεία των προσώπων που διαχειρίζονται το μπλογκ μας, και κατ’ επέκταση να εντοπιστούν τα μέλη της εργατικής μας συνέλευσης, αποδεικνύεται επίσης από το γεγονός ότι αποστέλλει και δεύτερη εισαγγελική παραγγελία, παρά το γεγονός ότι έχει ενημερωθεί για την άρνηση των αμερικανικών αρχών, και διατάσσει τον αστυνομικό διευθυντή Καλλιθέας «να διενεργήσετε συμπληρωματική εξέταση λαμβάνοντας ανωμοτί κατάθεση της μηνυόμενης και διακριβώνοντας στοιχεία διαχειριστή της ιστοσελίδας katalipsiesiea».

Εύλογο, φυσικά, το ερώτημα: όταν η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. δεν απαντά στον εισαγγελέα, πώς άραγε και με τι μέσα θα ανταποκριθεί ο αστυνομικός διευθυντής Καλλιθέας; Ερώτημα που η ενδεχόμενη απάντησή του διευρύνει και ενισχύει το υπάρχον ζήτημα του αστυνομικού φακελώματος και της ποινικοποίησης της εργατικής συνδικαλιστικής δράσης της συνέλευσής μας.

Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης του συνδικαλισμού, και ειδικότερα του μαχητικού και αδιαμεσολάβητου συνδικαλισμού βάσης, είναι αυξημένα, με τους κρατικούς μηχανισμούς και τα αφεντικά να επιχειρούν να αποδυναμώσουν τις εργατικές διεκδικήσεις ταυτίζοντάς τες με δραστηριότητες «οργανωμένων εγκληματικών ομάδων». Αντιμέτωποι στο πρόσφατο παρελθόν με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής τους δράσης έχουν έρθει οι συνάδελφοι της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (υποθέσεις «Aiolos Couriers», «ACS», «Duffi’s»), του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων (υποθέσεις «Athinai Bistrot», «Βοτανοπωλείου», «Σαλαντίν», με εμπλοκή μάλιστα των Τμημάτων Προστασίας του Πολιτεύματος και Δίωξης Εκβιαστών), καθώς και του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (υπόθεση «Πρίσμα», απόπειρα χαρακτηρισμού των εργατικών συγκεντρώσεων ως παράνομων).

Βιομηχανία διώξεων κατά δημοσιογράφων και ελευθέρων φωνών

Η υπόθεση της μήνυσης κατά της συνέλευσης Κατάληψη ΕΣΗΕΑ αλλά και κατά της συναδέλφισσάς μας αποκτά ευρύτερες διαστάσεις, καθώς υπάγεται σε μια βιομηχανία μηνύσεων από την πλευρά των χρυσαυγιτών και των συνεργατών τους κατά δημοσιογράφων και ελεύθερων φωνών. Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες υποθέσεις (Ιούνιος 2014) κατά των εφημερίδων «Εργατική Αλληλεγγύη» και «Η ΑΥΓΗ», που βρέθηκαν στα δικαστήρια μετά από μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση από δικηγόρο-επιστημονικό συνεργάτη της Χρυσής Αυγής.

Πέραν της πανηγυρικής αθώωσης των εμπλεκόμενων δημοσιογράφων και στις δύο υποθέσεις, ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στην περίπτωση της «Εργατικής Αλληλεγγύης», καθώς ο Ι. Ανδριόπουλος, δικηγόρος και επιστημονικός συνεργάτης του κατηγορούμενου στη δίκη της Χ.Α. βουλευτή Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου, στράφηκε κατά της εφημερίδας γιατί τον δυσφήμησε αποκαλώντας τον «φασίστα»... Θυμίζουμε ότι ήταν ο ίδιος άνθρωπος που είχε στραφεί κατά του πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κ. Μουτζούρη για την υπόθεση του Indymedia.

Πρόσφατη επίσης είναι η περίπτωση της μήνυσης που άσκησε ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής Α. Πλωμαρίτης κατά του Κ. Γεωργούση, δημιουργού του ντοκιμαντέρ «The Cleaners», για παραβίαση του απορρήτου της προφορικής συνομιλίας, επειδή κινηματογράφησε το κήρυγμα μίσους που καλούσε να κάνουν σαπούνια τους μετανάστες. Ο εισαγγελέας στην υπόθεση αυτή έθεσε τελικά στο αρχείο τη μήνυση του χρυσαυγίτη Πλωμαρίτη, αναγνωρίζοντας τη σκοπιμότητα πίσω από την ενέργειά του.

Αυτή η βιομηχανία μηνύσεων εντάσσεται σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό των νεοναζί, με δεκάδες μηνυτήριες αναφορές που στρέφονται εν γένει σε βάρος «εχθρών» της οργάνωσης. Μόλις πριν λίγες μέρες, μάλιστα, βρέθηκε ενώπιον του δικαστηρίου (όπου απαλλάχθηκε) η πανεπιστημιακός Μαίρη Μαυρή - Βαβαγιάννη, μετά από μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση από τον Ηλία Κασιδιάρη.

Η πανεπιστημιακός ήταν η βασική μάρτυρας σε υπόθεση φασιστικής επίθεσης σε φοιτητή στην Πανεπιστημιούπολη το 2007, έχοντας κρατήσει τον αριθμό κυκλοφορίας των δραστών, που οδήγησε την αστυνομία στον εντοπισμό του Κασιδιάρη. Στόχος των χρυσαυγιτών μέσα από τη διασπορά μηνύσεων, πλην του εμφανούς εκφοβισμού, είναι η δημιουργία της ψευδεπίγραφης εντύπωσης ότι η νεοναζιστική οργάνωση υπερασπίζεται τον εαυτό της εντός του πλαισίου της νομιμότητας, και όχι εκτός αυτής, με δικαιϊκά δηλαδή μέσα και όχι με μέσα που προσιδιάζουν σε εγκληματική οργάνωση και τα φασιστικά τάγματα εφόδου.

Η επιχείρηση δηλαδή φτιασιδώματος της παραπάνω κατηγορίας, περνά μέσα από μια πλήρως φενακισμένη άσκηση νομιμοφροσύνης προς τη δημοκρατία, για την οποία φέρουν ευθύνη εισαγγελείς, που συνεπικουρούν παραπέμποντας, αντί να αρχειοθετούν, τις υποθέσεις στα ακροατήρια.

Η απόπειρα τρομοκράτησης και φίμωσης μας δεν θα περάσει. Η απάντηση μας θα είναι πολιτική και θα δοθεί σε όσα πεδία χρειαστεί, από τον δημόσιο διάλογο και τον εργασιακό μας χώρο μέχρι τα δικαστήρια. Τη μάχη όμως που θα δώσουμε, ας μη γελιούνται, δεν θα τη δώσουμε μόνοι μας. Στο πλάι μας θα είναι οι άνθρωποι που δεν ανέχονται τις ασκήσεις φίμωσης και αυταρχικής περιστολής της ελευθερίας έκφρασης, όλοι οι συνάδελφοί μας που αντιτίθενται στην ποινικοποίηση της εργατικής και συνδικαλιστικής δράσης.

Στο πλαίσιο αυτό, θέση θα κληθούν να λάβουν τα σωματεία του κλάδου, όπως και όσες συλλογικότητες και εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται την απειλή, που απορρέει από τις πράξεις των νεοναζιστικών μορφωμάτων και των συνεργατών τους. Κάλεσμα θα απευθύνουμε, φυσικά, και στον κόσμο των κινημάτων, σε κάθε φορέα, συλλογικότητα και αγωνιζόμενο άνθρωπο που αντιμάχεται τον φασισμό και τον ρατσισμό, με όποιον μανδύα κι αν ενδύεται.

Η απόπειρα εκφοβισμού και φίμωσής μας δεν θα περάσει!

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων»,
«μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα Μ.Μ.Ε.